Stormur - 09.04.1932, Síða 3

STORMUR
3
Þeir sem vilja
fylgjast með i
þjóðmálum,
þurfa að lesa
Iðsalat
nýjasta rit Ein-
ars H. Kvaran.
fœst 1 bökaverslutum
flýgnr yfir ladnið.
Hsgaris siiOrliki.
Hjartaás
eða
Lanfaás
á hvert islenskt heimili.
Andvaraleysið i utanríkismálum
Haraldur Guðraundsson deildi mjög fast á stjórnina
og þar á meðal fyrir dáðleysi hennar og andvaraleysi í
utanríkismálunum. Benti hann á, að fyrir alllöngu síðan
hefðu ýmsar mestu viðskiftaþjóðir vorar gert ýmsar ráð-
stafanir, sem stórhættulegar væru verslun vorri, en þó
hefði stjórnin ekkert aðhafst þessu til varnar, svo kunn-
ugt væri. — Nefndi Haraldur sem dæmi, máli sínu til
sönnunar uppsögn kettollssamningsins hjá Norðmönnum,
10% tollinn hjá Englendingum á fiskinum, 15% toll hjá
Itölum á innfluttan fisk og ráðagerðir Spánverja um upp-
sögn á öllum bestu kjarasamningum.
Enn fremur drap Haraldur á það, að nú nýlega hefðu
Norðmenn getað selt Rússum 30 þús. tn. af Íslandssíld, en
hér grotnaði síldin niður. Tryggvi reyndi að verja sig með
því, að umtal um margt þetta hefði átt sér stað í utanrík-
ismálanefnd, en annars gat hann ekki komið með neitt
sér til varnar nema sendiför Jóhanns Jósefssonar til Þýska-
lands í vetur. — Er það ef til vill hér, sem vesalmenska
Tryggva Þórhallssonar og ráðleysi verður þjóð vorri dýr-
ast þótt það hafi í ýmsum efnum dýrt orðið. — Vinna nú
allar þjóðir af alefli að því, að tryggja markaði sína og
viðskifti sem best í því ægilega tollstríði, sem nú geysar
um heim allan; en hér sefur ríkisstjórnin fram á hendur
sínar og sleikir innan tóma aska landsmannna, meðan
no^kuð er í löggunum.
Eitt orð satt.
I öllum vaðli Tryggva Þórhallssonar, sem ýmist kom
ekkert við þeim málum, sem um var rætt eða þá blekk-
ingar einar og ósannindi, var þó eitt orð satt. Hann sagði
og marg endurtók það, að ómögulegt væri að komast yfir
að svara öllum aðfinnslum Magnúsar Guðmundssonar,
jafnvel þótt stjórnin hefði hálfu lengri tíma til andsvara,
en henni væri úthlutaður". — Þegar Tryggvi sagði þetta
varð hlátur mikill á pöllunum.
Laufás-vindurinn.
I útvarpsræðu, sem Ásgeir Ásgeirsson hélt í vetur,
Saf hann þá lýsingu af kreppunni, að hún væri eins og
^indurinn, enginn vissi, hvaðan hann kæmi eða hvert hann
fseri. Það skal nú látið ósagt, hvað Þorkell Þorkelsson eða
Jón Eyþórsson segja um þessi ummæli Ásgeirs, en vera má,
þeir þykist kunna að gera einhver skil á því, hvaðan
■vindar koma og hvert þeir fara, en hitt mun sönnu næst,
að á stjórnmálagolunni frá Laufási mun erfitt að átta sig
á, Jafnvel fyrir veðurfræðinga. — Haraldur Guðmundsson
mintist á þessa vind og kreppuspeki Ásgeirs og sagðíst
satt að segja ekki vita, hvað þjóðin ætti að gera með þann
fjármálaráðherra, sem ekkert vissi um það fyrirbrygði,
sem mest áríðandi væri, að maður í hans stöðu hefði gtögg-
an skilning á. — Ef ráðherrann gæti engin ráð fundið til
þess að draga úr kreppunni, þá væri hann gersamlega ó-
þarfur.
Sagði Haraldur að til lítils væri að hafa þann fjár-
málaráðherra, sem setti á sig helgisvip, en forðaðist eina
og fjandinn grallarann, að tala með rökum um fjárlögin.