Baldur - 07.11.1945, Blaðsíða 4

128
B A L D U R
V^.^^*^.^.»vvvvvvvvvvvvvvvv^vvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvv%* ♦ ♦ ♦ ♦
i
i
y
y
y
y
y
y
y
y
y
y
y
y
y
1
1
i
?
y
Tvær nýjar bækur:
SÍÐASTA NÓTTIN, skáldsaga.
Guðm. G. Hagalín og Birgir Finnsson þýddu.
TRU OG SKYLDA, minningar um
Kaj Munk. Séra Jónm. Halldórsson og Sig-
urður Grímsson þýddu.
Fást hjá bóksölum.
Prentstofan ISRÓN h.f.
f
y
?
y
I
I
y
y
y
y
y
y
y
Ý
y
y
y
I
y
wv%m.hWv.KKK%%KKKKh.h.m.Kvam.v.h.m.m.m.v.m.m/vv,.**.,v*.h.m.iK.m.h.,%h.m.h.**.m.*'
Tilkynning
Með tilliti til árstíðasveiflna á verði eggja,
hefur Viðskiptaráðið ákveðið eftirfarandi há-
-marksverð á innlendum eggjum frá og með 1.
nóvember 1945:
1 heildsölu ................... Kr. 16,00
1 smásölu ..................... — 18,00
Með auglýsingu þessari er úr gildi fallin aug-
lýsing Viðskiptaráðsins um hámarksverð á eggj-
um, dags. 31. júlí 1945.
Reykjavík, 30. október 1945.
Verðlagsst j órinn.
BÆKXJR.
Bœlcur Isafoldarprentsmiðju.
Blaðinu hafa borist þessar
bækur frá Isafoldar prent-
smiðju út gefnar á þessu ári.
Blessuð sértu sveitin mín,
kvæði, eftir Sigurð Jónsson á
Arnarvatni.
Svart vesti við kjólinn, smá-
sögur, eftir Sig. B. Gröndal.
Horfin sjónarmið, eftir
James Hilton í þýðingu Sig-
urðar Björgúlfssonar.
Lífsgleði njóttu, eftir Sigrid
Boo, höfund sögunnar, Við,
sem vinnum eldhússtörfin.
Davið og Diana, eftir
Florence L. Bareley. Theódór
Árnason þýddu.
Dragonwyek, eftir Anya
Seton. Þögul vitni, eftir John
Stephen Strange. 1 leit að lífs-
hamingju, eftir W. Somerset
Maugham. Tamea, eftir Peter
B Iíyne. Þessar fjórar síðast-
töldu eru sérprentaðar úr
Morgunblaðinu.
MeðaJ Indíána eftir Falk
Ytter. Hjartafótur, eftir Ed-
ward S. Elles.
Barnabækurnar: Stroku-
drengurinn, drengjasaga frá
Svíþjóð, eltir Paul Áskog, Sig-
urður Helgason þýddi. Sagan
hefur áður komið í „Unga Is-
landi 1912—1943. Hvað er á
bak við fjallið, barnasögur,
eftir Hugrúnu.
Kímnisögur, Þorlákur Ein-
arsson safnaði og tók saman.
'Frá Yztu nesjum II., vest-
firzkir sagnaþættir, sem Gils
Guðmundsson rithöfundur hef-
ur skráð og safnað.
Einhverra af þessum bókum
verður nánar getið síðar, eftir
þvi sem rúm levfir.
Rangfærslur Skutuls
Framh. af 1. síðu.
Isafirði. Hann gerir sér hægt
um vik, rangfærir og snýr út
úr þeim ummælum, sem hann
vitnar i, og dregur síðan af því
þær ályktanir, sem honum eru
hagkvæmar. Honum verður
heldur ekki mikið fyrir að
gera tvær sjálfstæðar ályktan-
ir að einni, að eins ef hann
með því getur fengið einhverja
til að trúa fleipri sínu og ó-
sannindum.
Baldur lætur lesendum sín-
um eftir að fella dóm yfir slíku
siðleysi í meðferð opinberra
mála og gefa þessum verknaði
það nafn, sem honum hæfir.
En sannarlega er það léleg-
ur málstaður sem til slíkra að-
ferða verður að grípa.
-------0-------
Kosning í stúdentaráð
Háskólans
fóru fram 3. þ. m. og urðu
úrslit þessi:
Stúdentafélag lýðræðissinn-
aðra stúdenta hlaut 49 atkv. og
einn mann kjörinn.
Vaka, félag lýðræðissinnaðra
stúdenta, hlaut 176 atkv. og
finnn menn kjörna.
Félag frjálslyndra stúdenta
hlaut 40 atkv. og einn mann
kjörinn.
Félag róttækra stúdenta
hlaut 87 atkv. og einn mann
kj örinn.
Þriðja málshöfðunin
í heildsalamálunum.
Málshöfðun hefur verið fyr-
irskipuð gegn þriðja heildsölu-
fyrirtækinu i Reykjavík, —
Sverrir Bernhöft h. f. Ólögleg
álagning nemur kr. 270 191,19.
Málið er höfðað gegn fram-
kvæmdastjóra og stjórnendum
félagsins fyrir brot á verðlags-
löggjöfinni og XV. kafla hegn-
ingarlaganna.
Prenlstofan Isrún li.f.
Verkamannaflokkurinn
vann stórsigur í bæjarstjórn-
arkosningum í Englandi 2. ]).
m. 1 22 af 28 kjördæmum i
London hlaut flokkurinn
meirihluta, í sex þeirra alla
fulltrúana. — Ihaldsflokkurinn
tapaði mjög fylgi.
T A M A N G 0 .
28
sem eftir lifðu, báðust griða, en vóru
miskunnarlaust brytjaðir niður. Jafnvel
túlkinum, sem engum hafði mein gert,
var engin miskun sýnd.
Einn af undirforingjum skipsins féll
eftir frækilega vörn. Hann hafði tekið
sér varnarstöðu bak við eina af fallbyss-
unum og varðist þaðan þeim, sem að
bonum sóttu, með sverðið í annari bend-
inni, meðan liann með liinni hendinni
miðaði byssunni á svertingjana og
bleypti skotinu af. Skotið varð mörgum
að bana, en á sama augnabliki var
liann gripinn og tættur sundur.
Þegar síðasta líki hinna hvítu manna
hafði verið varpað fyrir borð, fundu
svertingj arnir, að hefndarþorsta þeirra
hafði verið svalað. Þeim varð litið á segl
skipsins, sem þanið var hagstæðum
vindi, er virtist bera þá óðfluga áfram
til landsins, þar sem eymd og áþján
beið þeirra, þrátt fyrir þennan sigur.
Allt okkar erfiði er árangurslaust,
hrópuðu þeir í örvæntingu. Hvernig get-
um við búist við að þessi töfragripur
hinna hvítu manna, láti að vilja okkar
og flytji okkur heim aftur, eftir að við
29
höfum úthellt blóði svo margra hvítra
raanna.
Einhver hafði orð á því, að ef til vill
kynni Tamango að stjórna skipinu.
Nú beindust vonir allra að Tamango,
en hann var hvergi sjáanlegur. Eftir
nokkra leit, fundu þeir hann í herbergi
skipstjórans, þar sem hann studdi ann-
ari hendinni á sverðið, en hina rétti
hann út móti Ayche, sem lá á hnjánum
fyrir framan hann.
Hundruð radda báðu hann að breyta
stefnu skipsins. Hann gekk hægum skref-
um að stýrishjólinu, líkt o.g hann vildi
fi’esta því til síðustu stundar, að láta
þrælana vita, að jafnvel hann vissi ekki
hvernig átti að stjórna skipinu.
Tamango athugaði áttavitann gaum-
gæfilega nokkra stund og bærði varirn-
ar líkt því sem hann læsi tölurnar, sem
þar stóðu. Síðan greip hann höndunum
um liöfuð sér, eins og hann væri að
reikna eitthvað út. Að lokum sneri liann
stýrisbjólinu snögglega nokkra snúninga.
Skipið lét vel að stjórn og snerist á svip-
stundu upp í vindinn, og áður en varði
hafði það lagst á hina hliðina. Við þessa
30
snöggu veltu misstu margir svertingjanna
fótanna og féllu í sjóinn.
Eftir stutta stund rétti skipið sig við
aftur, en í sömu andránni laust snöggri
vindhviðu yfir ])að og með ægilegum
háyaoa, brotnuðu bæði möstrin og féllu
í sjóinn.
Viti sínu fjær af hræðslu þustu svert-
ingjárnir undir þiljur og þorðu ekki að
koma upp aftur fyr en skipið, sem nú
rak reiðalaust fyrir sjó og vindi, var aft-
ur kyrrara.
Eftir skamma stund komu þeir, sem
hugrakkastir voru, aftur undan þiljum
og byrjuðu að ryðja burt brakinu, sem
huldi allt þilfarið. Tamango stóð hreyf-
ingarlaus við stýrið og huldi andlitið í
höndum sér. Við hlið hans stóð Ayche
og skalf af hræðslu.
Hver á fætur öðrum nálguðust svert-
ingjarnir Tamango. Hatur og ásokun
voru greipt í andlit hvers þcirra.
— Svikari! — hrópuðu þeir, — þú ert
upphafsmaðurinn að allri óhamingju
okkar, þú scldir okkur, þú flekaðir okk-
ur til þess að gera uppreisn og lofaðir
að flytja okkur heim til föðurlands okk-