Þjóðvörn - 27.01.1949, Síða 2

ÞJOÐVORIM
Fimmtudaa'inn 27. jan. 1919.
Jjeini stjórnarfonnum, sem ' þjóðin hofir lagt orku sína í [ erum látnir sjálfráðir um
gilda i þéssum lðíulum. Eða'að fraiitlciðlai en ekkcrt af
réttara sai*t gagnvart þeim 1 Jjessum vérðnuetum, sem ég
tveimur meginreglum, er vér
ncfnuni lýðræði, og einra'ði.
l»ess vegna er þeim mönn-
um, sem ekki vilja gera ís-
land að stríðsaðila, krugðið
um sviksemi við niálstað
iýðræðisins. Kn ísleiulingar
mumi, að fáum undantekn-
um, vera lýðneðissinnar. ()g
hin islenzka kirkja inun
liefi talað uin, hefir neilt
gildi fyrir stórveldi liéims-
ins i styrjöldum sín á méðal.
Að undaniekmun sárafáum
mcnntamöniuini, og nokkr-
um persónulegum vinum og
viðskiptamönnmn stendur
Jiciminttm hjartanlega á
sama um }>að, hvorl vér
höldum áfram að vera íil á
heils hugar hoða landslýðn- i þessu landi sem Isleiulingar,
um Jiá kenningu, að frelsi í j hvorl hin andlegu og ]>jóð-
luigsun og 'frelsi til að láta íjlegu verðinæti líða undir lok,
Ijósi skoðanir sínar og játa j hvort tunga vor lieldur á-
trii sina sé grundvallað á j fram að vera til eða lrvort
guðsbarnarétli mannsins. j Islandssagan tfekur enda eða
liin islenzka kirkja nuui i heldur áfrain.
einnig gera sitl til að inn-j Ileiimirinn kærir sig yfir-
ræta þjóðinni þá luigsun. aðdeitt ekkert um Jiétta. IJað er
hvcrjum manni heri skvlda ' ekki af inannvonzku, liehlur
tii að fylgja sanufæringu af nákvaunlega sömu áslæðu
sínni og samvizku, 1'rcmur og þeirri, að vér sjálfir soí'-
en að selja fruinhurðarrctt nm nokkurnveginn rólegir,
sinn nokkrum stjórhriiáía- • þó að mennirigarleg verð-
flokki, nokkru inannlegu mæti fari forgörðum í Kóreu
valdi, heldur })jóna konungi eða Indónesíu.
sannleikans eimun. Ég held,
það verkefni.
GÆTI SAMT SVO
farið að oss reynclist ekki
'fært að halda þessari stefnu.
Ef til vill reynast kröfurnar
utanfrá svo ákveðnar, að
vér verðuin að sætta oss við
að gerast liernaðaraðili. Þá
er tvennl, sein vér verðum
að gera uniheimimim Ijóst:
Ánnað cr það, að vér vilj-
um eklci crlcndan her inn i
landið á friðurlínuim, því að
J>að er saina sem að leggja
sjálft þjóðerni vort undir
annarra fætur.
Hitt er það, að sérhver
hernaðarleg aðstoð frá vorri
hendi felur i sér tiltölulega
meiri hættu 'fvrir oss en hin-

1. gr.
l'élagið Iieiíir hjóðvarnarfélag
íslenriinga. Heimili |>e.s,s er í
íieyk.javik.
að enginn Jjurfi að vera í
vafa um það, aðjiin islenzka
Jjjóð og kirkja muni ekki
hvika frá málslað frjálsrar
hrigsunar, að öllu sjálfráðu.
líitt er svo annað mál, hvorl
vér teljuin tíinabærl að ræða
um hernaðarhaiulalag við
áðrar Jjjóðir jafnvel þott lýð-
ræðisjjjóðir séu. Áður en slík
ákvörðun er tekin, er nauð-j
synlegt ;ið svara nokkrum
Jjyðingarin i k I ui n sjjii rni ng-
uín.
Hvcrjar eru þær spurn-
ingar?
í fyrsla lagi: Gelimi vér
ttíkið J)ált i hernaðarhanda-
lagi sem virkir aðilar? Er;
slíkl ekki hin tegilegasta
fjarstæða, jicgar tékið er fil-
Jil til Jjéss, live vér erum fá-
ir, fátækir og smáir? Geta
menn hugsað sér jnúsina
gera heniaðarbandalag við
fjónið? Hvcrs erum vér
niegnugir? Hvaða verðnueti |
lagt til, sem
ar stærri Jjjóðir. Til hersetui
væri stofnað i Jjágu stórvehl- j
anna, en ekki fyrst og frémst i
til að hakla lífinu í 150 Jjús-
und sálum, sem l'iestum |
stendur á sama ínn.
Og af Jjessu leiðir, að vér
vcrðum að gera þær kröfurí
(il vinVeittra slórvelda, að |
J>ær virði vilja vor íslend-i
inga sjálfra og kannist hrein
lega við J>að, að J>að sé ekki
fyrst og fremst til að geðjast
oss, að vopnaðir menn stigij<l-
á islenzka griuui. Orsökin sé j
l.sii, að vér scm aðrar smá~\
En |>á kenuir oivmr spurn '• þjióðir vcrðnm að taka jwí
intj fram j hugann : j böli, cr lciði af Jwí, að heim- \
Gelum vér • gerl ]>otla án j "ríl'n hí’fir ehki rnn lil<'ittk-i
að utn leið verði alvar-H sér kri*tna *iiimr""í'W \
Hinir voldugu viuir íslaiuls.
Setn mikið er rætt um, að séu !
i
í ölluin á.ttum, verða að fá-J
í áf>
j Vér getum lagt land
vort undir fæiur erlendra
liermanna á ný. N'ér get-
uiu lagt J>að frani sem
íhernaðartillag, ef vér för-
um í hernaðarbandalag, en
}>að er líka hið cina, sem
vér gelum lagt fraui.
vérgert jie.tta
yess aö inn leið verði alvar-
leg ha-tta á J)vi, að vér glöt-
um flesfu, ef ekki öllu {)essu,
sem ég var að tala um w-V
þeirri nienningu, seni oss er |ótvíræða vilneskju Um J.etta.
dvrma't, en fáum eða enc-
2. gr.
Markmið félagsins er:
a. A-’ð vinna gegn livers konar
ágengni annara ríkja á sjálf-
stæði og réttindi íslands og
islenzku \ þjóðarinnar, beila
sér gegn ölluni óheillavænleg-
uin afskiptum erlendra inanna
af islenzkum málefnum og
menningu og halda í hvivetna
frani rétli Jslands gagnvarl
öðruni rikjimi.
h. Að styrkja grundvöll lýðveld-
isins fslands með því að vinna
gegn óhollum áhrifuni her-
setuáranna og styrjaldárinnar
á luigsun og hætti íslendinga,
vinna gegn spiliingu i fésýslu
og stjórnináiuni og hrýna fyr- j
ir þjtíðinni þegnskap, skyldu- j
rækni og trúnað við land sitt,
sjálfstæði þess og heill.
Að hindra gálausar og vara-
samar samningagerðir við er-
lend ríki og hvers konar við-
skipta og fjúrmálapólitík, er
teflt gelur sjálfstæði landsins
í tvísýnu eða veikt siðferði-
lega aðstöðu og rétt þjóðar-
innar.
Að vinna að því, að gætt verði
í hvivetna réttar og hagsmuna
Islands í framkvæmd samn-
ingsins um flugvöllinn á
Reykjanesi og að neytt verði
fyrsta tækifæris til þess að
heimta flugvöllinn líndir is-
lenzk vfirrráð að l'u11u óg öiht.
um öiSrum?
M
ÉH
l’INNST SVAIUÐ
einnig liggja í aug-
upj)i: Því fleiri
og ver megum ekkert gera:
né segja, sem gæti litiö svo;
út seni vér værum að hjóða;
heim nýju hernámi eða her-j
setu í einhverri mvnd.
| i
seiíi j JE TIL VILL KEMUR SC
erlendan her ij sptirning fram i liuga ein-
meiri hætta er hvers, livort J>essi alstaða sé
á |>ví, að íslciizk meiming
verói innan lí'ðar aö fallegri
h.
lier
um
vér liöf'um
landinu, J>vi
,‘l. r.
Markmiði sínu hyggst félagið
ná með þvi:
Að safna saman þjóðh'oltum
íslendingmn, sem er Ijós þörf-
in á cinbeittri þjóðvörn, og
vilja standa vörð um sjálf-
stæði Jslamls.
Að halda uppi gagnrýni á
stjórmnál og önnur þjóði'élags-
mál og láta almenningi i té
rétta og óvillialla fræðslu um
þau.
getum vér
e.r a'Ó ?
þjóðsögu. Vér skuium gera
j oss og öllum heimimim ljóst,
I aö með lie.nia'öarhamlalagi
| við stórveldi heimsins cr
ER EhJÓTSVAR-j verið að æskja J>ess al’ oss,
að: Vér eigum föÍSurlantl. aö vér leggjum í hættu allt
1 >egar vjer erum fjarverandi það, sem Guð hefir gefið oss
frá þessu landi, leitar Inigur-; hezt og dýrmætast. Gerum
inn ávallt heim. í þúsund ár .Ssjálfum oss og öllum lieim-
hefir þetta land verið móðir: imun Ijóst, að hin íslenzka
þjóðar vorrar. l>a<S hefir j |)jóð leggur sjálfa sig i lifs-
hrosað við hömum og skáld. í hiellu ineð hersetu í landinu,
um, rétt úr sjóði sínuin íjjafnvel þó að vínaþjóð oigi
hendur hiúnanna og alliafna J þar lilul að máli. Ge.rum oss
inanna. — I>ctta gamla .lamljþað l.jii.st, að það getur verið
eklci hyggð á óheilindum. Og j ———----------------
hvort umhcimurinn immi; Gleynuim J>ví ekki, að Island
ekki líta á Jjelta sein hlut-jer liluti af ríki Guðs á jörð,
leysi gagnvart 'einræði og
kúgun. Verður því ekki
dróttað að <>ss, sem Jiannig
hugsum, að vér viljum láta
einræðissteínur liafa yfir-
höndina í heiminum og J)á
einnig á íslandi?
Komi slikar ásakanir fram,
er elclvi nema eitt við þvi
að gera, og J>að er, að vér
sýnuin Jiað' innan lands, í
vorum eigin Jijóðmálum og
stjórmnálum, að vér séum
ekki hlutlausir í haráttunni
milli frclsis og ófrelsis og
er liið eina, sem í licniaðar-j alvarlegur Jeikur fyrir rnus ,
legu tilliti er nokkurs virði j að ganga í hernnðarbunda- j lýðrseðjs og. einræðis. Aldreij hrygg.
fyrir stórveldi heimsins. af j lag við Ijón. Vér ísiendingar-! heíir oss rið'ið meir a J>ví en . J>ess, að
1 einmitt
viljum
og ]>að er hann oinn, sem
á með að gera með oss sem
liann vill. lín Jiessi hluti af
ríki Guðs hofir óvina liö
innan laiulania'ranna, nokkur
hluti Jk’ss er hernuminn af
vonzku, tortryggni, öfuiuk
ágirnd, græðgi, hégómagirnd
og <>ðru álíka lríðu liði. Nú
evu viðkvæmir tímar. Ef J>jóð
vor á m’i eftir að varpa sér
rit í hatursfulla haráttu um
mál, sem geta varðað líf
hennar og tilveru, vex her-
námsliði hins illa fiskur tim
Fyrsta skilyrðið til
Að beita sér fyrir þjóðlea'ri
vakningastarfscini niefi útgáfu
rita, fyrjrlestrnni og öðru þvi,
sem miðar að aukniun þjóð-
arþroska.
4. gr.
Félagar geta allir Islendingar
orðið, sem eru fullra 10 ára, ját-
ast undir stefnuskrá i'élagsins og
vilja vinna að framkvæmd henn-
ar,
Árgjald er kr. 50.00, l'yrir hjón
kr. 00.00, greiðist fyrir 1. júni
ar hvert.
;>. gr.
Verði félagi uppvís að .starf-
semi, sem fcr í bága við anda og
markmið félagsins, getur stjórn-
in gjöi’t liann rækan úr félaginú.
en heimilt er honuni að skjóta
máli sínn til úrskurðar aðalfund-
ar.
0. gr.
Stjórnina skipa 7 menn, kosnir
á aðalfundi. Forinaður skal kos-
inn sérstaklega til eins árs i senn,
en mcðstjórnendur til tveggja ára
í senn, 5 árlega.
Varastjórn skal kosin á sama
liátt. Hf stjórnarmeðUmur for-
fallast, ivkur varainaðíir sæti
hans til Joka kjörtímahilsin.s.
Stjórnin skiptir sjálf nie'ð sér
öðrtim störfum en forlnannsstorf-
um. Heimill er henni að ráða
framkvæmdarstjóra til að a.nn-
asl starl'scmi féiagsins. Stjóruar-
kosning sé skrifleg. Heimilt er
fundarmönnum að stinga upp á
mönnum í stjórn. Ennfrcnmr
skulu kosnir tveir endurskoðehd-
ur lil eins árs í scnn, á sama tiátt
og sljórn félagsins.
/. gr.
Aðalfundur skal lialdinn i ínarz-
mánuði ár hvcrt. l'ar skal gerð
grein fyrir slarfsemi félagsins
Jiðið ár. lagðir fram endurskoð-
aðir reikningar Jiess, stjórn kos-
in og endurskoðendur (shr. 0.
gr.). Atkvæðisbærir á aðalfundi
eru allir skuldlausir félagar.
8. gr.
Aðallund sltal lio'ða hrél'lcga
mcð minnst 15 daga fyrirvara.
Aðra fundi skal boða á sama liátt
með næguni fyrirvara.
Félagsftindir eru lögmætir, ef
þeir eru löglega bóðaðir, og ræð-
ur einfaldtir meirihluti atkvæða
úrslitum mála, nema öðruvisi sé
ákveðið i lögum þessnm.
Skylt er stjórninni a'ð hoða til
fundar, ef minnsl 25 félagsmenn
æskja þess skriflega.
oss takizt að ráða
því sem vér höfuni yfir nð Jn-ánm að eiga frið við alla ' cinmitt nú, að fvlgju ráð- j farsællega fram úr Irinnm
Vér e.igtmi að vísii ineim. Vér vilium ekki af ■ nm lií.ns kristna postula um j aðkallandi málum er það.
raoa.
peirri
að íorðast illsku, hatur ogiað vér séuni reiðuhúnir að
eftirlláta fagnaðarcriiidi Krists
leiða oss, að svo miklu leyti
fleiri veronueti. Vér eiguni T'úsmn vilja vikja af
gamlár bókmenníir, sem fá-1 hraut, sem fram að Jiessn | heíndarhug, en reyna
einir menntamenn kunna; liefir verið gengin. Vér get- j beztu getu að nalgast livei
skil á og meta milcils. Vérjumekki verið þeir hræsnar-1 annan setn bræður. Vér verð- j sem vér eruni frjálsir undani
eigum sögu, sem fyrir ýmsra I ar að láta svo seni J>að sé i nm að treysta því, að sá Guð, j oki hins synduga manneðlis'
hluta sakir er dásamlegur • eigin ósk vor að laka l»ált í sem gaf oss þetta land, svifti j og fjötnim heimsku og eigin-
9. gr.
Löguin félagsins íná ekki brcyta
nema á aðalfundi og þarf
liluta atkvæða atkvæ'ðishærra
fundarmanna lil samþykktar
hrcytingun).
vitnishurðnr um handleiðsln hernaðara'ðgerðum. heldur
.guðlegrar forsjónar. Vér eig-j vinnuni að þvi að hvgg.ja
um einnig i nútímanmn \ upp kristilegt Iýðra<ði i voru
menningarleg verðinæti, sem 'eigin landi, svo lengi sem vér!
oss |>vi ekki, nema af því, j gimi.
að það sé guðsnkinu sjálfu; Hvar sem tveir fjandmenn
í hag, að vér hættum að vera i ná að sirllast, hvar sem
til sein þjóð. f Eramh. á 5. síðu.
10. gr.
Félugiuu má einungis slita á
aðulfundi, og verða ýj hlutar
greirtdra atkvaeða að vera með
félagsslitum Ivo aðall'undi i röð,
i til þess að þau séu lögliiæt.
<■***%*% *i*Á*J0t* * >■"»