Norðurslóð - 26.09.1980, Qupperneq 6

Tungnahryggsskáli
bíður næsta sumars
Þyrlan komst ehki í tœka tíð
Gangnaskálinn nýi. Gunnar, Emma og Sigurður yfirsmiður.
Eins mig fysir alltaf þó...
Svipmyndir úr göngunum
Það hefur komið fram í frétt-
um, að Ferðafélag Svarfdæla
hyggist reisa gönguskála við
Tungnahryggsjökul á þessu
sumri. Nú er það hinsvegar
komið í ljós, að af þessu getur
ekki orðið fyrr en næsta sumar.
Raunar er húsið þó alveg tilbúið
til tlutnings upp.í fjöllin. Það
var sfníðað í Gröf af þeim
Júlíusi bónda þar og Páli
Pálssyni frá Reykjavík, sem
reynslu hefur í smíði svona
fjallaskála.
Ætlunin var að flytja húsið í
nokkrum pörtum með þyrlu frá
Kóngsstöðum upp á Tungna-
hryggsjökul, en allt dróst á
langinn, einkum af því að þyrla
Landhelgisgæslunnar var ekki
tiltæk fyrr en í byrjun þessa
mánaðar. Samt ætluðu ferða-
félagar að freista þess að vinna
verkið í vikunni fyrir göngur, en
þá þurfti þyrlan enn að fara til
eftirlits.
Þegar svo var komið þótti
mönnum ráðlegra að bíða
næsta sumars, því áhættusamt
er að standa í framkvæmdum
uppi í 11-1200 metra hæð og
komið undir vetur sjálfan.
Alltaf er leiðinlegt að þurfa
að hætta við góð áform, en
þarna var vitið látið ráða. Og nu
er bara að bíða rólegur næsta
árs, því fyrirheit Gæslunnar um
að lána þyrlu til verksins gildir
einnig þá.
Göngurnar eru gengnar um
garð að þessu sinni. Enn einu
sinni héldu menn til fjalla
að sækja fé og reka til rétta.
Nú sem fyrr var hápunktur
gamansins á sjálfan réttardag-
inn.. Þrennt er það, sem seyðir
hugi ungra manna í þessu
sambandi og skal nú frá því
greint í stuttu máli eins og það
birtist blaðamanni að þessu
sinni:
Göngur og gisting í Sveins-
staðaafrétt.
Að loknum vel lukkuðum
göngum á laugardaginn 20.
héldu gangnamenn og gestir
heim á gamla Sauðhúshólinn á
Krosshóli. Þarna hefur staðið í
meira en 4o ár braggatetur, sem
hefur skýlt bæði mönnum og
skepnum (þó ekki kindum) og
verið vettvangur mikilla gaman-
mála fyrr og síðar sbr. upphafs-
línur úr nýlegum gangna-
mannabrag, sem mjög er vinsæll
um þessar mundir:
Á Krosshóli við kyrjum hátt
og kneifum vínið blíða o.s.
frv.
Þegar fréttamann bar að
garði um 10 leytið um kvöldið í
blíðskaparveðri, sátu gangna-
menn í kring um bál mikið og
sungu söngva sína. En nú bar
nokkuð nýrra við, því kominn
er þarna á hólinn nýr gangna-
skáli 'þ.e.a.s. vinnuskúr sá, sem
Gunnar Jónsson og Emma Stef-
ánsdóttir á Dalvík gáfu hreppn-
um í fyrra. I sumar hefur verið
unnið að endurbótum á húsinu
og hefur ekkert verið til sparað
að gera þetta að þægilegri vist-
arveru. Niðri er rúmgóður sal-
ur eldunarpláss og salerni, en
uppi svefnpláss ágætt og ekki
lakara en í bestu sæluhúsum.
Nú, þar sem þarna var um
nokkurskonar vígslustund að
ræða, hafði vérið slegið upp dá-
litlu tilstandi. Aðallega fólst það
í kaffiveitingum með heljarmik-
illi rjómatertu og fíneríi. Nú
voru menn kallaðir inn frá bál-
inu og upphófst dagskrá í tilefni
dagsins. Var þar lesinn annáll
gangnanna að vanda og kveðin
nýort ljóð til heiðurs Gunnari
Jónssyni og öðrum hetjum af-
réttar gangna. Að lokum kvaddi
sér hljóðs fjallskila stjóri Þór-
arinn Jónsson og gerði stuttlega
grein fyrir gangi mála við ný-
byggingu þessa. Þakkaði sér-
staklega Sigurði M,arinóssyni,
yfirsmið, og öllum þeim fjölda
sjálfboðaliða, sem í sumar hafa
aðstoðað við verkið, svo að hús-
ið var tilbúið í tæka tíð og öllum
til sóma. Óskaði Þórarinn hús-
inu gæfu og gengis, svo og öllum
þeim, mönnum jafnt sem mál-
leysingjum, sem þarna munu
eiga skjól á ókomnum árum.
II. Á Tungurétt.
Sunnudagurinn 21. rann upp
hlýr og kyrr, en nokkuð votur
eftir regnýring um nóttina.
Löngu fyrir hádegi fór fólk að
safnast að réttinni. Var þegar
komið nokkuð af fé í almenn-
inginn en það var úrtíningur úr
nokkrum aukaréttum frá dög-
unum áður og eitt meiriháttar
safn, af Kóngsstaðadal. En
stóra safnið, þ.e. Afréttarsafnið
var ókomið.
Loks um 11 leitið tók að
heyrast hundgá úr suðurátt og
brátt birtust nokkrir reiðmenn,
sem á undan safninu riðu, og
síðan reksturinn sjálfur. Við og
við heyrðist sungið stef úr
gangnabragnum:
Á Tungurétt hið röska lið
ríður snemma dagsins.
Dregur fé og dansar við
dætur byggðarlagsins o.s.frv.
Ekki er að orðlengja það, að
menn gengu til skyldustarfa við
dráttinn og gekk allt vel og
óþarflega fljótt að sumum
fannst.. Menn voru þó að reyna
að treina sér glaða stund söfn-
uðust í hóp í miðjum almenning
og sungu ættjarðarljóð. Og í
söluskála kvenfélagsins var allt-
af þröng á þingi, mikið drukkið
(einkum kaffi) og mikið sungið.
Veður þornaði, þegar á leið og
varð að lokum ljómandi gott og
þægilegt, enn einn indæll og
ógleymanlegur réttardagur á
Tungurétt.
III. Höfðaballið.
Venju samkvæmt hafði verið
auglýst réttarball á Höfðanum,
hið eina árlega ball, sem þar er
haldið. Og ekki stóð á þátttöku.
Þegar fréttamann bar að garði
milli 10 og 11 um kvöldið var
umferð manna og bíla álíka
mikil og þegar þéttast er í
miðborg Parísar eða Lundúna í
lok vinnudags. Með nokkrum
erfiðismunum tókst að ská-
skjóta sér að miðasölunni (6000
kall, takk) og inn í „salinn."
Þarna var æska dals og bæjar
saman komin, inni í húsinu og
utanvið og allt í kring eða eins
og segir í títtnefndum gangna-
brag:
Á Höfðaballi haugfullt stóð
herjar á meyjafansinn.
Og undir vegg við fíflum fljóð
og förum svo í dansinn o.s.frv.
Og mikill var sá hávaði og
mikil voru þrengslin, en ekki
Framhald á bls. 2.
Slátrun hafin
- vænt fé
Rétt áður en blaðið fórí prentun
var haft samband við Jóhannes
Haraldsson hjá ■ ÚKED, sem
annast vigtun kjötsins í slátur-
húsinu á Dalvík.
Jóhannes sagði að allt benti
til, nú eftir tveggja daga slátrun,
að dilkar væru með besta móti
og ólíkt því sem var í fyrra. Þá
var meðalfallþungi þeirra ítæp
12.5 kg. Nú er meðalfallþungi
fyrstu 800 dilkanna 16.225 kg.
Þess verður þó að gæta að þessir
dilkar eru úr Olafsfírði og af
Dalvík, en þar eru þeir jafnan
mun vænni en heildarmeðaltal.
Eigi að síður eru horfur á, að
heildarmeðaltalshækkun frá í
fyrra geti orðið allt að 2 kg. á
dilk, en það eru 16%.
Ekki er þó sagan öll sögð með
þessu. Fækkun sláturfjár frá í
fyrra verður mjög mikil, t.d. úr
17 þúsund niður í 13.600 sam-
kvæmt loforðum. Þetta mundi
þýða 20% fækkun fjár. Það eru
því horfur á, að þrátt fyrir allt
verði um einhverja minnkun
heildarkjötþunga að ræða frá
síðasta hausti, en það getum við
væntanlega upplýst betur í
næsta blaði.
Tímamót
Þann 2. ágúst varð áttræður Jón Gíslason fyrrv. bóndi á Hofí.
Þann 23. ágúst varð 85 ára Rósa Þorgilsdóttir á Sökku.
Þann 13. september varð 85 ára Helgi Símonarson á Þverá.
Þann 15. september varð 80 ára Jóhann G. Sigurðsson fyrrv.
bóksali á Dalvík, nú vistmaður í Dalbæ.
Þann 16. september áttu hjónin í Dæli merkisafmæli. Gunnar
bóndi Rögnvaldsson varð 65 ára og kona hans Kristín Óskars-
dóttir varð 60 ára. (Þótt Norðurslóð birti helst ekki fréttir af
ómerkari afmælum en 70 ára, þykir vel hæfa að gera hér
undantekningu, þar sem hjónin eiga sama afmælisdag.)
Þann 17. september varð 85 ára Elínborg Jónsdóttir, móðir
Stefaníu á Hrafnsstöðum og þeirra systkina. Hún er nú vist-
maður í Dalbæ.
Norðurslóð færir öllum afmælisbörnunum kveðjur og heilla-
óskir.
Skírður var 19. júlí í sumar Eyþór, foreldrar Valgerður Frið-
riksdóttir og Anton Þór Baldvinsson, Bjarkarbraut 19, Dal-
vík.
Skírð var 29. júlí Dýrleif, for. hjónin Guðný Daníelsdóttir,
læknir, frá Árgerði og Páll Kristjánsson, bóndi, Grímsstöðum
á Fjöllum.
Skírð var 6. sept. Katrín Sif, for. Freygerður Snorradóttir frá
Krossum og Árni Anton Júlíusson, sjóm., Goðabraut 19,
Dalvík.
Skírð var 7. sept. Harpa Mjöll, for. Margrét Hafliðadóttir og
Grétar Kristinsson, verkam., Drafnarbraut 6, Dalvík.
DÁNIR:
Margrét Árnadóttir, fyrrv. húsfreyja á Klængshóli. Margrét
var fædd á Atlastöðum 25. mars árið 1894 en dó á F.S.A. 24.
ágúst 1980. Þann 25. apríl árið 1915 giftist hún manni sínum
Kristjáni Halldórssyni þá til heimilis á Másstöðum. Þau
bjuggu í Hlíð frá 1915-1920 og síðan á Klængshóli til ársins
1953 en áttu þar heimili til dauðadags.
Stefán Sveinbjörnsson, fyrrv. bóndi í Miðbæ. Stefán var fædd-
urí Garði í Þistilfirði 19. mars árið 1897. HanndóaðHofi 12.
sept. Hann fluttist hingað í Svarfaðardal árið 1925. Þann 17.
nóv. það ár giftist hann konu sinni Sigurlínu Snjólaugu Krist-
jánsdóttur frá Uppsölum. Þau voru fyrst í húsmennsku eða
vinnumennsku á Uppsölum, en byggðu síðan upp í Miðbæ og
bjuggu þar frá 1934-1965. Þá fluttust þau í Hof en töldu sér
heimili í Miðbæ til dauðadags.
Ragnar Guðmundsson frá Karlsá, áður Gullbringu. Ragnar
var fæddur í Gullbringu 16. des. árið 1933. Hann dó á Land-
spítalanum 16. september. Ragnar veiktist af ólæknandi
taugasjúkdómi, þegar hann var innan við tvítugt og varð að
dveljast á sjúkrastofnunum lengst af upp frá því. Hann var
mikill efnismaður, sem örlögin dæmdu úr leik áður en lífs-
starf hans hófst. Hann var jarðaður á Dalvík þann 25. sept.
Þann 24. sept. andaðist á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri
Guðlaug Rögnvaldsdóttir frá Dæli í Skíðadal. Guðlaug fædd-
ist 22. nóv. 1910. Hún lamaðist á unga aldri af lömunarveiki
og eyddi miklum hluta ævinnar á sjúkrahúsum.
Fyrsti heiðursborgarírm
Á fundi bæjarstjórnar Dalvíkur 11. þ.m. var Jón E. Stefáns-
son smiður kjörinn 1. heiðursborgari kaupstaðarins. Norður-
slóð óskar Jóni til hamingju með verðskuldaðan heiður.