Gangleri - 15.01.1920, Síða 5

- 4
laueir e8a leiðinlegir,li; r manni við að spyrja pá: " íyernig getr etað-
ið £ þvi,að i>ið skulið láta pd vera l^iðinle/a? Þið eruð öjiílfir &
fundunum og j>að er ykkar að ej-.f ura að reir fari eins vel fram og koatr
er cí.M' íHf allir akoðuðu yað aem ekyldu sina að sjá um,að hrer fundr kaíiai
að fullum notum,vnrrj meiri ifkr til pesa að svo yrði,en ef jpeir Jtamu að
ei.ns sjer til skemtunor eða jafnvel til t.ess að fr«ðast.
lín vjer skulum mí virða fyrir oss hina huldu hlið fundanna.
Vjer tökum sera dsor.íi hina venjulegu vikufundi, >ar se i menn kynna sjor
einhver sjerstök atrifii Guðspekiimar. 5ig d auðvitað við pd fur.di, 1 arsera
fjelagsrosnn vorir eru einir og út af fyrir oig,j>ví að hinn osynilegi ar-
angr,er eg mun skýra fra,getr ekLi orðiö,oe.,ar utanfjelanenu eru d fund-
un.
Hver stúka hefr auðvitað ytri starfaemi ieð höndura,flytr opinhera fyr-
irlestra og gefr utanf jelaiísmcmiutn kont d að koraa fram neð onu.rningar um
kenningar Guðspekinnar. Alt i-etta sr að vxsu gotfc og nauösynlegt,en hver
sú atúka,er verðskuldar að heita pvi nafni,hefr og annað og jsðra starf
með TÖnduín. Aðalnkilyrv;ið fyrir pvf ,að pað starf toni að nokkrura notura,
erw» pað,að hver fundr fari vel fram,engir utanfjelagsmenn sjeu d fundi
og allir f jela f->nr.i sj~u sútfcir o- saahuga. 3n pegar f jelagsmenr hugfla
fyrst oy frerast urn sjtClfa sig,eru svo hjegomgjarnir,að peir kosta kapps
um að hera sem -aest af öðrum eða vilja lata taka meira fcillit til ajfn
on annara manna,eða hafa svo ríkar og perstmulegar tilfimiin; ar ,að pair
veröa auðveldlega rnoðgacir eða fyllast afhryöi eða öfundsyki,er hinn
oaýaileiji arangr alvog 'hugsandi. T-íí' soi tokat -ftr á moti aö
gleyraa svo sjalfum sjer,að peir reyni af öllum m tti að f-d seuj allra kjj:
Ijosastan skilning d pvd ;núlefiii,ae:a u.i or að r .öa, ;io fcr úru.n&rinn uf viö-
leifcni neirra auðveldlega orðið bvcöi íkill og kiessunarrínr,jafnvel potfc
Þeir hafi alloftaðt enga hug-rjiynd ora b&nn. Vjer sículura nú sjú,hvernit
peita verðr.
]g geri rið fyrir,að fjelagsmenn stúkunnar kynni sjer einhverja sjer-
staka bok,hvern fundinn eftir annan. Hver fjelagan&ðr veit pví fyrirfram