Gvendarsteinn - 24.04.1967, Blaðsíða 5

r
P.E. Það skal tekið fram(enn til hrellingar
sumum) að ég skrifa um þetta mál vegna þess
Igvveit sð blaðið berst víöar en mé og é ég
hér xia hvergi í þessum orðum við vinnufélaga
mínSo t tt
Einn starfsmaður bæjarins v&£rj!5@im sökum,
af einum forraða manni bæjarins0,að hann væri
latur, og spurði hvort hann hefði aldrei
nennt að gera neitt.
Hér er svarið.
Mest við bundin margþætt strit
minn er hugur kvalinn.
Aldrei þreyttur, svo ég sit
sð sé ei leti talinn.
Tveir félager höfðu villzt í fruraskóg-
inum , en komu svo skynailega auga é
fljót framundan. Annar hljóp é undan
alla leið niður é fljótsbakkann og hrópaði
svo himinlifsndi til félaga síns:
"C, skólp og óþverri, déssmlegt.
Við hljótum að vera að nélgast siðmenninguna'.'
t
1