Framfari - 14.06.1878, Blaðsíða 2

106 —
aB baitaTfljdt i Now Brunswick fyrir skipgongur,
Canada Kyrrahafsjarnbrautina o. s. frv. 4. mai
lijelt se&sti raBgjafinn mikla og snjalla rseBu um
Kyrrahafsbrautina, for hann iljotlega yfir sogu
hennar, skyr&i fra binum miklu maelingurn, sem
liefBu veriB gjor&ar, til a& finna fit hiB hent-
ugasta brautarsteBi. Hann gat pess, aB alls liefBu
veriB mseldar um 47,000 milur, en brautin yr&i-
alls, pegar liun vseri fullgjorB, 2,730 mflur
bafa a milli. paB cr gjort ra& fyrir, aB Canada
Kyrrahafsbrautin muni kosta alls 100 miljdnir
dollara. Kaflinn, sem nfi er veriB aB leggja millj
Thunder Bay og Selkirk kvaB raBgjafinn mundi
kosti § 15,250,000. Vegaiengdin er 228 milur
og pannig kostar milan $ 25,000. Hann sjmdi
ennfremur fram a, a& Bute Inlet, sem hingaB til
liefir veriB talinn lientugastur staBur fyrir jarn-
brautina sem endasto&var hennar viB Kyrraliaf,
vseri ckki hinn hagkvsemasti staBur, heldur Burr-
ard Inlet, sem er sunnar viB KyrrahafiB n®r
landamaerum Bandarikja, og var sfBan sampykkt
i einu liljd&i a& leggja brautina pangaB.
Hinn 16. april fserBu ba&ar deildirnar rik-
isstjdranum avarp aB skilraBi, og pa kvacldi hann
meB fagurri rseBu alia pa, sem hann i sex ar
hafBi haft embsettisleg viBskipti viB.
Hinn 10. mai var akveBinn til a& segja
pingi slitiB, og atti su athofii aB fara fram i
pingsal efri deildarinnar. En sama daginn, aBur
on aB pvi kom, maitti neBri deildin i sinum sal
eins og venjulega. Daginn aBur hafBi Sir John
A. Macdonald fit af orBakasti viB Mackenzie um
Pembinagreinar-maliB fariB haeBilegum orBum um
einn af pingmonnum i neBri deild, nil. Smith
fra Selkirk i Manitoba. Nu reis Smith upp til
andmiela moti Sir John, eins og aBur hefir veriB
getiB um i Framfara. Eptir aB hann hafBi svar-
aB honum, minntist hann me& dvsegilegum or&um
a rogburB, sem Dr. Tupper pingma&ur fra Cumber-
land liefBi boriB a sig me&an si&ustu kosningar
fora fram. ut af pessu slo i svo akafa orBadeilu
og fukyr&i milli Smiths annarsvegar og Dr. Tupp-
crs og Sir Johns hinsvegar, aB paB pyldr mikill
osomi fyrir pingiB, aB slikt skyldi koma fyrir.
peir kollu&ust ii me& orBunum: ,lygari‘, ,svikari‘,
, skrsefa1 og ,skalkur‘ og paB la vi& sjalft, a&
peir mundu veitast liver aB o&rum me& hnfium
og hnefum. pa komu bo& fra rikisstjdranum, aB
hann stefndi* neBri deildinni inni sal efri deild-
arinnar, pvi pa atti aB fara aB segja pingi slit-
iB. En havaBinn var svo mikill a& valla hcyrB-
ist orBaskil, pa bau& forseti a& taka pa fasta,
sem ekki liEettu. Ur pvi foru menu a& spekj-
ast nokkuB; fundinum lauk og menn gengu ut,
og inn i efri deildar sal.
A me&an hafBi mikill liopur manna, baiBi
karla og kvenna, safnast saman til pess aB vcra
viB pinglokin. paB s^ndist sem einhver hatiB-
leika-blier hvilcli yfir samkomunni, sem meBfram
kom til af pvi, aB menn vissu a& petta var j
hiB siBasta sinni, er Dufferin lavarBur mundi segja
upp pingi i Canada. Longu aBur en su stund
kom, er byrja skyldi athdfnina, kom flokkur her-
manna, samtals 100 manns undir forustu kapteins
Tiltons og lautenants Graburns, merkisberinn Surt-
ees bar merkisbliseju drottningarinnar. Hermenn-
irnir namu staBar framundan a&alhli&inu. peim
fylgdi songflokkur og pegar Dufferin lavarBur kom,
hofu songvararnir upp pjoBscing Canadamanna.
AB pvi bunu var skotiB af fallbyssum, til a&
heilsa rikisstjdranum. SiBan gekk rikisstjorinn inn i
efri deildar salinn, og gjorBi siBan neBri deildinnni
bo& aB koma. pegar pingmenn hennar voru komn-
ir inn i salinn eptir aBganginn, sem peir hcif&u
att inn i neBrideildarsalnum, sampykkti rikisstjori
28 lagaboB fra pinginu, en fjdgur lagaboB kvaBst
hann vilja lata biBa pess a& Englandsdrottning
skrifaBi undir pau. SiBan skrifa&i rikisstjorinn
undir ein log enn, sem forseti neBri deildarinn-
ar lagBi fram fyrir hann. pa& voru log um aB
veita drottningu talsver&a fjenpphseB, sem purfti
til ^mislegs kostnaBar viB embasttisfserslu i land-
inu fjarhagsarin 1878 og 1879. AB pvi bunu
tok Dufferin lavarBur til rnals og lijelt r;eBu.
Hann kvaBst mundi gjBra paB, sem nauBsynlegt
•;e.ri, pegar eptir aB yfirstandandi fjarhagsari vseri
lokiB, til pess aB logum peim, sem pingiB hefBi
sett um skoBun opinberra reikninga yr&i fram*
fylgt, Hann kvaBst mundi maela fram meB bam-
arskra peirra til drottningarinnar um, aB sfi a-
kvurBun yrBi gjorB, aB Canadariki skyldi na yfir
alia hina Bresku Ameriku. Hann kvaBst gleBj-
ast af pvi,. aB Canadariki mundi hjeBanaf na yfir
norBurhelminginn af hinu amerikanska meginlandi.
Hann gat pess og, aB pott enn ekki vairi fast-
akveBiB um landaniaeri vestantil milli Canada og
Bandarikja, pa liefBu po stjdrnimar i baBum
londunum komiB sjer saman um aB lata Stickeen-
River raBa rikjatakmorkum milli Alaska og British
Columbiu. Hann gat pess og, aB bygging Mani-
toba og NorBvesturlandsins hefBi aukist mjog
petta ar, og mundi aukast enn meir, pegar jarn-
brautarsambaud ksemist a vi& Winnipeg, a& margir
Canadamenn, sem aBur liefBu llutt ut til Banda-
rikja a fyrri arum, kaemu nu aptur til pessara
hjera&a i mttlandi sinu. pvi nsest minntist hann
a avarpiB, sem baBar deildirnar liefBu fsert sjer,
og kvaBst cigi mundu hafa minni ahuga a veg
og viBgangi Canada hjeBanaf en aBur, pott hann
faeri nu a hurt. SiBan kvaddi hann pingmenn og
kvaBst vona aB peir mundu framvegis hljota oil
pau g-ae&i, sem hann mundi avallt bi&ja, aB si-
feldlega maetti streyma yfir pa.
pa kunngjorBi forseti efri deildarinnar, aB
pingiB kasmi aptur saman 19. juni. parmeB var
lokiB og menn fdru a hurt.
-----—nfflsassiiBE®r-®-^-®-<a$S^22S3JEB=——
Vorvisur.
Fuglar syngja, blomiB bliBa
bjartleitt feflir gleBitar;
burtu vikur voriB pyBa
vetrinum me& snjofgar brar.
Risum upp af draumadvala,
dyrBleg brosir morgunsol,
yfir grand og bleika bala
breiBist Ijds fra himnastdl.
Hrindum: efa, vinir verum,
vaskir menn i pessum heim!
plsegjum akra okkar, gerum
ffitiB gagn meB hondum tveim.
Upp af einu hveitikorni
koma drottinn lastur mcirg,
a pessum svasa sumarmorgni
sdfnum glaBir njrri bjdrg.
Reynum krapta okkar alia,
mfi mannsins liBur skjott;
verjast hetjur fyr en falla,
frelsiB veitir ujjan prott.
Yorra feBra forna hreysti
frelsisljosiB girntist pratt,
mi mun hjer hinn gamli gneisti
glasBa hja oss veikan matt.
Arin hverfa, ott vjer liBum
afram sollinn timansstraum;
stondum upp og ekki bi&um
eptir goldum lci&slu-draum.
Vjer, sem undir oki vorum
anauBar a svellagrund,
fylgjum irfjum fnenda sporum
fagurlegum alia stand.
Treystum guBi bol aB baeta,
brifiBur geymum orBiB bans,
paB Ijeer huggun sifellt sieta
og siirin gras&ir 611 hjartans.
Fagrar menntir blomgast bliBar,
best par frelsisro&ull skin;
landi minn! pii sja munt siBar
soma-arB af verkum pin.
Kr. St.
My Soul is dark.
(Eptir Byron).
Min sal er hjiipuB harmarokkri,
m, liorpu gliesta strengdu bratt,
og sung fra ndtu sorga klokkri
sendu aB minum eyrum liatt;
sje nokkur von i hrcldu lijarta,
hjaliB paB lifgar aptur pitt,
en hyljist trega tariB bjarta,
pvi tckst aB brenna liofuB mitt.
Lat sorga strcngi dimma drynja,
dulin er gle&i minni lund,
cf ekki tarin harma hrynja,
hjartaB mitt brestur pessa stund,
andvaka, pogn og pungur trcgi,
paB hefur sasrt um arin long,
ott lialla mun pess sefidegi,
ellegar breyttu pinuin song.
Kr. St.
Morgmia>(! ur.
Reginfagur roBull stigur
Ranar upp af koldum be&;
skuggi burtu fljott mi Uygur,
faer hann ekkert haeli sje&;
fuglar kveBa fogrum rdmi
fjolan brosir mdti s61,
glitrar dcigg a gullnu blomi
gleBi’ er nu um foldar bol.
Songvar bli&ir saman rdma
um sailu, yndi, frelsi og ro.
Sje jeg gullinn glitvef blorna
glda undir fogrum skdg;
iljetta bjarkir fagrar greinir
fagran mynda limasveig;
lsekir buna af bjorgum hreinir
bjartan niBu’r a engja tcig.
Svifur morguns svalur andi
svtisan yfir bldma reit;
allt er bundiB yndisbandi
upp af svefni’ er risin jveit.
6! livaB fagurt er aB skoBa
alvalds herra dyr&arvcrk,
er mjcr s^nist mtiB boBa,
aB hans stjorn er vis og sterk.
AuBun Illskseldi.
—. ...................................
Um samcigmamcim.
Um hreyfingar sameignarmanna i Banda-
rikjunum er riett mikiB i bla&inu ,Times', sem
kemur lit i Lundiinum a Englandi. paB getur
pess, aB, ef Bandarikin eigi eptir a& ganga 1 gegn-
um einn lireinsunareldinn enn, ef sameignarmenn
risi upp til upphlaups og ofri&ar, pa muni mikiB
verBa skrifaB og skrafaB um hinar hryggilegu af-
lei&ingar af pjoBveldinu, pvi peir, sem sjeu mot-
stos&ir pjoBstjorn, en haldi fram einveldi, muni
eigna pjoBveldinu — offrelsi i stjdrnarefnum — pess-
konar upphlaup. En blaBiB getur pess ennfrem-
ur, aB ef pa& sje galli a slfku stjornarfyrirkomu-
lagi og sje i Bandarikjunum, aB paB megi hafa f
frammi allskonar tilraunir til aB gjora breytingar
a fjelagslifi manna og stjdrnarefnum, pa sje paB
pd aptur a moti kostur vi& slikt stjoriiarfyrir-
komulag, a& rikiB geti staBist tilraunirnar, dreg-
iB hag af peim, ef pair reynist lieppilegar, og
komist lija aB biBa tjdn af peim, ef pier
reynast alveg dtaikar. Sambandskcrfi hins amerik-
anska pjdBfjclags er svo oflugt, a& paB getur a&
ska&Iitlu polaB hogg, sem riBa mundu oBrum
veikari og litlifaBri pjdBfjelogum aB fullu. t
Bandarikjunum hefir liver maBur fullkomiB frelsi
til aB lata skoBanir sinar i Ijosi, og einmitt meB
pvi mdti geta menn fengiB Ijdsa pekkingu a
hverju malefni, og liert aB hafna pvi ranga en
lialda hinu go&a, sem annars v;eri miklu tor-
veldara, ef hept vairi frelsi manna, aB skoBa
maliB fra ollum lili&um. Bandarikjamenn kuuna
einnig aB gjora glogga grein a ofsalegum raeB-
um og upphlaups-verkum. RseBunum s^na peir
mikla tilhliBrunarsemi, en aB peir umberi verk-
in me& polinmaiBi hafa peir aldrei synt. Vjer
efumst ekki um, aB ef i hart fcr og landinu
verSur alvarleg haetta buin af voldum sameign-