Læknablaðið - 01.07.1935, Síða 10

44
LÆKNABLAÐIÐ
Ulcus umbilici.
Flestir læknar niunu hafa feng-
iö til meöferðar ungbörn, vegna
bess að naflastúfurinn vill ekki
gróa. Ástæöur ]jessa eru taldar
margskonar. Oft er þaö vegna þess
aö illa er um naflann búiö, þann-
ig að óhreinindi hafa komist aö
honum og grafið. Oftar mun þó
vera um granulom eÖa ulcus aÖ
ræða. — Getur |já orsökin verið
difteri infection eða lues congenit.
Einnig er talið, að leyfar af ductus
omphalomesenterious valdi því oft,
að nafli grói ekki. Oftast tekst
að lækna þetta með því að erta
með lapis, brenna með thermo-
cauter eða strá á það dermatol-
pulver eða einhverju þessháttar.
Eg ætla að skýra hér frá til-
felli af naflasári, sem mun nokkuð
einstætt og þar sem meðferðin
varð að vera radical. —
4. maí s. 1. var lagt inn á II.
skurðlæknisdeildina á sjúkrahús-
inu á Barmbeck (yfirlæknir próf.
Treplín) 4 viicna gamalt stúlku-
barn með diagnosis ulcus umbi-
li'-i. Barnið var fullburða fætt og
iiafði heilsast sæmilega. — í fyrstu
■'•irtist naílinn gróa eðlilega, en
síðar kom í ljós ofurlítið sár neð-
an til i uaflahringnum. — Sár
þetta stækkaði stöðugt, þrátt fyr-
ir alla conservativa meðferð (lapis,
dermatol etc.). Barnið var þess-
vegna lagt inn á sjúkrahús, eins
og fyr segir. — Status: Barnið
var, eftir aldri, fremur lítið og
horað, fölt í andliti og með byrj-
andi beinkrömútliti. Það hafði
enda verið óvært og þrifist illa
síðustu vikuna. — Lungu, hjarta
og meltingafæri eru í lagi. Við
skoðun á kvið finst, vinstra megin
og neðan til í naflahringnum, sár
á stærð við einseyring. Það ligg-
ur skáhalt og trektlaga upp á við
og inn í naflann. Sárið er eins og
meitlað gegn um húðina, en barm-
arnir eru talsvert |)rútnir og
rauðir. Dýpt sársins er ca. 1—1 Yz
cm. og er botninn ójafn, en hreinn,
gagnstætt difterisárum, sem eru
með skán og necrose. í sárið safn-
ast serös vökvi, sem ávalt kernur
að nýju, ef hann er þurkaður
burtu. Þar sem vökvi þessi hefir
runnið út á húðina er hún flögnuð
og ert. — Á lackmus-pappír verk-
ar vökvinn súrt og er jiessvegna
rannsakaður nánar. Kemur þá í
ljós að i honum er saltsýra, pep-
sín og hleypir, eða sömu efni og
í magasafanum, og þá að öllum
líkindum myndaður af sömu frum-
um. Af þessu var dregin sú álykt-
un, að orsök sársins væri diverti-
culum Meckeli, þ. e. leyfar af duct.
omphalomesentericus.
Það er kunnugt, að þau geta
haft magnslímhúð, og geta einnig
náð til nafla, enda þótt algengara
sé að þau endi blint inn í kviðar-
holinu. Eftir þessari diagnosis er
barnið skorið upp 16. maí í avert-
inrectal-svæfingu. Gerði próf.
Treplin það. Skorinn er kviðskurð-
ur vinstra megin við naflann. Þeg-
ar búið er að opna kviðinn, finst
undir naflanum trektlaga þykk-
ildi, sem nær ca. 2.y2 cm. inn í hol-
ið. Frá enda þess gengur 3 cm.
langur strengur niður í görn (i!-
eum). Hann er lokaður (lumen-
laus), en að gildleik svipaður
bandprjón. Hann er lítið eitt gild-
ari, þar sem hann festist við görn-
ina. Hægra megin úr naflarekt-
inni gengur annar svipaður streng-
ur niður í kviðinn og endar í mes-
enterium. Hann er einnig lokaður.
Báðir strengirnir eru undirbundn-