Læknablaðið - 01.06.1936, Síða 7

LÆKNAB LAÐIÐ
37
læknisdeildina, me'ð þeim mannafla,
sem þar er nú.
Heilsuverndarstöð fyrir vanfær-
ar konur þyrfti að vera opin 2.
hvern dag að minsta kosti. Fyrir
þá stöð kemur enn eitt til greina,
sem eg hefi ekki minst á áður. Það
er að fylgjast með þeim konum,
sem fætt hafa á deildinni, eftir
fæðinguna. Slikt eftirlit má heita
óþekt hér á landi, en er þó mjög
nauðsynlegt. Ef vel ætti að vera,
þyrfti að skoða hverja konu aftur
nokkrum vikum eftir fæðinguna,
fylgjast með heilsufari hennar og
athuga sérstaklega genitalia. Lítið
áberandi infectio in puerperio get-
ur seinna orðið að langvarandi sal-
pingitis, sem getur eyðilagt heilsu
konunnar það sem eftir er æfinn-
ar, en það getur verið hægðarleik-
ur að gera við þetta, ef í tima
er tekið. Þá eru smá collumrifur,
sem lítill vandi er að laga, en geta
valdið hvimleiðri útferð um langan
aldur. Sama er að segja um retro-
flexiones, og fleira og fleira.
Síðast en ekki síst er að rninn-
ast á kensluna í fæðingafræði. Það
er enginn vafi á því, að mentun
ljósmóðurnema mundi batna mikið
við sérstaka deild með réstökum
læknum. Og kensla stúdentanna í
fæðingarfræði ætti líka að batna að
miklum mun. Sjálfsagt er, að yfir-
læknir fæðingardeildarnnar yrði um
leið prófessor í fæðingafræði við
Háskólann, og að stúdentar ynnu
við deildina. Auðvitað koma stú-
dentarnir líka nú á fæðingadeild-
ina, en læknarnir eru þar á hlaup-
um, og því ekki hægt að leggja
eins mikla rækt við hina praktisku
kenslu eins og annars gæti orðið.
Handlæknisfræðin er og orðin svo
yfirgripsmikil fræðigreina, að það
er ofvaxið einum manni, að kenna
hana svo vel sé, hvað þá ef hann
þar að auki á að kenna fæðinga-
fræði.
Eg þykist nú hafa fært nægileg
rök að því, að mikil þörf er á nýrri
fæðingardeild hér við spítalann.
Eftir er að vita, hve stór svona
deild þarf að vera, til þess að full-
nægja kröfum nútimans, og til
þess að hún verði ekki ónóg inn-
an fárra ára. Rannsóknir hafa enn
ekki verið gerðar um nákvæma
stærð og fyrirkomulag slíkrar
deildar, en án nákvæmra áætlana
og athugana væri óráð að fara að
byggja nýja deild. Mér þykir senni-
legt, að komast rnætti af með 3—4
fæðingastofur og c. 25 rúm fyrir
sængurkonur, jafnvel þótt þær hafi
stundum verið 17—18 á núverandi
deild. Þá mættu varla vera færri
en 15-—20 rúm fyrir konur með
fósturlát, vanfærar konur og ýmsa
kvensjúkdóma. T. d. má geta þess,
að nú hefir í nokkra daga verið
fremur lítið um fæðingar, og því
höfum við getað tekið á deildina
7 konur vanfærar eða með fóstur-
lát, sem nauðsynlega þurftu spítala-
vistar við.
Aðgerðarstofur, rannsóknarstof-
ur, biðstofa og stofur fyrir skoðun
utandeildarsjúklinga þyrftu að vera
nægar til frambúðar. Auk þess
mætti ætla ljósmóðurnemum íbúð
í húsinu og haga því svo, að seinna
væri hægt að taka hana fyrir sjúk-
linga, þegar aðsókn ykist, með
stækkun bæjarins.
Hér er ekki staður né stund til
jjess að ræða nánar fyrirkomulag-
ið, aðalatriðið er nú, hvort þörf
sé á nýrri deild, og hve brýn sú
þörf sé.