Minnisverð tíðindi - 01.07.1802, Blaðsíða 5
163
wfcclu, ct föf fceppnaft fieftr. @á ðiffiéftjóttt,
wer paö gaf f{e(?) Jiamt 18&a Brumaire (§ba
wDi6».)/ innunnil) féc 5c<ínt?öcft!i0el|íu.
w<þat>, fent JRffieftjprnin ec &áiit ot> gjeca, og
wí;oab (júit framoegte cetfac aö gjeca, fíaí
wÓefgaft af fóffintt meb fcíwiíjugum gjocnfngt
wj>efö einweííiip. góífiö ftnnuc, og cr innifega
wfannfccct unt, ab fefð focfog ccu famtcngö
w meö fpriliöanö, fem fljócrtac $pf. 23uonas
w pccre cr oröin |>efö focfjón; dtt fjattö ntunöt
wgamaft (>atur, gantfic fíocf'aörattic og getttuf
w óregla fifna d nf>; tncb (lonuttt mun öitucfeg
w|ljócn, alntenn öeftttegun, f>jóöantta ötjcöfng
wog Binfengi fiaöfcft oecöa. fjpeffa Jjdnfa fcatttí
wfet eg <9öuc tif pftrpegunar. Sþeirci cffjanöt
w()etju ^tinna aUic cittö; f tiífiti tU (janö, gít*
wuc einóttgiö eitt ó|¥ fttttöiö fiaö.”
3 Cófii gaf SSorgari nocfttcr $etta Idí*
fnf¥a atqoceöi: w Buonaparte, cui unus non
wfufficit orbis, qvem terra non capit, qvem
w témpus non dimetitur, aeternum Gonful
wefto!Wyí). (£n \ fjdlfum J&ofubfiaötumt Pa=
ríe, ttcött mjeg fdic, fó tif famanö 1100, tií
aö jícifa i ^cec atgoceöa;ó(?Puc, ec op.nac flóött
2 2 f feffu
ís) 3ölcnöfíctö: „ Suonapavte, ó»»ríum ciit fjeint&'
„fiíngla ecfi niugir, íhwii jorDiti ccFi rýmic,
„f)Dorn tíminn ecfi hia’Iir, ccri Stonfuf ai) ei«
'n lífu " @co lítur ('a& tíf, fciti wa’vi 23ttonai
pavte, í (]aö ©fnggfl&íliVfnnna : mamijafnapac
og mannfrelfio, ovöinn gfguö fumra' ívcenfioi ,
wctnnft.