Fylkir - 28.05.1977, Blaðsíða 4

4
FYLKIR
Báknið burll
Skriffinnskuæðið í algleymingi hjá bæjarsjóði.
Ársreikningar fyrir 1975 gerðir upp á þrem stöðum.
Svo sem bæjárbúar muna, aígreiddi bæjarstjóm á síðasta
ári reikninga bæjarsjóðs frá 1968 til 1972. Ekki ganga þessi mál
svo óbjörgulega hjá öðram kaupstöðum, að verið sé að baksa
með 8 ára gamla reikninga, eins og dæmin hér sanna.
Nú er komin nokkur hreyfing á afgreiðslu reikninga og gefst
hér kostur að kynnast að nokkru, hvernig málin stóðu um s. 1.
helgi. En þegar þessar línur eru ritaðar, er fyrirhugaður bæj-
arstjórnaifundur f vikunni. I*ví miður verður ekki hægt að skýra
frá fundinum í þessu blaði vegna vinnutilhögunar í prentsmiðj-
unni, en birt bréf, er minnihlutinn sendi bæjarstjóra s. I. mánu-
dag, 23. maí:
Vestmannaeyjum, 23. maí 1977.
I framhaldi af umræðum í bæjarstjórn á kjörtímabilinu, þar
sem margsinnis hefur verið gagnrýndur seinagangur á afgreiðslu
reikninga kaupstaðarins og stofnana hans, lýsum við furðu okk-
ar á því, sem nú er að gerast, smbr. bréf, dags. 17. þ. m.
1 stað þess að t. d. reikningar 1975 séu uppgerðir og áritaðir
af lögg. endursk., svo sem hér hefur verið um árabil og alls.
staðar tíðkast hjá sambærileguni kaupstöðum, er okkur sent
óstaðfest „handrit" af reikningum þessum til „umsagnar", en svo
virðist sem plöggin hafi verið til umfjöllimar hjá bæjarráði að
undanfömu, en þar hefur minnihlutinn ekki aðgang, eins og
kunnugt er.
Við lýsum ennfremur undrun okkar á, að svo virðist sem árs-
reikningar þessir, 1975, hafi verið útbúnir af þrem aðilum, þ. e.
á bæjarskrifstofunni, hjá úttektamefndinni, smbr. meðf. úr-
drátt úr útskrift nefndarinnar, sem fylgir hér með til stað-
festingar og hjá G. Zoega, löggiltum endurskoðana, sem
hefur til þessa annast reikningsskil fyrir kaupstaðinn og stofn-
anir hans í meira en einn og hálfan áratug. Ekki er kunnugt um,
að honum hafi verið sagt upp störfum.
Hvað kosta svona vinnubrögð og stjórnleysi?
Hvað við kemur „breytingum" á reikningum áranna 1973 og
1974, sem eitthvað virðast á döfinni, getum við að sjálfsögðu
enga afstöðu tekið til, þar sem reikningarnir hafa ekki verið
lagðir fram ennþá, og þar af leiðandi óvíst, hvort eða hvaða
breytingum þeir taka.
Með tilliti til framanritaðs, viljum við ítreka vítur á hendur
forráðamönnum kaupstaðarins á meðferð reikningsskila og krefj-
umst ,þess, ennþá einu sinni, að farið verði að lögum og úr bætt
Yiú þegar.
Við lýsum ábyrgð á fyrrgreinda aðila, að ekki skuli hafa verið
lagðir fram til afgreiðslu reikningar fyrir 1973—1974—1975 né
greiðsluyfirlit fyrir 1976.
Minnum á, að þetta háttalag rýrir mjög álit kaupstaðarins og
gerir bæjarfulltrúum óhægt að gegna skyldu sinni við að fylgj-
ast með fjárreiðum kaupstaðarins.
Meö sama áframhaldi virðist að því stefnt, að Félagsmála-
ráðuneytið verði að grípa í taumana og gera viðhlítandi ráð.
stafanir.
Virðingarfyllst,
Jóhann Friðfinnsson Sigurbjörg Axelsdóttir
Til hr. bæjarstjóra, Páls Zophoníassonar,
Ráðhúsi, Vestmannaeyjum.
Ur skýrslu úttektarnefndar til félagsmálaráðherra,
Gunnárs Thoroddséns, í des. 1976.
„Forserxia bess, að við gætum lokið störftun var, að reikningar
bæjarsjóðs Vestmannaeyja og fyrirtækja lægju fyrir endurskoð-
aðir. Mik’ú dráttur hefur orðið á færslu reikninga og þegar sýnt
var að fullnaðaruppgjör mundi ekki liggja fyrir tímanlega, sömd-
um við éfnahags- og reksrarrreikning fyrir árið 1975 og var því
verki lokið 1. nóv., en ýmsar veigamiklar færslur og leiðrétting-
ar voru bá eftir og gengum við frá leiðréttum efnahags- og
réksífarreikningi 9. des. s. I. og hefur Gunnar Zoega, löggiltur
endurskoðandi, áritað þessa reikninga og í bókun hans telur
hann það sem eftir eigi aö færa ekki skipta meginmáli fyrir
uppgjör úttektarnefndar.“
Afli og gæftir: Alltaf halda
menn í vonina. Og svo sannar-
lega voru menn að vona, að
smá fjörkippur kæmi í afla.
brögðin seinustu vikur vertíð-
arinnar. En sú von varð að
engu, sama ördeyðan og verið
hefur í allan vetur. Athyglis-
vert er, að apríl, sem alla jafn-
an hefur verið gjöfulasti mán-
uðurinn, brást með öllu. Neta-
veiðin í apríl var nær engin hjá
velflestum, og það setti aldeil-
is strik í reikninginn. Sést það
best ef litið er á aflatölur. Afli
í net á vertíðinni í vetur var
vel yfir 10 þúsund lestir, en í
fyrra liðlega 15 þúsund lestir.
Parna munar um 5 þúsund lest
um, eða því sem til þurfti til
þess að vertíðaraflinn yrði svip
aður og var vertíðina 1976.
Og mann setur hljóðan, er
maður hugsar til þess, að heild
araflinn í vetur skuli vera kom
inn niður í rúmlega 18 þúsund
lestir. Liðnir eru þeir gömlu
góðu dagar, þegar afli vertíð-
arinnar jaðraði við 40 þúsund
Iestir. Liðlega 70 bátar munu
hafa stundað bolfiskveiðar héð
an í vetur, mislangan tíma að
vísu, og koma því 260 tonn á
skip. Ekki er þetta björgulegt,
einkum ef haft er í huga, að
gæftir voru með eindæmum
góðar og þau ósköp af veiðar-
færum sem lögð voru í sjó til
að ná því, sem á land kom. Og
enn frekar, í vetur eru aðeins
3 bátar er komast yfir 500
tonn. Allt er þetta mikið um-
hugsunarefni.
En látum okkur nú sjá afla
sex aflahæstu bátanna í net og
troll. —
Net:
1. Þórunn Sveinsd. 691,0 tonn
2. Bergur 518 tonn
3. Árni í Görðum 506 tonn
4. ölduljón 476 tonn
5. Kópavík 459 tonn
6. Danski Pétur 454 tonn
Botnvarpan:
1. Sigurbára 422 tonn
2. Björg 312 tonn
3. Frár 306 tonn
4. Þristur 240 tonn
5. Ver 231 tonn
6. Sæþór Árni 223 tonn
Aflakóngur: Eina vertíðina
enn er Sigurjón Óskarsson á
Þórunni Sveinsdóttur aflakóng
ur á vertíð, og hann er svo
sannarlega vel að því kominn.
Ætli menn geri sér almennt
ljóst, hve miklir burðarásar
aflamenn eru í bæjarfélagi, þar
sem allt byggist á fiski. Ég er
ekki alveg viss um það, en hitt
er ég viss um, að forystumenn
á sviði sjósóknar og aflabragða
hafa löngum verið þessu bæj-
arfélagi hvað þarfastir og best
ir þegnar. Það er því mikil
ástæða til þess að óska Sigur.
jóni til hamingju með, að
iiann, svo ungur að árum, skuli
hafa náð þeim góða árangri
1 starfi sem raun ber vitni.
Sumarútvegurinn:
Þrátt fyrir lélega vertíð,
hafa menn ekki bognað og
horfa fram á veginn og vona
að með hækkandi sól komi á
sviði aflabragða „betri tíð með
blóm í haga", ef hægt er að
komast svo að orði. Menn bú-
ast almennt „á humar" og
troll. Svipaður fjöldi báta mun
stunda þessar veiðar í sumar
og undanfarin sumur, þó er ég
Pkki frá að ífið fleiri verði við
humarveiðar í sumar heldur en
voru í fyrra. Einhverjir hugsa
til veiða á spærling, þegar líð-
ur á sumarið, þótt að vísu séu
þær bannaðar, a. m. k. í bili.
Gunni rauði: Stýrimaðurinn
á Árna í Görðum, sem af vin-
um sínum gengur undir nafn.
inu Gunni rauði, sagði við mig
daginn sem báturinn tók upp
netin:
„Jæja, Bjössi, nú er þessu 20
mánaða tosi í netaspottana lok
ið — að sinni."
Ég áttaði mig ekki á ræð-
unni, svo að Gunni útskýrði
fyrir mér á sinn dálítið glettna
hátt, að Árni í Görðum væri
búinn að vera „á netum" í sam
fleytt 20 mánuði. Þetta var al-
veg rétt, og báðum kom okk-
ur saman um, að líklega hefði
þetta aldrei komið fyrir áður
Eyjum. Það var því ekki nema
von til að aðeins væri léttara
yfir Gunna, þegar hann sá á
eftir síðasta spottanum í land.
Skreiðarverkun: Eftir nokk-
urra ára hlé, var smávegis
hengt upp af skreið í vetur.
Lítið er um landrými til þess-
ara hluta, og var því farið upp
„á hraun" með nokkra hjalla,
þótt dálítið væru menn deigir
við, vegna hræðslu við að aska
myndi fjúka í fiskholdið og
eyðileggja skreiðina. Nú eru
hins vegar líkur á að vel hafi
til tekist, skreiðin lítur vel út,
og er gott til þess að vita, þar
sem mikilsvert er að geta átt
þess kost að „hengja upp",
bæði á tímum er mikið berst
að, svo og kemur oft að landi
fiskur er ekki er hægt að setja
í aðra verkun en skreið. —
Övissa: Þegar þetta er ritað,
ríkir algjör óvissa um hvernig
til tekst á vinnumarkaðnum.
Það er því beigur í mönnum.
Yfirvinnubannið sníður þeim,
sem sjó stunda, mjög þröngan
stakk, og menn komast ekki á
Framh. á 3. síðu.