Heima og erlendis - 01.05.1951, Síða 2

A myiulinni sjást sitjandi á gólfi frá vinstri: Ólafur Jónsson, «rjaldk. Kveldúlfs. Bjarni Jónsson frá Vogi, Björgúlfur Ólafsson læknir,
Halldór Jónasson og Lárus Fjelsted hæstar.lögm. Aö baki hans í næstu réð: Carl Wathne og viö hans vinstri hlið
Jakoh Gunnlögsson, stórkaupm. I næst efstu röö til vinstri sést Pétur Bogason, yfirlæknir og á vinstri hliÖ hans Cecilia Thorberg*
ViÖ vinstri liliÖ hennar Gísli Sveinsson og lítiÖ eitt neöar Ludvig Kaaber, póröur Sveinsson, læknir og Monrad, prestur.
Viö vegginn til vinstre er Jón Laxdal og í miöri myndinn og her í hvítklæddu stúlkurnar viö vegginn er Ólafur Björnsson, ritstj-
er liagsýnigáfa, er vel gæli búið í einum
einasta snillingsheila. Hún gæti skipað öllum
vorum gögnum og gæÖum undir eitt og
sama sjónarmiÖ og handleikiÖ þau af likri
leikni og æfður taílmaÓur færir til menn
sína. Mótspilarinn er hin óblíÖa náttúra
landsins. En þaÖ er ókænn andstæðingur,
sem bættir viö aö leika sömu leikina upp
aftur og aftur og ætti því aö vera auðveldur
viÖfangs.
Ef vér aöeins fengjum aö eiga meÖ oss
sjálfir — ef ekki er neinn óviðkomandi, sem
vér alltaf þurfum að taka sérstakt tillit til —
enginn sem alltaf horfir á oss og stööugt
getur baft hönd meö i spilinu — þá er oss
borgiÖ!
Já, hreint út sagt — hvaöa gagn er að
þessu óeólilega sambandi voru við Danmörku
eins og þaö er meö öllum þess vandræö-
um og þó hvorugri þjóöinni til nokkurra
eiginlegra nytja. Vér vitum vel að nú undan-
farið befur þaÖ ekki veriÖ ætlun Dana aö
liindra framsókn vora né nota sér vora
veiku aöstöðu í ávinnings skyni. þaö sýnist
einmitt vera þvert á móti: Danir greiða
ákveöiÓ árlegt xillag i landsjóö Islands, en
Island greiðir engan skatt á mód og er ekki
einusinni varnarskylt.
Ef til vill græÖir þó Danmörk á viðskipta-
sambandinu við Island og það kannske
margfalt á vió þann kostnaÖ, sem hún liefur
af oss.
En vér þykjuinst alls ekki bættir ineÖ
þesskonar sambandi, þar sem á oss er litið
sem ómaga. Aftur á móti getum vér vel
unnaÖ Dönum beiðarlegs ávinnings af viö-
skiptunum, sem væru haftalaus á báðar hlið-
ar og þar sem vér fyndum oss ekki setta
skör lægra.
Vegna hvers verður nú að senda syni
landsins til Danmerkur til aö menntast fyrir
aöfengið fé J Vegna hvers ölurn vér þá ekki
sjálfir upp vió aÖstæður heimalandsins, og
koslum svo sjálfir þá efnilegustu dl fram-
ÍO