Feykir - 12.03.2003, Síða 3
9/2003 FEYKIR 3
Það gafst oft tilefni til að hlægja á aðalfundi Gangnamannafélags Austurdals.
Þar sem að búsmala hefúr
fækkað stórlega á síðustu árum
og sums staðar er kvartað und-
an því að erfitt sé að fá fólk í
göngur, kemur það ef til vill á
óvart að á sumum svæðum er
beinlínis orðið eftirsótt að fara í
göngur, og kannski komast
færri að en vilja. Þannig er það
í Austurdalnum í Skagafirði,
enda hafa gangnamennimir þar
með sér félagsskap, sem heitir
því frumlega naftti Gangna-
mannafélag Austurdals. Aðal-
fúndur þessa félags er orðin
kunn menningarsamkoma og er
ætíð haldin í byijun marsmán-
aðar. Þangað mætir jafhan hátt í
hundrað manns, og komast
færri aen vilja í Héðinsminni
þar sem samkoman fer fram.
Að þessu sinni vom sautján lið-
ir á dagskrá aðalfúndarins, sem
hófst með borðhaldi um níu-
leytið. Þegar klukkan var um
eitt eftir miðnætti voru ennþá
þrir liðir eftir á dagskránni, en
þá varð blaðamaður Feykis,
sem fyrir sérstakan klíkuskap
tóks að ná miða á fúndinn, að
yfirgefa samkvæmið.
Samkoman byijaði með
venjubundnum aðalfúndar-
hætti, fúndarsetningu Stefáns
Hrólfssonar og síðan skipan
starfsmanna. Svo kom að lið
sem heitir „skál dalsins” og var
hann reyndar endurtekinn
reglulega og margsinnis meðan
á samkomunni stóð. Strax í
fjórða lið var komið að því að
lesa upp ftindargerðir og var þar
um engar smáskýrslur að ræða
frá Ingimar Ingimarssyni ritara
félagsins. Ingimar tók það ffam
strax í upphafi að einhver drátt-
ur hefði orðið hjá sér að rita
fúndargerðimar, enda væri
komin reynsla á það að það
væri bara betra að láta það drag-
ast aðeins, því þá færi minnið
að daprast hjá mönnum, og það
hentaði betur að vera ekki alveg
fastur í einhverjum staðreynd-
um og formlegheitum. Það
kom líka á daginn að þetta var
ekkert smáræðisverk hjá Ingi-
mar við skýrslur sínar af ýmsu
sem gerst hafði.
Ingimar er jafh lipur með
pennann og hann er að fást við
fáka sína og þessi annáll var
með afbriðgum skemmtilegur
eins og margt sem fram kom á
þessari samkomu í Héðins-
minni. Sá sem oftast er viðrið-
inn söguefnið úr göngunum er
fjallakóngurinn og forseti
gangnamannafélagsins, Stefán
Hrólfsson á Keldulandi. Magn-
ús Pétursson ffá Vindheimum,
sjúkrahúsforstjóri í Reykjavík,
er mikill bókmenntamaður og
hann fjallaði um smalana og
gangnamennina á þeim grund-
velli, spyrti þar saman í þrenn-
ingu, Fjalla-Bensa í Aðventu
Gunars Gunnarssonar, Bjart í
Sumarhúsum i „Sjálfstæðu
fólki” nóbelsskáldsins og Stef-
án Hrólfsson á Keldulandi.
Gangnamannafélagið
starfar, eins og kannski hefur
þegar komið ffam, á menning-
arlegum nótum. Það hefúr t.d.
skipað sér sérstakan menning-
arsmala og varð þar útnefndur
Ámi Bjamason bóndi á Upp-
sölum, enda einn af fremstu
lærisveinum Stefáns á Keldu-
landi í smalamennskunni. Ámi
sagði ffá því þegar hann ungur
var sendur með Stefáni á
Keldulandi ffam á Fossárdal að
smala. Ámi sagði að Stefán
hefði lært snemma á fjöllin og
það hefði ekkert verið auðvelt
að fylgja honum effir. Ekki
bætti úr skák að heitt var í veðri
og hann í nýrri pijónabrók,
þannig að fljótt fór að bera á
núningi og eymslum. „Ég
hataði það alltaf að vera í nýrri
prjónabrók og orðaði eitthvað
þetta vandamál við Stefán”,
sagði Ámi í frásögn sinni og
Stefán kunni að sjálfsögðu ráð
við þessu eins og öðm sem gæti
flokkast undir vandkvæði fjalla-
mannsins. „Ég hef það ævin-
lega þannig þegar ég fer í nýrri
prónabrók í göngur, að þá byija
ég á því að klippa göt fyrir hnén
og punginn. Þá verður hún al-
veg til friðs”, sagði Stefán, en
Ámi kvaðst nú ekki hafa ráðist
í slíkar aðgerðir kominn ffam á
Fossárdal.
í göngur í Austurdal fara
menn víðsvegar úr héraðinu.
Þama var t.d. Sigurbjöm í
Langhúsum í Fljótum, og
Bjami Maronsson er líka einn
af nýjustu mönnunum þarum
slóðir. Pistill sem Bjami flutti
þama á fúndinum var því
kynntur sem „Bjami á öðm ári”
og kenndi i honum ýmissa
grasa og fór Maronsson á all-
miklum kostum í lýsingum sín-
um.
Bjami var meðal þeirra sem
hlutu viðurkenningar á aðal-
fúndinum, það var fyrir aðlög-
unarhæfni. En honum tókst að
jáma hesta sína mátulega laust
að þessu sinni, þannig að þegar
þurfti að jáma í kenunni á leið-
inni fram í Kelduland. Bjami
hafði líka sýnt miklar ffamfarir
í drykkjusiðum, drakk allt sem
rann, meira að segja þreif hann
staup á borði og hélt þar vera
veigar, en það reyndist þá inni-
halda linsuvökva annarrar
þýsku stúlkunnar sem ganga-
foringinn tók með sér í göng-
umar. Bjami sagði að sjónin
hefði reyndar snarbatnað á öðm
auganu við þennan drykk.
Þær vom skrautlegar margar
gangnalýsingamar á fúndinum,
t.d. var nokkuð gert úr þætti
þeirra bræðra Sigurðar og Gísla
Frostasona sem flugu yfir
svæðið og kortlögðu rétt áður
en menn lögðu af stað í göng-
umar siðasta haust. Gísli fékk
þama bróðir sinn í lið með sér á
loftari sínu, þar sem hann átti
við fótamein að stríða. Gísli er
einn almesti göngumaðurinn í
Austurdal en vinnur hjá bygg-
ingarflokk „Fíanna”, og varð
fyrir því að sögn Bjama Mar-
ons, að annar fóturinn var not-
aður fyrir kúbein.
Kortlagning bræðranna tókst
frábærlega vel, það var aðeins
ein kind sem þeir séu ekki,
svört með lambi við Gijótána,
en Siggi Frosta sagði að hún
hefði hvort eð er verið svo leið-
inleg, að gangnamenn kusu að
skilja hana eftir.
Það var margt skemmtilegt
sem ffam kom í Héðinsminni,
og ótalmart sem ekki verður ffá
greint hér, enda má segja að
blaðamanni hafi næstum fallist
hendur þegar hann heyrði fúnd-
argerðir Ingimars Ingimarsson-
ar. Hvemig í ósköpunum ætti í
stuttri blaðagrein að segja ffá
þvílíkum sagnasjó í kringum
göngur í Austurdal?
Meðal dagskrárliðanna 17
var að Gísli Rúnar Konráðsson
fór með vísur semhann hafði
skrifað upp eftir Jóni Hallssyni
ffá Silffastöðum. Þar vom með-
al annars vísur ffá Stefáni ffæði-
manni Jónssyni ffá Höskulds-
stöðum, Stebba höska, sem
hann orti um gangnamenn á
gamansaman hátt. Meðal ann-
ars vom þessar ljóðlínur í einni
vísunni.
...ber það eitt til ágætis
að allra manna hæst hann sigar.
Þá hlógu gagnamenn Aust-
urdals og ekki í eina skiptið á
þessum aðalfúndi í Héðins-
minni.
Samvinnubókin og KS-bókin
,1 v* . . ..
,i ■ /- r-
Tveir góðir kostir til að ávaxta spariféð þitt
M
-••3
^ f *
i.'
KS-bókin er með 4,80% vexti, bundin í 3 ár og verðtryggð
-|BHf *
Samvinnubókin er með lausri bindingu, nafnvextir
5,60%, Ársávöxtun 5,68% É'
_