Prentarinn - 01.10.1950, Page 5

MERKISAFMÆLI.
Karl OttÓ Runolfssdn,
tónskáld stéttarinnar, átti
fimmtugsafmæli 24. októ-
ber. Hann hóf prentnám í
prentsmiðjunni Gutenberg
17. maí 1915, lauk námi þar
og vann þar síðan að setn-
ingu til ársins 1925, að hann
yfirgaf prentlistina í verki
og hvarf alfarið að hljóm-
list, er hann hafði jafnan
helgað tómstundir sínar. Fór hann þá til Kaup-
mannahafnar og lagði þar stund á hljómlistarnám
um tveggja ára skeið og gerðist kennari hjá Lúðra-
sveit Reykjavíkur, er hann kom heim, en hann var
einn af stofnendum hnnar. Hefir hann jafnan síðan
staðið í þjónustu hljómlistarinnar, stjórnað hljóm-
sveitum, kennt tónlistarnemum og samið tónrit
Mun tónskáldið snemma hafa farið að brjótast fram
í honum, en það var ekki fyrr en eftir árið 1930, er
hann dvaldist urn fimm ára skeið á Akureyri, að
hann gaf því lausan tauminn. Hefir hann síðan
birt margar tónsmíðar, er hafa áunnið honum viður-
kenningu sem eins af helztu tónskáldum þjóðar-
innar, bæði sönglög fyrir einsöng og hópsöng og
meiri háttar hljómsveitarlög. Má hér sérstaklega
minna á þau lög, er hann hefir samið vegna stétt-
arinnar, svo sem lagið við „Félagssöng H. I. P.“ og
sönglöng þá, er hann gerði fyrir 50 ára afmæli fé-
lagsins og „er helguð prentlistinni, og hefir tónskáld-
inu tekizt vel að búa til heila prentsmiðju í tónum“,
segir félagi T. D. T. í afmælisgrein fyrir hönd
Lúðrasveitar Reykjavíkur í Morgunblaðinu.
Örðugasta vinnan — hœsta kaupið.
Vikukaup í Bandaríkjunum er að meðaltali 40
dalir og munar frá 75 dölum t. d. hjá kolanámu-
verkamönnum og prenturum til kring um 35 dala
hjá ýmislegum hópum meðal verkafólks í vefnaðar-
iðnaðinum, en út af fyrir sig er ekki sérlega
mikið upp úr þessum tölum um vikukaup að leggja.
Til að meta kaupgjaldið er nauðsynlegt að vita, hvað
kaupa má fyrir peningana.
(,^4merika er anderledes.”)
Ólafur Sveinsson vélsetjari
varð sextugur 1. nóvember
síðast liðinn. Ólafur er fædd-
ur að Hvanneyri í Borgar-
firði, ólst upp á Akranesi
til tólf ára aldurs, en flutt-
ist árið 1903 til Reykjavíkur
og hefir dvalið hér síðan.
Á miðju ári 1904 hóf
hann prentnám í Isafoldar-
prentsmiðju, en fluttist
snemma á næsta ári í Félagsprentsmiðjuna og lauk
þar námi árið 1908. Þar vann hann þar til í byrjun
árs 1917, að hann fór í prentsmiðjuna Rún og lærði
þar vélsetningu. Árið 1918 keypti Félagsprentsmiðjan
Rún, og fór Ólafur þá á ný í Félagsprentsmiðjuna
og vann þar óslitið til 1947, að hann gerðist starfs-
maður í Steindórsprenti, og þar vinnur hann nú.
Alla tíð síðan 1917 hefir Ólafur unnið eingöngu að
vélsetningu.
I 46 ár hefir Ólafur unnið svartlistinni mikið
starf og gott, og mikilvirkari og vandvirkari þjón
hennar mun vart að finna. Þegar hann var hand-
setjari, einbeitti hann athygli sinni að því á grund-
velli vinnuvísinda að breyta til um ýmis handbrögð
við setningu og tamdi sér síðan að vinna með „sinni
aðferð" og sannaði með afköstum sínum, að hann
hafði komizt að réttri niðurstöðu. Er hann gerðist
vélsetjari, tók hann upp hinn sama hátt og kynnti
sér vel og rækilega byggingu setjaravéla og gang
þeirra og varð í þeirri grein flestum fremri. Þar sem
Ólafur er einn af brautryðjendum vélsetningar hér
á landi, hefir það komið í hans hlut að kenna mörg-
um undirstöðuatriði hennar.
Ýmsir halda því fram, að vélsetning sé ekki list,
heldur átök einstaklings að knýja vél til að vinna
mikið starf fyrir sem minnstan pening. Vera má,
að eitthvað sé til í þessu, en á okkar tímurn verður
að meta það mikils að kunna að beita vélaaflinu
skynsamlega og þannig, að það komi báðum að
sem beztum notum, vinnuþiggjanda og vinnuveit-
anda.
Ólafur er greindur maður og íhugull, fróður um
margt og víða heima. Hefir hann kunnað vel á
því tökin, að sjálfmennta sig á marga lund í tóm-
stundunum. — Iþróttamál hefir hann látið mjög til
sín taka og unnið þeim mikið, stundaði hlaup og
köst á yngri árum með ágætum árangri, en ávallt
PRENTARINN 29