Ný vikutíðindi - 27.07.1973, Síða 1

Ka'T? WD DSCLD
Föstudagurinn 27. júlí 1973. — 29. tbl., 16. árg. — Verð 40 krónur
Efni m.a.:
Hættulega freist-
andi stúlka.
Flókift mál.
„Danmark”-
leiðangurinn.
„Konunginn
vantar”!
Þeir skipta með
sér störfum
Sjónvarp—Keflavík.
Brandarar o.m.fl.
Hjónin voru varla gift
- en nutu góðs af rikinu - 30.000
kr. á mánuðif Takk!
Óprúttið fólk hefur nú
fundið upp enn eina aðferð
til að hafa fé útúr ríkinu.
Þessi nýja aðferð er fólgin í
því að hjón, sem eiga mörg
börn en hafa knappan fjár-
hag sækja einfaldlega um
skilnað. Maðurinn getur á
margan hátt komið sér hjá
því að vinna og þar með
er ekki hægt og rukka hann
um barnsmeðlögin. Konan
getur hins vegar farið mán-
aðarlega í Tryggingastofn-
un ríkisins og fengið þaðan
greitt út meðlag með börn-
unun. Að sjálfsögðu er hér
aðeins um málamyndar-
skilnað að ræöa í svona til-
fellum.
Enn eykur
„Vísir” veldi
sitt
Ekki lætur Vísir sér
nægja að yfirtaka ótöluleg-
an fjölda af hinum og þess-
um blöðum. Nú hefur Vísis-
grúppan ákveðið að hefja
eánnig bókaútgáfu, og er
reiknað með að útgáfan
hefji starfsemi sína nú í
haust.
Ekki er hér þó eingöngu
um að ræða áka/a í að
víkka starf Vísismanna enn-
þá meira út heldur en gert
hefur verið til þessa. Á bak
við ákvörðunina um bóka-
útgáfu býr líka, það, að
tr.vggja núverandi forystu-
mönnum Vísis farmtíðar-
starf ef svo fer sem horfir
að Geirs-klíka Hallgrímsson-
ar nái yfirtökum á útgáfu
blaðsins.
Sjaldan hefur verið meiri
gróska í skáldsagnaritun
hérlendis, og það er vitað
mál, að nú þegar hefur þess-
ari fyrirhuguðu útgáfu bor-
izt nokkuð a/ handritum
til útgáfu.
Verður fróðlegt að vita,
hver viðbrögð andstæðinga
Vísis innan Sjálfstæðás-
flokksins verða við þesari
útgáfu.
Hætt er við að t.d. Bald-
vin í Amenna Bókafélaginu
muni ekki sitja hjá aðgerða-
laus, en hann er eánn af
þeim sem nú reyna allt til
að ná áhrifum innan útgáfu-
félags Vísis.
Skilnaður vegna „lang-
varandi ósamkomulags“.
Ekki alls fyrir löngu
fengu hjón ein skilnað
„vegna langvarandi ósam-
komulags.“ Þetta ósam-
komulag hafði verið svo
langvarandi og magnað, að
þau áttu saman níu börn
og það yngsta var ekki
nema nokkurra mánaða.
Hins vegar var maöurinn
lítt hneigður til vinnu og
þurfti að þiggja af sveit.
Eftir skilnaðinn fékk konan
hins vegar um 30 þúsund
krónur í meölag með barna-
hópnum.
Maðurinn aftur á móti
flutti heimilsfang sitt á
yfirborðinu til bróður síns,
en bjó áfram með eiginkon-
unni fyrrverandi og naut
góðs af barnasmeðlaginu,.
sem hún fékk greitt í hans
nafni. Að sjálfsögðu greiddi
hann ekkert af því til rík-
isins, enda ekki í fastri
vinnu og því erfitt að ná
því af honum.
í svona tilfellum er lítið
sem ekkert hægt aö gera
til að ná tangarhaldi á við-
komandi fólki. Kvíabryggja
er ekki staður, sem getur
þeim mönnum, sem ekki
standa í skilum meö barns-
meölagið, og því reka menn
aðeins upp tröllahláttur ef
þeim er hótað með vist á
þeim staö. Ógreidd barns-
meðlög munu nú nema að
líkindum tugum milljóna
króna yfir allt landið og allt
bendir til þess, aö talan
muni stórum hhækkandi á
næsta árum.
Framh. á bls. 4

Fatafella
vikurmar

Aidurstakmarkafjarstæðan
Er löggjafinn gamalær?
Sífellt eykst ásókn smá-
stelpna inn á vínveitinga-
hús borgarinnar. Er nú svo
komið, að fjöldinn allur af
15 - 16 ára gömlum smá-
píum eru fastagestir á þess-
um stöðum um helgar. En
fæstar kunnu þær að hegða
sér samkvæmt því, sem
hingað til hefur þótt sæma
Túristinn plokkist!
Óhollt sjónarmið
Samfara vaxandi ferða-
mannastraumi hefur til-
hneiging til að okra á ferða-
mönnum farið vaxandi. Er
nú svo komiö, að þriöja
flokks hótel í höfuöborginni
virðast vera farin aö selja
saklausum útlendingum
herbergið á dýrara veröi en
beztu hótelin setja upp.
Um þetta fékk blaðið
áþreifanlega sönnun hér á
dögunum.
Erlendur ferðamaöur kom
seint um kvöld til Reykja-
víkur eftir ferðalag um
landið. Hann fékk inni á
„ódýru“ hóteli 1 borginni
og fór þaðan árla morgunin
eftir. Fyrir gistinguna var
honum gert að greiöa tæp-
ar 1500 krónur. Þótti hon-
þetta allmikiö en lét
Skömmu
landinu,
um
þó kvrrt liggja.
fyrir brottför af
dagiun eftir gistinguna, fór
hann þó að kanna, hvað
beztu hótelin í borginni
seldu eins manns herbergi
á, og kom þá í ljós, að þau
voru 200 krónum fyrir neð-
an áðurgreint verð.
Samkvæmt könnun á
herbergisverði, þ.e.a.s. réttu
verði á þessu hóteli, er verð-
ið mun lægra en umrædd-
um manni var gert að
greiða.
Þetta er þó aðeins eitt
lítið dæmi um, að sumir
hóteirekendur og veitinga-
menn hika ekki við aö setja
upp mun hærra verð fyrir
veitta þjónustu, heldur en
heimilt er og löglegt getur
talist.
En Island er orðiö það
dýrt ferðamannaland að
vart er á bætandi, og því
verður aö gæta þess vel, aö
slíkar viðskiptaaðferðir nái
ekki aö breiðast út meira
en þegar er orðið.
Til fjölda ára hafa sjoppu-
Framhald á bls. 4
Margar bjóða blíðu sína
á opinskáan og frekjulegan
hátt, — heimta vín af karl-
mönnum, og ósjaldan kem-
ur það fyrir aö þær ná ekki
til salernis, áður en þær
skila upp úr sér kokkteiln-
um, sem þær hafa drukkið
af álíka græðgi og kók!
Því miður virðist örugt
að koma í veg fyrir þessa á-
sókn, meðan enginn ungl-
ingastaöur er til. Margar
þessarar stelpna eru orðnar
líkamlega þroskaöar og því
erfitt fyrir dyraverði að
geta sér til um réttan aldur
þeirra. En benda má dyra-
Framh. á bls. 4
Varpað á dyr
af þrem lögregluþjónum -
vegna klæðaburðar
Sjónavottur segir frá. — Hvenær ætla veit-
ingahúsin að viðurkenna tízkuna í dag?
Þrir fílefldir lögreglu-
þjónar stormuðu nýlega inn
á einn þekktasta skemmti-
staðinn í borginni skömmu
fyrir lokun. Gengu þeir
rakleitt að kunnum
menntamanni og borgara
og leiddu hann út.
Þar sem viðkomandi mað-
ur var með öllu ódrukkinn,
héldu gestir staðarins að
liann hefði drýgt einhvern
stórglœp og hans verið
leitað
En þvi var ekki aö heilsct*
Framhald á bls. 4