Feykir - 09.12.1992, Blaðsíða 5

43/1992 FEYKIR5
Á ígulkerjaveiðum rétt
fyrir utan hafnarkjaftinn
sumarfríinu geta veitt sér
ýmsa hluti og notið lysti-
semda lífsins. Húsnæðið hjá
mér býður upp á að ónæði
þyrfti ekki að hljótast af
starfsemi sem þessari. Það er
á það mörgum hæðum að ég
gæti þess vegna haft eina hæð
auða. Og að þetta kæmi til
mcð að auka drykkjuskap
hérna í bænum held ég að sé
alveg af og frá”.
Annars er Jónas ánægður
með hvernig ferðaþjónustan
hefur gengið síðustu tvö
sumur og hann stcfnir að því
að bæta enn stórunr gisti-
nýtinguna næsta sumar. „Ég
er alveg sáttur við þetta. Það
gistu nokkur hundruð hjá mér
síðasta sumar. Mest voru þetta
útlendingar í hópferóum, en
einnig notfærðu skemmtilega
margir Islendingar sér gisting-
una og eldunaraðstöðuna. Það
var meira að segja svolítið um
það að fólki kæmi héma við í
báðum leiðum. Hingað til hef
ég eingöngu verið með gist-
ingu í svefnpokaplássi, en ég
er að spá í aö vera með upp-
búin rúm næsta sumar og
jafnvel morgunmat”, segir
Jónas Skaftason.
Qott úrval af:
•BRAUN heimilistœkjum
Einnig:
• Djúpsteikningarpottar
• Samlokugrill
•Vöfflujám
og margt, margt fleira
JOLATILBOÐ
RADÍÓBÚÐARINNAR
•Sjónvörp 14, 20, 29 tommu
Verð frá kr. 28.900 stgr.
• 180 mín. myndbönd óátekin kr. 358
Í4S
KAUPVANGSTORGI 1
SÍMAR 36789-35132
Við takmörkun sóknar í
hefðbundnar fískitegundir,
hafa menn í auknum mæli
hugað að nýtingu fískteg-
unda sem ekki hafa verið
nytjaðar hér áður, en úti í
hinum stóra heimi þykir
sælkeramatur. Þannig er t.d.
með hrogn (kynkirtla)
ígulkersins. Igulkerjaveiðar
hafa undanfarin ár verið
stundaðar sunnan og vestan
lands af köfurum. I haust
hefur hinsvegar einn sjó-
maður frá Króknum, Pétur
Erlingsson, prófað plóg við
veiðarnar, sem hugvits-
maðurinn Einar Jóhannes-
son á Blönduósi hefur smíð-
að. Einar hefur lengi langað
til að afsanna „kafarakenn-
inguna“ sem hann kallar, en
hún segir að ekki sé hægt að
veiða ígulker með veiðar-
færum öðruvísi en að
skemma hráefnið. Plógurinn
hans Einars er hinsvegar það
mikið töfratæki að ígulkerin
koma alveg heil upp úr
sjónum. Þessu kynntist
blaðamaður Feykis þegar
hann fór í róður með Elínu
laugardaginn 28. nóvember sl.
Ég hafði búið mig undir að
fara í drjúglanga veiðiferð.
Bjóst við að ferðinni væri
heitið austur að Lundey, en
frést hafði af Elínu á tilrauna-
veiðum þar í haust. „Nei, við
förum bara hérna rétt út fyrir
grjótgarðinn. Það er mikið af
ígulkerjum meðfram Reykja-
Pétur skipstjóri skoðar hvað kom upp í plógnum, en það
var víst lítið nema grjót í þetta skiptið.
bil næsta dag. ígulkerin verður
að flytja fersk á markað, frost
eða vökvi má ekki koma að
þeim eftir að þau konia upp úr
sjónum.
Menn eru nokkuð bjartsýnir
á ígulkerjaveiðarnar og
ákveðnir í koma á fót vinnslu,
en það þykir mun vænlegra
heldur en flytja ígulkcrin út
heil, þar sem vinnsla á hrogn-
unum er mjög atvinnu-
skapandi. Fimmtán manns þarf
til að vinna úr einu tonni upp
úr sjó. Undanfarnar vikur
hefur verið unnið að inn-
réttingu húsnæðis fyrir vinnsl-
una í Skjaldarhúsinu á Eyrinni.
Viljum taka þátt
í bardaganum
Einar Jóhannesson er frum-
kvöðull veiðanna. Sjálfur segir
hann að íslendingar hafi alla
tíð staðið fremstir varðandi
útgerðartækni og fiskvinnslu í
heiminum. Sagan sýni það
ótvírætt að landinn hafi verið
fljótur að tileinka sér ný
vinnubrögð og nýja tækni og
skákað öðrum þjóðum
algjörlega að því leyti. Einar er
félagi í nýstofnuðu félagi hug-
vitsmanna og hann segir að
það sé fáránlegt að ekki skuli
vera nýtt það eina sem nóg sé
af í þessu landi, það er hugvit
og þekking.
„Já það er ansi vægt til orða
tekið, að lítið sé hlustað á
okkur þegar við erum að viðra
hugmyndir okkar. Það eru
einstaka menn sem hlusta og
þeir hagnast líka vel á því.
Okkur finnst ansi hart að fá
ekki að taka þátt í bardag-
anum. Ég held það væri eitt
það viturlegasta sem ráðamenn
gætu gert að virkja hugvitið í
þessu landi“, segirEinar. Hann
hefur tryggt sér eignarrétt á
hugmyndum þeim sem byggir
á smíði skelveiðiplógsins og
plógsins sem ígulkerin eru
veidd með. Þá hefur hann
einnig unnið að þróun dælu
sem ætluð er til veiða á
ígulkerjum. Það er talið geta
orðið afkastamikið veiðarfæri,
er byggir m.a. á myndtækni.
Þetta er dýr hönnun og
framleiðsla og enn hefur Einar
ekki fengið þá aðstoð sem til
þarf, svo hann geti lokið
verkcfninu.
Einar Jóhannesson í smiðju sinni á Blönduósi.
ströndinni og í kringum skerin
þama út eftir“, sagði Friðrik
Stefánsson háseti á Elínu, sem
er lítill plastbátur, en talinn
mátulega stór samt á ígulkerja-
veiðamar.
Með í ferðinni var einnig
Einar uppfinningamaður og
stjúpsonur hans, auk Péturs
skipstjóra. Þennan dag var
meiningin að velja ígulker í
nokkra kassa í prufusendingu
til Japans. Menn voru greini-
lega spenntir að sjá hvað kæmi
út úr þeirri sendingu. „Það yrði
stórkostlegt ef þeim líkar hrá-
efnið og þetta tækist. Þá mundu
skapst mörg tiltölulega ódýr
atvinnutækifæri. Ég hef í mörg
ár reynt að fá menn til að prófa
þessar veiðar, en ekkert gengið
fyrr en Pétur fékkst til þess
síðsumars. Ég tel mig samt nú
þegar hafa afsannað „kafara-
kenninguna", sagði Einar.
Þegar smá slatti kemur upp
með plógnum segir hann að
þama hafi það náðst á fimm
mínútum sem kafarar væm að
ná á einuni og hálfum tíma við
bestu aðstæður.
Fimmtán manns þarf
til að vinna tonnið
Við lögðum af stað rétt eftir
hádegið. Það var svolítið
skrýtið að vera á dóli rétt fyrir
norðan hafnarkjaftinn, í ca
600-800 metra fjarlægð frá
Steinullarverksmiðjunni. Tog-
tíminn var stuttur, 5-10
mínútur, og það var kastað oft
þennan dag, þó svo við væmm
komnir í land um sexleytið um
kvöldið. Svæðið hafði tæplega
verið kannað nægjanlega, og
því kom stundum ansi lítið í
plóginn. Samt veiddust um
500 kíló af ígulkerjum, og var
það besta valið úr og sett í
kassa, sem síðan var ekið með
suður um nóttina og komið í
flugvél í Kcflavík um hádegis-