Framfari - 05.07.1878, Qupperneq 1

1. ARG.
Hin unga 1 safold.
iE pig mun elska jog,
fslancl vib Winnipeg,
miklum svip meb!
ibgreena akurland !
aurdrifna babmsins land !-
crlaga iiflugt band
astar er veb.
Hingab jeg vest’r um ver
vibforull kominn er
febrastob fra;
fornmanna frsegbarspor
feta skal hopur vor;
iifa skal prek og por
pessi jdrb a.
Oss skal po einnig kaer
eldprungin jokulmser -
febrajdrb lorn:
islenzk vjer erum pjob,
islenzkt oss glebur bldb,
islenzkan ut sldkkt mob
origin fer norn.
Annt er oss ollum hjer
allt pab, sem fornlenzkt er,
fagurt og fritt;
frelsis og fraegbar orb
frjofvgast a nyrri storb:
allsmegtir ber a borb
braub laudib iiytt.
JE pig skal elska jeg
Island vib Winnipeg!
aettjdrbin ung!
framfara’ og frelsis land!
frtegbar 1 varudum land ! -
aldrei pjer auki grand
drldgin pung.
[Athugasemd hofundarins:
, Aurdrifna babmsins land'
I 1. erindi litur til orbanna 1 Eddu uur
Yggdrasil (orlaga trjeb): ,har babmr ausinn
lielgum auri‘, og getur pvl ab nokkru leyti
skilist scm .land mikilla orlaga1, en liggur
einnig nterri ab skilja pab'sem .skogar land'-
* *
At
Kvaebi petta hefir oss verib sent og leyft
ab lata birtast .a prenti, ef oss syndist. Oss pyk-
ir kvarbib sannarlega pess Vert, ab pab komi fyr-
ir almennhigs sjonir, brebi hvab skaldskapinn og
orbfteri snertir, en einkiun sokum pess, ab pab
lysir svo heppilega peim tilfinningum, sem hljota
ab rlkja 1 brjosti sjerhvers lieibarlegs vesturfara,
er tekur sjer bolfestu i Nyja Islandi. Einsog
gdbur sonur, sem yfirgefur aldna mobur sina
af ast til ungrar og blomlegrar stulku, elskar
og virbir mobur slna eptir sem abur, eins virb
ist .oss liver vesturfari eiga og geta elskab og
virt liina .eldgomlu Isafold', mobur vora, p6tt
hann yfirgefi liana sokum hinnar yngri og bldm-
legri Isafoldar. Engin gob mobir pykkist vib
son simi, pott hann yfirgeti liana til ab btia
meb eiginkonu sinni, heldur arnar honum alls
gobs, pvi hun veit og viburkennir. ab sllkt er
samkvaeint tilgangi skaparans. Ost synist ab hin
gamla Isatold geti eins arnab nibjum sinum, er
flytja til Nyja Islands gobs, pvi pab er sann.
arlega tilgangur skaparans, ab mannkynib breib-
ist ut um alia jdrbina og nemi hin frjdvsdmu
njomfru lond“ livar sem pan finnast. Og hvab
snertir brsebur vora a Islandi, pa segir pab sig
sjalft, ab peir eiga og geta borib sama brobur-
lega hugarfar til vor og vjer til peirra, po
LIMD1, 5. JLX1 1878.
vjer yfirgefum hina sameigmlegu mobur vora,
pab sem utheimtist, er einungis ab peir og vjer
skobum malib fra natturlegu og skynsomu sjdnar-
mibi, en latum ekki lieimskulega lileypidoma raba^
Vjer eigum ab elska pab goba og fagra,
hvar sem pab er, en ekki slst , allt pab, sem
fornlenskt er, fagurt og fritt'. pannig eigum
vjer ab elska vort ktera, fagra, moburmal, hiu-
ar fogru og agaetu bdkmenntir pjdbar vorrar og
yfir hofub allt gott og eptirbreytnisvert, sem
linnst i fari pjdbar vorrar fyrr og sibar. En
einsog vjer eigum ab elska bib goba og fagra
hvar sem pab finnst, pannig eigum vjer ab hata
bib ilia og ljota, livar sem pab kemur fram,
eins sje pab 1 fari pjobar vorrar, og leitast
vib ab utryma pvl og setja gott og fagurt 1
stabinn. Ef baebi landar vorir a Islandi og vjer
hdfuin petta aetib fyrir augum, getur sambaud-
ib orbib betra og broburlegra en pab cr, og
um leib hvorumtveggja til meira gagns og soma.
Ritstj.
„Bokstafuriim, sem deyc ir,
and inn, sem lifgar“.
H u g v e k j a e p t i r s j e r a
Jon Bjarnason.
Post. Gb. 6. og 7. kap.
pab er efnisrikur kalli ur ritningunni, sem
hjer liggur fyrir oss. Vjer hofum lijer 1 rtebu
Stefans pislarvotts alia sogu Gybinga-pjobarinnar,
hinnar utvoldu pjobar drottins, 1 agripi. Vjer
heyrum lijer maun tala til truarleibtoga Israels,
er fullur var af nab og krapti kristindomsins,
manns, sem ekki liikabi sjer vib, ab ganga 1
berbogg vib hleypiddma hbfbingja lybsins, segja
almenningi til syndanna og ganga gegnum grjot-
hribina ut 1 daubaim meb orb sannleikans a
vorum sinum. Vjer sjaum bib fyrsta blobvitni
kirkjunnar deyja eins og djdblega hetju truar-
irinar og bins kristilega kaerlcika. Jafnframt
pvi og hann 1 daubanum bibur Jcsum ab meb-
taka salu sina, akallar hann drottin um nab og
fyrirgefning fyrir banamonnum sinum. Hann sa
i daubanum — pegar lyrir dauba sinn — bimnana
opna; d^rb gubs stdb i fylling sinni fyrir aug
um hans og Jesus Kristur, lambib, er hurt
liafbi borib heimsins synd, var synilegur i veg-
semd sinni til hcegri bandar foburnum. Vib dauba
Stefans utbreiddist lika dyrb hinnar kristilegu
truar stdrum. Allt pangab til halbi abeins nokk-
ur hopur manna 1 Jerusalem tekib tru; en nu
ox bratt tala liinna kristnu utan bofubborgar-
innar. Hin grimma ofsokn moti jatendum Jesu
Krists 1 Jerusalem, sem byrjabi meb liflati Ste-
fans, leiddi til pess, ab llestallt pab folic, er
tekib liafbi tru, varb ab iiyja, og pannig breidd-
ist lffirdomur kristinddmsins vibsvegar ut um
hjerub Gybingalands. Skdmniu seinna Ijct Jesus
Ijos sitt skina inn 1 salu postulans Pals, sem
ollum fremur hafbi sett a mdti sofnubi bins kross-
festa, og par meb byrjabi kristnibobib mebal
beibingjanna utan Gybingalands.
Pislarviettis saga Stefans og su prjedikun,
sem hann flutti frammi fyrir oldungarabi Gybinga
rjett fyrir dauba sinn, s^nir oss mebal annars
apreifanlega, live dgurleg er makt myrkranna
a pessari jorb jafnvel mebal pess hluta maun-
kynsius, er oblast hefir orb opinberunarinnar,
live fiis andi mannsins er til ab hata og ofstekja
sitt eigib lifsljos undireins og honum gleymlst,
ab pab er himnesk nabargjof, gleymist sin eigin
eymd frammi fyrir drottni, gleymist ab krapt-
]V r. 30.
arius stasrb a ab vera gubs, en ekki af sjalf-
um oss. I rsebu sinni s^nir Stefan, livcrnig Jc-
hova fra uppbafi liafbi boiib Isracls-lyb a liond-
um sjer, live mikib a ollum' oldum Gybiuga-
sogunnar var gjc'irt fra gubs halfu, til pess ab
tendra hib himneska ljosib i hjortunum, til pess
ab gjora gubs vitvdldu pjob ab andlegum tyb,
kenna lienni ab d_frka fuburinn a bimnum i
anda og sannleika; en jafnframt pvi sVnir hann,
hve ofus ba:bi pjobin yfirhofub og sjerstaklega
prestalybur hennar fyr og sibar hafbi verib. til
ab taka nabarbendingum drottins. Vjer heyrum
live ervitt Mdses atti uppdrattar, live ofusir
binir undirokubu settmenn bans voru, til ab
piggja leibsogn hans og lata hann draga sig
upp ur anaubinni, eymdinni og dmennskunni a
Egyptalandi, live dvibeiganlegir peir voru bou-
um 1 eybimorkinni og A leibinni til fyrirbeitna
landsins, pratt fyrir oil pau takn og stdrmerki,
sem peir sau hann gjora i umbobi drottins,
hve rikt peir elskubu afgubi Eg-yptalandsmanna
og annara heibinna pjdba, er peir sjalfir alitu
sina verstu ovini og sem peir vissu ab alltaf
voru ab reyna ab hneppa pa undir ok opolauda
praslddms. Eptir ab bib vcglega musteri var
reist i Jerusalem a dogum Salomons konungs,
eptir ab Israel var orbib ab voldugu konungs-
riki, aubugu af jarbneskum fjesjdbum og dyrb-
legu i augum nabuapjdbanna, dafnabi meir og
meir hin andlega gubsdyrkun bja Gybingapjdb-
inni. pab gleymdist pa, og engum meir en prest-
unum, ab ,binn haesti byr ekki 1 pvi, sem manna
hendur hafa gjort‘, ab dll kirkjuleg sibapjdn-
usta er ut af fyrir sig cinskis virbi, ab gub
er andi, sem ekki verbur pjonab, sem enginn
getur nalgast obruvisi en a andlegan hatt. Nu
foru menu fyrir alvdru, ab tilbibja bdkstafmn
1 stab andans. Truai-leibtogaruir i Israel festu
ab mestu leyti eba cingdngu ' augu sin vib yfir-
burbi sina yfir pa, sem ekki lidfbu fengib orb
opinberunarinnar 1 sama Inteli og peir, og al-
pybu manna inuraettu peir sinn eigin andlega
hroka og fyrirlitning a ollum, sem ekki voru
alitnir vera af sama saubabusi. Gubspjonusta
hinnar utvoldu pjobar missti meir og meir anda
og Ilf; bokstafs-fnebi, seremonlur og kreddur urbu
ofan a og meb pvl fengu fterri og fterri auga
fyrir sfiiinu truarljosi og anda drottins. pjdbin
litur meir og meir a yfirburbi sina fram yfir
abrar pjobir, en minnist minna og ininna sins
veikleika, og pab er petta, sem a endanum
vai-b lienni ab falli. pessvegna segir posuliim
Pall 1 brjefinu til Romverja, 9. kapitula, ab
gub bail geiib peim (Israelsmonnum) deylbaranda,
augu til pess peir ekki sjai, og eyru til pess
ekki ab heyra allt fram a pennan dag. Oss
verbur af pcssu skiljanlegt, livers vegna allir
binir sonnu spamenn, allir andans postular i Israel,
verba ab steta asbisfullu hatri og ofsokn af pjob
sinni og einkanlega af peim, sem prestsembaettin
lidfbu a hendi. Vjer skiljum, bversvegna ,al-
mugir.n, oldungarnir og binir skriftlserbu' aisast
a moti Stefani, og hann er akterbui fyrir rab-
inu 1 Jerusalem fyrir pab ab hann tali gublaus
‘orb gegn pessum heilaga stab og logmalinu: ab
Jesus Ira Nazaret mundi umbreyta biiium fornu
kirkjusibum i Israel. Stefan liafbi gjorst tals-
mabur hinnar sonnu andlegu gubsdyrkunar, tru-
arinnar a panu Messias, sem Mdses og spa-
mennirnir hofbu um spab. Hann var fullur at
heilogum anda, fullur af nab og krapti, og blaut
pvi ab verba fyrir hatri peirra, sem ekki hofbu
auga fyrir neinu obru en bokstafog utvortis siba-
pjonustu. Meban andi drottins rikir i hjortunum,
vib lielst Iff i mannljelaginu, en pegar bdkstaf-
I urinn er orbib monnum eitt og allt, pa er daub-