Ný vikutíðindi - 06.09.1968, Síða 8

NY VIKUTIÐINDI
a
Hœkkor sölu-
/ /
$katturinn
Breytt viðhorf í þjóðmáhim. -
Nýjar kosningar?
Nýafstaðnar forsetakosn-
ingar eru sambærilegar um
úrslitin, þegar íslendingar
völdu sér biskup í fyrsta
sinni. I bæði skiptin var ein-
göngu litið á hæfni og hæfi-
leika þess, sem valinn var,
þannig að um virkilegt þjóð-
kjör var að ræða í þess orðs
fyllstu og beztu merkingu.
Með þessu er ekki verið að
kasta rýrð á hinn frambjóð-
andann við síðasta forseta-
kjör, dr. Gunnar Thoroddsen
stórsendiherra, en framboð
hans bar að öðrum hætti.
í>að var búið að undirbáa það
kjör í meira en neilan áratug
og það voru fyrst og fremst
persónulega óskir Gunnars
Thoroddsens sjálfs, studdar
af vinum hans og sumum sam
flokksmönnum, ásamt tengda
og venzlafólki.
Ásgeir Ásgeirsson, fyrr-
verandi forseti, hafði með
hliðstæðum hætti um langt
árabil stefnt að því markvist
að verða forseti, og tókst hon
um það. þótt hann væri að-
eins studdur af minni hluta
þjóðannnar.
En um kjör núverandi for-
seta gegndi öðru máli. Þjóðin
vildi sjálf ráða vali forseta
síns, og þegar þeir, sem
frammá voj. u um að leita eft-
ir álitlegu forsetaefni, höfðu
fundið hinn rétta mann, lét
þjóðin ekki sitt eftir liggja,
en fylkti sér svo fast að baki
forsetaefni sínu, að það var
einsdæmi. Það hafði tekist að
Framhald á bls. 4
GREIÐUGUÍt
BANKASTJÓRI
Talað er um það, bæði í
gamri og alvöru, að Vest-
mannaeyingum hafi opnast
ný og aukin bankaviðskipti
saeð opnun hins nýja banka-
útibús Utvegsbankans í
Kópavogi og að ríki banka-
stjórinn frá Vestmannaeyj-
um sé þar furðu greiðugur
um lánveitingar og víxla-
kaup af Vestmannaeying-
um.
1 _______
SPÉSPEGLABROT
Adam: Fyrsti apinn, sem
uppgötvaði, að hann var
ekki api.
Hringur: Hringlaga lína
með gat í miðjuimi.
Forstjóri: Maður, sem kem
mr of seint í vinnuna, þegar
ég kem nógu snemma, en
kemur nógu snemma, þegar
ég kem of seint.
Eihræðisríki: Staður, þar
:sem ekki þarf að vaka alla
r.óttina til þess að hlusta á
E'osningaúrslit.
Dans: Listin að flytja fæt
urna fljótara en svo að
dasfélaganum takist að
stíga ofan á þá.
Agi: Að gera það gagn-
stæða við það, sem mann
langar til.
Séntilmaður: Maður, sem
tekur út úr sér pípuna, þeg-
ar hann kreistir konuna
sína.
Góðverk: Nokkuð, sem
maður notar skáta til að
gera.
Húsmóðir: Eina, starfið
þar sem 16 klukkustunda
vinnutími er leyfður.
t _____
RANNSÓKN
Altalað er að Fjármála-
ráðuneytið safi sett af stað
rannsókn til athugunar á
því, hve mikil brögð séu að
því að skipaafgreiðslur láti
vörur af hendi án þess þær
séu tollafgreiddar og tollur
greiddur af vörunum, áður
en afhending þeirra fer
fram.
I þessu sambandi er sér-
NORÐBI SRBFAR:
Efnahagsaðgerðir viðreisnarinnar sákgi
minna helzt á strntínn
SAMI GRAUTUR.........
Það er skammt stórra högga á milli.
20% innflutningsgjald kemur á allar
innfluttar vörur 10 mánuðum eftir 33%
gengislækkun. Ástæðan er nú talin vera
minnkandi útflutningsverðmæti, sem má
til sanns vegar færa, ef miðað er við ár-
ið 1966. En sé miðað við árið 1964 er
mismunurinn ekki ýkja mikill og má
telja til stundarfyrirbrigðis.
Gengislækkunin í fyrra hefði átt að
vera miklu meira en nægileg til þess að
mæta þessu áfalli, en það liggur annað
og meira til gnmdvallar. Það er innan-
lands verðbólga, sem orsakar aðallega
ástandið í efnahagsmálunum og óhóf-
legur fjáraustur úr ríkissjóði allt frá
upphafi viðreisnarinnar.
Segja má, að það hafi verið ríkis-
stjórnin, sem kynnti undir kaupkröfum
frá byrjun með því að auka útgjöld rík-
isins ár frá ári unz fjárlögih hljóða nú
upp á yfir 6 milljarða króna, eða milli
20—30% af þjóðartekjunum. Það þykir
óhóf meðal menningarþjóða ef fjárlög-
in fara upp fyrir 10%.
Stór hluti fjárlaganna er hrein fjár-
festing og yfirleitt illa skipulögð og ó-
nauðsynleg á köflum. Sennilega hefur
verið kastað milljörðum í tóma vitleysu
í vegi, brýr, hafnir, félagsheimili með
stuttu millibili og svo mætti lengi telja.
HVAÐ GERA BER
Verst af öllu er þó, að stjórnmála-
mennirnir læra ekkert af mistökum sín-
um. Þeir finna aldrei aðra úrlausn en
skatta eða gengislækkun. Spamaður og
höft eru liðin tíð segja þeir og lækna
engin mein eða þá bara að þeim dettur
ekki slíkt í hug. Þó hafa þeir verið að
myndast við allskonar lánshöft og vaxta
okur, en það heita ekki höft á þeirra
máli.
Sennilega hefði eina rétta úrlausnin á
þeim vandamálum, sem að þjóðinni
steðja í dag, verið, að draga saman út-
gjöld ríkisins verulega og binda að
nokkru leyti fjármagn til innflutnings
og setja jafnvel höft á innflutning á
vissum vörategundum, m.a. skipum og
flugvélum í eitt ár a.m.k.
Fjárfesting í opinberam byggingum
hefði einnig mátt draga saman að ein-
hverju marki í eitt ár og taka heldur
erlent lán til stórframkvæmda, sem
ekki þola bið. Með þessu móti hefði ver-
ið hægt að leggja áherzlu á að koma
útgerðinni á réttan kjöl og svo fiskiðn-
aðinum í landi. Finna nýja markaði fyr-
ir fiskinn og um leið stórauka fram-
leiðsluna.
Afnema ætti einokun á fiskútflutn-
ingi í hvaða mynd sem er og ýta undir
verzlunarmenn að kynna sér núverandi
markaði og horfur og kippa þessum
málum almennt í liðinn, enda eru þau í
megnustu óreiðu.
LENGI LIFI STRUTURINN
Aðferð strútsins, að stinga hausnum
í sandinn, þegar eitthvað óvænt ber að
höndum, er hvergi að finna í nútíma
hagfræði, nema þá hérlendis og hingað
til hafa ekki úrræði íslenzkra hagfræð-
inga borið neinn jákvæðan árangur til
frambúðarlausnar á neinum vandamál-
um íslenzku þjóðarinnar, enda er strút-
urinn þeirra dýrlingur.
Viðreisnarstjórain hefur nú verið
reitt öllum strútsfjöðrum sínum, nema
einni. Dýrðarljóminn er löngu farinn af
henni með fjöðrunum og á hún nú að-
eins eftir að segja af sér og biðjast af-
sökunar, — og þótt fyrr hefði verið.
Allar aðgerðir hennar hafa miðað að
því að pína launþegann og það má enn
leggja áherzlu á þá staðreynd. að hefðu
ekki komið óhemju aflaár á tímabili
hennar, hefði allt verið farið til andskot-
ans fyrir löngu síðan. Það má bví segja,
að við höfum skrimt þrátt fyrir við-
reisnarstjórnina.
Aum var ganga hennar og eftirmælin
hljóta að verða í sama dúr. Þeir eru
aldrei þessu vant heima allir ráðherr-
arair núna, nema einn. Þessir fuglar
þykjast vera með í því að stjórna heim-
inum á allskonar erlendum ráðstefn-
um og þingum. Þeir eru lánssamir út-
lendingarnir, að okkar menn taka yfir-
leitt ekki þátt í umræðunum. Víst er, að
þeir í Ghana í Afríku, vilja örugglega
ekki aftur aðalefnahagsráðunaut ríki;
stjórnar Islands.
Ekki er oss kunnugt um, hvort heim-
kynni strútsins eru í Ghana, en þeir
hafa örugglega heyrt hans getið þar.
Norðri.
i
staklega talað um eitt skipa
félaganna, sem muni hafa
gerst alldjarftækt í þessum
efnum, en þar fari saman,
að forráðamenn viðkomandi
skipafélags séu í hópi þeirra
helztu aðila, sem vörur
flytja með skipum þess og
hafi sjálfir á hendi af-
greiðslu skipanna og fái vör
uraar þannig í sína umsjá
og vörzlu.
BRANDARI MKUNNAIi
Það var á mjög fínu heim-
ili, og þar var falleg stúlka
vinnukona. Vandræðin voru
þau, að á heimilinu var son-
ur húsráðenda. Þernan varð
vanfær, og húnmóðirin varð
viti sínu fjær. Hún neitaði
því eindregið að sonurinn
væri barnsfaðirinn.
Málið fór fyrir rétt. Þeg-
ar þau standa frammi fyrir
dómaranum, gengur móðir-
in að syni sínium og opnar
klaufina á honum.
„Lítið þér á, dómari,“ seg-
ir hún. „Haldið þér að þetta
litla dauðyfli héma sé faðir
barnsins?“
Þá segir pilturimi: „Nú
verðurðu að sleppa, mamma
annars töpum við málinu!“