Konsúllinn - 06.10.1928, Page 1
BjjAÐ þetta birti&t nú alþjób
í alira lyista sinni i þeirri blýföstu
trú aö hún lúti sér vel lika aö
kaupa það.
En þaö er alfcaf bölvaö bras
viö aÖ byrja. [Sbr. Víðir 1. tbl. 1.
ðr, 6. 1. f. d.j
Eii |?aina!l kjaft'ijátt.ur sei>ir aö
nýjir veudir sópi besi, séu þeir
vel græjaðir til. ,0g ekki mun
það hrella Oss þó fyrirrennarar
vorir hafi hrunið niður ur hinurn
ýmsu drepsóttum, svo sem sulti
og fylliríi, Vér erum svo fyllilegr
sannfærðir um vora frábæru hæfi1
leika.
BlaÖiö Konsúllinn mun kapp>
kosta að flytja sem fylstar fréttir,
hvort þær verða áreiðanlegar að
sama skapi, þorum Véi ekki að
fullyiÖa, því alt sem er fult er ó-
ábyggjanlegt. fað mun og vasast
j öjlu bíBjar og þjóömálagríni t, d.
út þegar hann er i góðw skapi.
3
CS
W
<N
en
®
iz;
tz;
i-5
'Þ
cn
tz.
o
Eiðisbi-yegjnin, austan rigningum
bæjanstjóialegm sildanáti, ýmiskon
ar úteeislntn o. s. frv. r
Véi ætlum að stofna til stórrar
útsölu með steyptar huginyndir,
ýmsra mauiia sem vér væntum
að Tcynnast. á ýmsum tilverusvið
um. Mótin sköffum vér.
Blaðift mnnum Vér senda út á
alla skátika Jandsins, i von um
andkgann st.yrk, þvi Oss er Ijóst
að ýmsir mætir útkjálka og lands>
homamenn hafa ekki getað vesen
ast í bæjarmálum vorum eins og
þá laugar tii, það sem orðskviðan
nefnir „að kássast upp á annara
manna jússur." Væri vel ef Kon*
8úllinn gæti hjálpað til við það.
Ósk blaðsins er blátt áfram að fá
mikið af auglýsingum til þess að
hr^ssa upp á magra pyngju útgef
andans, Vér þoldum ekki að sjá
aðra gína yfir kjötkatlinum án
þess að reyna að næla í bita
sjálfir. Þetta er leyndarmál vort,
obinberlega lát.um Vér í Jjósi að
Vór ætlum að gerast samtenging
milli bisneiismanna hvar í heiini
sem er.
Lögreglultðir.
Oss hefur orðið það Ijóst að
bæjarstjórn vor likist því sem á
erlendu máli gæti kallast konserv-
aður sparekassi, svo fast liggja
þeir sem í henni eru oná aurun
um sem þeir kría útúr Oss og
öðrum. Vér erum t. d. gallharöir
á móti því aÖ haldið sé f viö
8pandaris lögregluliðs vors og Vér
spyrjum: Hvað ætli það svo
sem muni um 600 kr. Oss er
þaö ljóst af eigin reynslu, aö meö
því einokunar verðlagi sem nú
ríkir á spaníólu og kvenfólki,
dregur oss embttfctismeDn íitiB um
fle t p*-v •/ ■i-iyh oif
aoleiöis smjatterí.
Éins og nú er höguin háttlö
i þewum bæ, eru h^: tv*ir. W
regluliðir, og »akir an^r þrtrr^
á dagitjn en hjun sefur á
ar, eins og þeir höföu þaö f gamla
daga i fiskþurkunaThúaÍ ThoraUrin
tens. A.Hir sjá aÖ þetta dugir
ekki, því jafnvei þótt báðlr þestlr
menn heiföu einhvern áhuga, aem
er langt. frá að vér viljum hera
þeim á brýn, þá eru' þeir avó’
Önnum hlaönir að þeír íá naum
ast unáir risið, því eins og abiir
koilegar vorir hafa þegar látiÉi út
í Ijósiö erum vér borgarar þeaaa
bæjar als ekki frómari en gangur
og.gepst, 9g þyí munum v^r held
ur ekld neita að einkanlega ger
umst vér fingralangir yfir vertíö
ina, enda er þá i niiklu meiru aö
grarasa.
Framtaksaemi og samkepni í
þjófnaöi vex óöum, avo at lauaum
hlutum er nú lítiö annað óatoliö
en þessir tveir lögregíuþjónar.
Af sérstökum ástæöum ' viJjum
vér gefa þá yfirlýsingu aö i frarn
tíöinni, meöan Vér erum einn
hinna þriggja opinberu lelltoga
og komum fram sem preaaen; «etl
um Vór aö vera á raóti þjófnaði
og því ráðleggjum Vér, aem það
V'-