Norðurslóð - 26.09.1980, Side 1

Svarfdælsk byggð & bær
4. árgangur
Föstudaginn 26. september 1980
Úr kennslustund. Anna Baldvina Jóhannesdóttir og nemendur.
Ljósm. Trausti Þorsteinsson.
Skólastarfið á Dalvík
- Skólinn var settur 18. septem-
ber í 71. sinn frá því Svarfdæla-
fræðsluhérað var stofnað, og
mættu þá til leiks liðlega 300
nemendur, að meðtöldum nem.
í forskóla- og framhaldsskóla-
deild, - sagði Trausti Þorsteins-
son skólastjóri á Dalvík í rabbi
við blaðið.
- Að venju munu nemendur
frá nágrannasveitarfélögunum
þremur verða í 8. og 9. bekkjum,
auk þess sem nem. 7. bekkjar
við Húsabakkaskóla verða hér í
Dalvíkurskóla í vetur. Vegna
fæðar þeirra er ekki unnt að
starfrækja fyrir þau bekk þar
fremra.
Enn siglir Norðurslóð úr vör eftir sumarfrí. Það er gott fyrir
þá, sem vinna að blaðaútgáfu í ígripum einvörðungu, að
þurfa ekki að sinna því verki yfir hásumarið. Á hinn bóginn
fínnur maður greinilega til þess, að á svo löngum hvíldartíma
slitnar sambandið við lesendurna tilfínnanlega. Það er því
spurning, hvort ekki á að reyna að halda mánaðarlegri út-
gáfu órofinni allt árið, ef áframhald verður á þessari starf-
semi. Það getur hinsvegar brugðið til beggja vona.
að nýir greinarhöfundar séu Óttar Proppe.
að ganga til liðs við útgáfuna. Það er a.m.k. ákveðinn vilji til
að viðtalsþættir verði nokkuð fastir liðir, ennfremur fréttir af
undirstöðuatvinnuvegum okkar og svo hefur Ungmenna-
félag Svarfdæla mikinn hug á að hafa fastan þátt um félags-
og íþróttamál.
Þetta er önnur hlið vandamálsins. Hin snýr að fjárreiðum.
Það er ekki launungarmál, að innheimta blaðgjalds þyrfti að
ganga betur og greiðar. Allt of margir (einkum heimafólk)
gleyma að borga þetta lítilræði, sem árgjaldið er. í fyrra var
gripið til þess ráðs að innheimta með sérstakri „áminningu",
einnig hér heima, þau blaðgjöld, sem ekki skiluðu sér öðru-
vísi. Þetta gaf mjög góða raun, og því leyfum við okkur að fara
sömu leið nú. Með þessu blaði fylgir því sérstök „áminning“,
sem vonast er til að beri þann árangur, að þeir sem skulda
hraði sér inn í bókabúðina Sogn og greiði gjaldið gegn kvitt-
un. Við þökkum fyrirfram góðar undirtektir.
Við viljum að lokum fyrir hönd okkar allra, góðir lesendur
Norðurslóðar, senda Óttari Proppe og fjölskyldu hans bestu
kveðjur og þakkir fyrir hlut hans í að hrinda af stað þessari
svarfdælsku blaðaútgáfu, sem vel hefurgengið, og á vonandi
fyrir sér langa og góða framtíð.
Útgefendur.
Alls verða 23 starfandi kenn-
arar við skólann, þar með
stundakennarar. Nýir í hópnum
eru Ólafur Thoroddsen, Inga
Sigrún Matthíasdóttir, Sigvaldi
Júlíusson, Sveinbjörg Hall-
grímsdóttir og Jóhanna Skafta-
dóttir, en sú síðasttalda er ráðin
sameiginlega við Dalvíkurskóla
og Árskógarskóla í hálft starf
alls.
Norðurslóð vill gjarnan
skjóta því inn milli lína til fróð-
leiks fyrir áhugamenn um ætt-
fræði og uppruna manna, að
Ólafur Thoroddsen er frá Pat-
reksfirði, giftur Þóru Ákadóttur
Stefáns og Þóru frá Dalbæ.
Ingu Sigrúnu Matthíasdóttur
Jakobssonar og Lóreleiar Gests
dóttur kannast flestir við, einnig
Sigvalda Júlíusson Kristjánss
og Ragnheiðar Sigvaldadóttur,
og þá Jóhönnu Skaftadóttur
Þorsteinssonar og Guðrúnar
Jóhannsdótur í Efstakoti.
Sveinbjörg er frá Reykjavík, gift
Karli Guðmundssyni bæjarrit-
Framhald á bls. 5.
Heimsókn frá
vinabæ
7. tölublað
Dagana 16. og 17. sept. dvölduá
Dalvík fulltrúar Lundar, vinar-
bæjar Dalvíkur í Svíþjóð, en
' eins og kunnugt er, er Dalvík
þatthkandi í samtökum vina-
bæja á Norðurlöndum og á sem
vinabæi Lund í Svíþjóð, Hamar
í Noregi, Viborg í Danmörku og
Borgo í Finnlandi.
Fulltrúar Lundarborgar voru
þeir Per-Hákan Olson, borgar-
stjóri og kona hans Beritt, Bo-
Kjellin ferðamálastjóri Lundar
og kona hans Henríette, Jan
Mortenson ritstjóri dagblaðs í
Lundi og kona hans Gunilla.
Einnig kom til Dalvíkur stú-
dentakór frá Lundi, karlakór,
sem er við háskólann þar. Kór
þessi er með þekktustu kórum í
Svíþjóð, verður 150 ára á næsta
ári og hafa margir þekktir
tónlistarmenn verið stjórnendur
hans.
Fulltrúar borgarinnar komu
að morgni þann 16. sept.
Skoðuðu þeir fyrsta daginn m.
a. Ráðhúsið, nýju Heilsugæslu-
stöðina, kirkjuna, barnaheimil-
ið og Dalbæ, þar sem drukkið
var kaffi. Klukkan 18.00 var
kvöldverður í Víkurröst í boði
bæjarstjórnar ásamt kórnum
sem þá var nýkominn til Dal-
víkur. Klukkan 21.00 hófst
söngskemmtun kórsins í Víkur-
röst. Á undan söngnum talaði
borgarstjóri Lundar og bar
kveðjur Lundarbúa til Dalvík-
inga og afhenti síðan Valdimar
Bragasyni fagurt tinfat að gjöf
til Dalvíkinga,bæjarstjóri þakk-
aði fyrir hönd Dalvíkinga. Allar
þýðingar annaðist Gösta Holm
prófessor í norrænu við Lundar
háskóla af mikilli prýði en hann
var í för með kórnum. Kórinn
söng síðan við mikla hrifningu
áheyrenda, sem voru á annað
hundrað. Eftir söngskemmtun-
ina bauð Samkór Dalvíkur
stúdentakórnum og gestum til
fagnaðar í Bergþórshvoli. Voru
þar á borðum Thule og rækjur
og tókst fagnaður þessi hið
besta.
Næsta dag voru atvinnufyrir-
tæki á Dalvík skoðuð og söng
kórinn m. a. í vinnslusal frysti-
hússins. Kórinn fór síðan til
Akureyrar en fulltrúar borgar-
innar dvöldu áfram og m. a.
farin hringferð um sveitina með
viðkomu á Tjörn, þar sem þáðar
voru veitingar. Um kvöldið
þáðu gestir boð bæjarstjóra og
bæjarfulltrúa. Að morgni 18.
sept. var haldið tii Mývatns í
fögru veðri, litadýrð íslenskrar
nátturu var eins og hún fegurst
getur verið á haustdegi og varð
það uppbót fyrir hið leiðinlega
veður, sem var meðan gestirnir
dvöldu á Dalvík.
Gestirnir héldu síðan til
Reykjavíkur að morgni 19.sept.
Um gildi slíkra heimsókna
mætti margt skrifa. Lundur
með sína 80 þúsund íbúa er að
flestu ólíkur Dalvík, en ef við á
annað borð viljum hafa sam-
skipti við Norðurlöndin verður
að telja að slík vinabæjartengsl
séu kjörin til að efla slík kynni,
og hvöttu fulltrúar borgarinnar
til að félög á Dalvík efldu kynni
sín við lík félög í Lundi og
bauðst ferðamálastjórinn til að
verða milligöngumaður um
slíkt.
Sv. St.
Per-Hákan Olson réttir bœjarstjóra gjafirnar.
NÝSRÁRLEGUR BÚSKAPUR
í SYÐRA-GARÐSHORNI
Það fer ekki á milli mála, að
hestamennskan blómgast sem
aldrei fyrr í þessu byggðarlagi.
Daglega fara flokkar ríðandi
manna um vegina eða fram með
vegunum. Börn þeysa um í
sólskininu og í húmi síðsumar-
kvöldsins heyrist hófadynur,
þar sem menn eru að þjálfa
hesta sína fyrir göngurnar.
Hestamannafélagið Hringur
lifir þróttmiklu lífi og stendur
fyrir þó nokkurri starfsemi m.a.
námskeiðahaldi í reiðmennsku
fyrir börn og unglinga. í sumar
voru þannig haldin 2 tuttugu
daga námskeið fyrir nemendur
á aldrinum 8-15 ára. Þátttak-
endur voru 80 og gekk allt að
óskum, enda áhugi mikill og
veðurskilyrði ákjósanleg. Leið-
beinendur á reiðnámskeiðinu
voru Þórdís Hjálmarsdóttir á
Dalvík og Freyja Hilmarsdóttir
í Syðra-Garðshorni.
Freyja í Syðra-Garðshorni,
hver er nú það?
Þannig munu einhverjir
spyrja og skal nú leitast við að
svara því. Svo er mál með vexti
að ung hjón, komin að sunnan,
hafa tekið Syðra-Garðshorn á
leigu til 5 ára frá síðastliðnu
vori. Þetta er mikið hestafólk,
bæði velkunn í heimi hesta-
mennskunnar fyrir sunnan og
reyndar hér nyrðra líka, því þau
bjuggu um skeið í nágrenni
Akureyrar áður en þau fluttu
hingað úteftir.
Þessi ungu hjón, sem hafa
þeyst hér um sveitina í sumar,
glóhærð og goðumlík á gæð-
ingum sínum, hafa vakið tals-
verða eftirtekt heimamanna.
Blaðamaður Norðurslóðar
hringdi og bað um að fá að
koma i kaffi í Syðra-Garðshorn
eitt kvöldið snemma í septem-
ber. Þau hjónin tóku því
ljúfmannlega að svara nokkrum
spurningum um búskapinn í S-
Garðshorni og framtíðarplön
þeirra þar.
Hún að sunnan, hann að
vestan.
Hún heitir sem sagt Freyja
Hilmarsdóttir, borin og barn-
fædd í Reykjavík. Hann heitir
Albert Jónsson, Akurnesingur
bróðursonur Ríkharðs Jóns-
sonar og þeirra miklu knatt-
spyrnubræðra. Bæði voru þau í
sveit mörg sumur á æskuárum,
kynntust þar hestum og tóku
við þá ástfóstri. Örlögin báru
þau norður í land, fyrst til
Akureyrar, síðan alla leið norð-
ur í Svarfaðardal.
Hvernig er að reka hrossa-
búskap hér í S-Garðshorni?
Það er ágætt, hér er allt vafið í
grasi, bæði tún og úthagi. Við
höfum nóg hey, þótt við höfum
ekki nema hluta af túninu
ennþá. Fjósið herna getur orðið
prýðishesthús, þegar búið verð-
ur að innrétta það á ný til þeirra
nota. Hérna í nágrenninu eru
góðir reiðvegir, sumir fjarri
Framhald á bls. 5.