Feykir - 09.12.1987, Page 10
10 FEYKIR 41/1987
18. Hagyrðingaþáttur
Heilir og sælir lesendur
góðir. Eins og stundum áður
er þörf í upphafi þessa þáttar
að leiðrétta smávægilegar
villur úr síðasta þætti. í
seinni vísu Olínu Jónas-
dóttur endar önnur hending-
in á orðinu væri en á að vera
bæri.Þá er í vísu Einars E.
Sæmundssen svipuð skekkja,
en síðasta orðið í þriðju
línunni er ieið en á að vera
skeið. Bið ég þá lesendur sem
halda þessum þáttum til
haga að lagfæra þetta í
blöðum sínum.
Þá koma hér fyrst tvær
vísur sem þættinum hafa
borist, en þær eru ortar eftir
keppni Skagfirðinga og Hún-
vetninga í þættinum Hvað
helduiðu? Höfundur er Indíana
Sigmundsdóttir á Sauðárkróki.
Úr Húnaþingi bragna bar
beina leið í spurningar,
svörin réttu sömdu þar
sannkallaðir víkingar.
Skagfirðingar skullu flatir,
í skammdeginu hrasa má
sögðu fátt í svörum latir
sigurstigin hlutu fá.
Um viðskiptin við ónefndan
kaupmann orti Rósberg G.
Snædal þessa vísu.
Gulli faldar sjálfan sig,
svikult gjaldið tekur.
Út á kaldan klaka mig
kaupmannsvaldið rekur.
Ymsir verða til að láta sitt í
ljós um menn eða málefni og
þá kannski á þann veg að
ýmsum þykir nóg um. Jón S.
Bergmann kveður svo.
Vaða grynnst en gusa hæst,
gleyma helst að þegja,
þeir sem vita og þekkja fæst
en þurfa flest að segja.
Ekki eru allir alltaf
sammála niðurstöðu almættis-
ins samanber næstu vísu, sem
er eftir Lúðvík R. Kemp.
Ennþá lifir aumingja Beta
aðeins til að drekka og éta.
Drottni sem í stórræðum
stendur,
stundum eru mislagðar hendur.
Alltaf hafa sögur staflaust
gengið manna, bæja og
bvggðarlaga milli frá fyrstu
tíð. Svo er enn og nóg fannst
Sigfinni Mikaelssyni um
slúðrið er hann var í vistun á
Héraði, en þar mun hann
hafa ort þessa vísu.
I Vallanesi fréttist flest
fá á skyggja leitin.
Þar hafa löngum þrifist best
þráðarlausu skeytin.
Ekki hefur Jónas Arnason
alltaf verið að fárast yfir
hlutunum né gert íjölbreyttar
kröfur til mannlífsins, saman
ber næstu vísu sem hann orti
að konu sinni sofnaðri, sætt
og rótt, en ekki að sama
skapi hljótt.
Eitt finnst mér vera alveg
nóg,
er ég vil lífsins njóta,
að heyra í kvöldsins kyrrð og
ró
konuna mína hrjóta.
Seint virðist ætla að linna
þeirri umræðu sem farið
hefur fram undanfarið um
Bíll til sölu
K-3109 Pajero árgerð 1983
Upplýsingar gefur Bragi Skúlason
sími 5170 og 6629 eftir kl. 19.00
t
Hugheilar þakkir til ykkar allra
sem auösýndu okkur samúð og vinarhug
við andlát og jarðarför
Sveinbjörns A. Magnússonar
frá Syðra-Hóli
Guð blessi ykkur
Ásgerður Gísladóttir, Jóhanna Albertsdóttir
systkini og aðrir vandamenn.
bændur og kröfum um
niðurskurð á bústofni þeirra.
Sigfús Steindórsson á Sauðár-
króki kveður svo.
Landbúnaðarlangur Jón
lamar bænda hagi,
af því hlýtur alþjóð tjón,
er það mikill bagi.
Önnur vísa kemur hér eftir
Sigfús og var tilefni hennar
það að félag framsóknar-
kvenna hélt félagsmálanám-
skeið á Sauðárkróki. Komu
tvær frúr að sunnan til að
leiðbeina á námskeiðinu. Að
því loknu orti Sigfús.
Arangurinn afbragð tel
og hann geri kunnan.
Geysilega gagnast vel
glæsifrúr að sunnan.
Skarphéðinn Einarsson sem
lengi var bóndi í Ytra-
Tungukoti í Blöndudal var
ágætur hagyrðingur. Eftir
hann er þessi vísa.
Æskan hrífst við öldusog
út á þroskans drafnir.
Svo eru örfá áratog
inn á dauðans hafnir.
Hér áður fyrr gerðu margir
hagyrðingar sér það til
gamans að yrkja svokallaðar
beinakerlingavísur. Hér er
ein slík eftir Skarphéðinn.
Þrái ég drengi en kúri kjur,
hvatir þrengja að villtar.
Ó að ég fengi að faðm’ ykkur
fast og lengi piltar.
Skarphéðinn starfaði eins
og svo margir aðrir á þeim
tíma, við sauðfjárveikivarnir
samhliða búskapnum. Ein-
hvert sinn er hann hafði
aðsetur við Haugakvísl á
Eyvindarstaðaheiði ásamt Sig-
fúsi Eyjólfsyni bónda á
Eiríksstöðum og Pétri syni
hans, skeði það að Sigfús tók
sig til dag einn og hreinsaði
lausagrjót af þeirri leið sem
þeir voru vanir að ríða upp
með kvíslinni. Þegar Skarp-
héðinn fór þessa leið stuttu
síðar orti hann þessa vísu.
Mikill er sá munur á því
og misjafnt hvatir hreinar,
hvort eru lagðir úr eða í
okkar götu steinar.
Það hafa áður í þessum
þáttum birst vísur eftir
hagyrðinginn snjalla Stefán
Stefánsson frá Móskóum.
Hér kemur ein eftir hann.
Ymsu að trúa er æði valt,
eins þótt standi í guðspjöllun-
um.
Skaparinn sjálfur ekki erallt
ef að Páll er líkur honum.
Þá er nú lesendur góðir
þessi þáttur að verða búinn.
Lokavísan að þessu sinni er
eftir Borgfírðinginn Ingi-
björgu Friðgeirsdóttur, og er
af mörgum talin vera hennar
síðasta vísa.
Að Iokaþætti líður senn,
loks er vætt til stranda.
I góðri sætt við guð og menn
get ég hætt að anda.
Verið þið sæl að sinni.
Guðmundur Valtýsson
Eiríksstöðum
541 Blönduós
sími 95-7154
Frá leik Tindastóls og Léttis. Hart barist undir körfunni, Björn busi fylgist vel með.
Körfubolti 1. deild:
Tindastóll vann Léttí í slökum leik
Sl. föstudagskvöld_ leiddu
saman hesta sína í íþrótta-
húsi Sauðárkróks Tindastóll
og Léttir í 1. deild íslands-
mótsins í körfubolta. Leikurinn
var frekar slakur og vann
Tindastóll nokkuð auðveldlega
94-60. Skásti kaflinn í
leiknum vom síðustu mínútum-
ar þegar Tindastóll hristi af
sér slenið og jók muninn úr 7
stigum í 34 stig.
Fyrri hálfleikur var slakur
og hafði Tindastóll yfirhöndina
allan tímann, svona í kringum
10 stiga munur var á
liðunum. Leikmenn Léttis
voru aðeins 6 í leiknum, sem
þýddi aðeins einn varamann
og kom það niður á þeim er
líða tók á leikinn. Staðan í
hálfleik var 42-32, Tindastóli
í hag.
Byrjunin á seinni hálfleik
var svipuð þeim fyrri, nema
hvað Léttismenn vom frískari
og náðu að minnka muninn í
5 stig. Sem áður greinir voru
lokamínúturnar besti kafli
leiksins og fóru leikmenn
Tindastóls loksins að spila
körfubolta. Munaði þar
mestu góður leikur Eyjólfs
Sverrissonar.
Stigin fyrir Tindastól gerðu
Eyjólfur 30, Sverrir Sverrisson
21, Björn Sigtryggsson 13,
Jón Þór Jósepsson 8, Kári
Marísson og Agúst Kárason
6, Haraldur Leifsson 4, Jón
Már Guðmundsson, Kristinn
Baldvinsson og Jóhann Magnús-
son 2.
Tindastóll er nú efstur í 1.
deild með 16 stig eftir 8 leiki.
Næst kemur UÍA með 14 stig
eftir 7 leiki. Það stefnir allt í
að þessi tvö lið fari upp í
Úrvalsdeild og næsti leikur
Tindastóls er einmitt við
UÍA þann 15. janúar 1988 á
Egilsstöðum.