Barnablaðið - 27.04.2013, Blaðsíða 4

BARNABLAÐIÐ4
4
3
1
1
4
2
3
Gott er að nota
blýant til að
leysa þessa
þraut ef þú þarft
að stroka út
vitleysur. Stóri
ferningurinn
er búinn til úr
fjórum minni
ferningum. Í
hverjum litlum
ferningi eiga töl-
urnar frá 1-4 að
koma fyrir. Eins
eiga tölurnar 1-4
að koma fyrir í
hverri línu, bæði
lárétt og lóðrétt.
Krakka-
Sudoku
Þau Óli Gunnar Gunnarsson og Sædís Enja Styrmis-
dóttir eru bæði 13 ára og hafa þrátt fyrir ungan aldur
töluverða reynslu af leikhúsheiminum. Þau fara með
aðalhlutverkin í sýningu Leikfélags Hafnarfjarðar Sjó-
ræningjaprinsessan og eru á sviðinu nær allan tímann.
Um hvað er Sjóræningjaprinsessan?
Óli: „Þetta fjallar um stelpu sem heitir Soffía. Hún heldur að hún sé sjóræn-
ingjaprinsessa.“
Sædís: „Ég leik Soffíu og hún ólst upp með Matta sem Óli leikur og Garra.“
Óli: „Hún er að mínu mati fáviti. Í leikritinu sko, ekki í alvörunni. Sagan snýst
um að hún og krakkarnir lenda í ævintýrum og hitta marga skúrka.“
Hvers vegna eruð þið í Leikfélagi Hafnarfjarðar?
Sædís: „Mér finnst gaman að leika og pabbi minn er líka formaður félagsins.“
Óli: „Ég á engra annarra kosta völ. Ég er búinn að gera samning til nokkurra
ára, nei, ég er bara að djóka. Mér finnst bara miklu skemmtilegra að leika í
svona litlum leikhúsum en stórum leiksýningum.“
Hafið þið þá leikið eitthvað áður?
Óli: „Já, ég hef leikið í Fúsa froskagleypi sem var
líka í þessu leikhúsi. Svo lék ég smá í Kardi-
mommubænum og ég hef talsett helling af
teiknimyndum.“
Sædís: „Já, ég lék líka í Fúsa froskagleypi og
svo var ég líka í Mysingssamloka með sveppum
og svo hef ég verið í nokkrum litlum leikritum.“
En hver er skemmtilegasta sýningin sem þið
hafið leikið í?
Óli: „Fúsi froskagleypir, verð ég að segja.“
Sædís: „Mér finnst Sjóræningjaprinsessan en mér fannst líka Mysingssamloka
með sveppum skemmtileg sýning.“
Verðið þið aldrei stressuð?
Óli: „Nei, ég geri bara það sem gamla reglan segir og ímynda mér að allir séu
allsberir. Þá er þetta ekkert mál.“
Sædís: „Ég get alveg verið svolítið stressuð en svo þegar ég er komin inn á
sviðið þá hættir það.“
Óli: „Já, það er svolítið þannig hjá mér líka. Það er svo gaman á sviðinu.“
Sædís: „Þá hugsar maður, ókei, ég get þetta alveg. Manni finnst maður bara
eiga sviðið.“
Lendið þið aldrei í því að muna ekki textann?
Sædís: „Jú, það gerðist nú bara núna áðan hjá mér.“
Óli: „Okkur gengur yfirleitt vel að fela það þegar það kemur upp.“
Sædís: „Þá verður maður bara að reyna að redda sér og segja eitthvað annað
sem er líkt eða breyta setningunni aðeins.“
Óli: „Það er sko ein mikilvæg regla í leiklist að láta félagann líta vel út. Ef hann
gleymir setningu verður maður annað hvort að segja hana fyrir hann eða tefja
sýninguna með einhverju bulli þangað til hann man setninguna.“
Haldið þið að þið eigið eftir að vinna við þetta?
Óli: „Já, já. Ég elska leiklist.“
Sædís: „Já, alveg örugglega.“
Ímyndar
sér alla
allsbera
„Er
hægt að
hafa fyrir
sögnina
í viðtalinu
að ég sjá
i
fyrir mér
alla allsb
era
eða einhv
erja svon
a
fyrirsögn
sem allir
taka eftir
...“
Ylfa vaknaði
einn morguninn
við afmælissöng
foreldra sinna
og stóru systur.
Til hamingju
með afmælið
Ylfa mín sagði
mamma hennar.
Ætlar þú ekki að
opna pakkann
þinn? Jú, jú,
svaraði Ylfa. Ylfa
opnaði pakkann
og í honum var
spjaldtölva.
Spjaldtölvan
var græn og bleik og þegar Ylfa kveikti á henni voru 48 leikir
í henni. Drífðu þig nú í skólann, sagði pabbi hennar. Það var
sunginn afmælissöngur þegar Ylfa kom inn í skólastofuna.
Bragi, sem er skotinn í Ylfu, sagði við hana. Viltu koma heim
til mín eftir skóla. Ég er með pakka. Vá, hugsaði Ylfa. Hann er
með gjöf handa mér. Já, ég skal koma, sagði Ylfa. Eftir skóla
fór hún heim til Braga. Bragi tók á móti henni og gaf henni
hálsmen og armband. Ylfa þakkaði honum fyrir og fór heim glöð
í bragði.
Höfundur: Hrafnhildur Vala, 10 ára.
Föstudagur
Sögukennarinn: Af hverju segirðu
að þú vildir frekar hafa verið uppi á
miðöldum?
Gunnar: Vegna þess að þá væru
mörg hundruð ár í mannkynssög-
unni sem ég þyrfti ekki að læra
um!
Friðrik: Hundurinn minn er svo
klár að hann getur ýtt á dyrabjöll-
una til að komast inn!
Orri: Það er nú ekkert, hundurinn
minn notar lykil!
Björgvin Viðar, 11 ára, sendi þessa.
Ha, ha, ha!