Norðurslóð - 26.10.1988, Blaðsíða 4

4 - NORÐURSLOÐ
GuUbrúðkaup
- fljótt líða fímmtíu ár
Ingibjörg og Björn í stofunni sinni. Ljósm.: H.E.Þ.
í húsinu Drafnarbraut 2 á Dal-
vík búa þau Björn Gunnlaugs-
son og Ingibjörg Valdimars-
dóttir. Þau áttu 50 ára gifting-
arafmæli, gullbrúökaup,
mánudaginn 17. október sbr.
Tímamót á baksíðunni. Norö-
urslóð brá sér í heimsókn til
„brúðhjónanna“ í tilefni dags-
ins og átti notalega stund yfír
kaffi og koníaki og rabbi um
lífið og tilveruna og sérílagi líf
þeirra hjóna þessa hálfu öld-
ina. Sumt af því birtist í eftir-
farandi skipulagslítilli endur-
sögn eins og samræður manna
gjarnan verða, hlaupið úr einu
í annað og frarn og aftur í
tímanum.
Það var snjór og kuldi þennan
dag á því herrans ári 1938 þegar
Villi Bjössa ók tveimur pörum á
gamla mjólkurbílnum fram að
Völlum. Þau höfðu ákveðið að
ganga í það heilaga. Hitt parið
var Snorri heitinn Arngrímsson
og Kristín Júlíusdóttir frá Sunnu-
hvoli. Allt gekk þetta eftir áætl-
un. Gamli séra Stefán Kristins-
son rölti með þeim út í kirkju og
framdi hina helgu athöfn án
söngs og serimoníu og lýsti hin
ungu kærustupör mann og konu
með heitum um eilífa tryggð og
allt tilheyrandi. Aðrir voru ekki
viðstaddir. Ekkert kom það að
sök, hjónaböndin héldu vel og
lengi og báru góðan ávöxt eins og
Dalvíkingum er vel kunnugt. A
eftir bauð blessuð frú Sólveig upp
á kaffi og meðlæti og kont það sér
vel eftir kuldann í kirkjunni.
Þannig hófst sambúð þeirra
Bjössa og Imbu, sem staðið hefur
í 50 ár gegnum súrt og sætt. eink-
um hið síðara, og er ekki líklegt
til að rofna úr þessu meðan bæði
lifa. Ef maður hugsar li'fið sem
leiksýningu þá skiptist það í
þætti, sem hver hefur sitt svið eða
senu. Senurnar í hjónabands-
ævintýri þeirra Björns og Ingi-
bjargar eru þá 4 orðnar.
Fyrsta senan er Melar á
Dalvík, þar sem gömlu hjónin,
Gunnlaugur Jónsson og Hólm-
fríður Björnsdóttir höfðu byggt
sér lítið hús þegar þau fluttu
hingað aftur frá Olafsfirði 1935.
Þau höföu flust þangað frá
Klaufabrekknakoti 1921 og
bjuggu í Ólafsfirði í 14 ár, 7 ár í
Skeggjabrekku og önnur 7 í
Hornbrekku, þar sem nú er elli-
heimilið með því nafni. Þessi
þáttur var stuttur en merkilegur.
Fjölskyldan tók að stækka. Frum-
burðurinn Guðlaug fæddist.
Ári 1941 fluttu þau í nýtt hús,
sem þau komu sér upp við lítil
efni en mikinn áhuga, Móafell,
skírt eftir fæðingarstað Gunn-
laugs, Móafelli í Stíflu í Fljótum.
Þessi kafli stóð í 8 ár og fjölskyld-
an stækkaði enn, Erla og Ríkharð-
ur bættust í hópinn.
Árið 1949 keyptu þau efri hæð-
ina í Ásbyrgi, Karlsbraut 9 öðru
nafni af þeim Þorláki og Önnu,
sem ráku þar hótel um skeið.
Þetta var 1949 og varð lengsti
þátturinn enn sem komið er, 25
ár. Nýtt barn, Arna, bættist í
hópinn eftir 13 ára hlé. •
Síðasta senan er í húsinu
Drafnarbraut 2, sem þau byggðu
1974 í félagi við son og tengda-
dóttur. Ríkharð bakara og Hall-
fríði hárgreiðslukonu. Þarnahafa
þau búið síðan og liðið takk bæri-
lega meðan aldurinn færist yfir
hægt og hljóðlega.
Þetta er umgerðin og aðeins
umgerðin um hálfrar aldar líf og
starf dæmigerðrar dalvískrar fjöl-
skyldu. Ævistarfið var tengt
sjónum. Daginn eftir brúðkaupið
fór Björn inn á Akureyri á 3ja
ntánaða vélstjóranámskeið og
kom þaðan með réttindi sem
dugöu honum vel á sjó og landi
allar götur þaðan í frá. Hann var
vélstjóri hjá mörgum formönn-
um, Hannesi Þorsteinssyni,
Björgvin Jónssyni og fleirum í 25
ár á vertíðum bæði frá heimahöfn
og á Suðurnesjum. Síðan tók
hann við starfi vélstjóra hjá
Frystihúsinu á Dalvík og gegndi
því trúnaðarstarfi í álíka langan
tíma og vel fram yfir 70 ára
aldursmörkin. í þessu hlutverki
kannast allir ungir Dalvíkingar
við Björn Gunnlaugsson. Lengi
var hann þar samstarfsmaður
Snorra Arngrímssonar, sem forð-
um stóð með honum í stórræðum
í Vallakirkju sællar minningar.
Á meðan gegndi Ingibjörg hinu
klassíska hlutverki sjómanns-
konunnar við heimilishald og
barnauppeldi. Þar fyrir utan vann
hún í síld og fiski og öllu þessu
sem heldúr hjólum atvinnulífs í
verstöð eins og Dalvík gangandi.
Einnig stunduðu þau Björn og
Ingibjörg smá landbúskap sam-
kvæmt algengu munstri síns
tíma, eina kú, nokkrar kindur að
ógleymdum reiðhestinum.
Björn, og reyndar þau bæði, voru
miklir hestaunnendur og áttu
löngum góða hesta. Ungur eign-
aðist hann hana Flugu sína, sem
aðrir gæðingar hans eru síðan
komnir frá. Upp á vegg hangir
skírteini unt heiðursfélagann
Björn Gunnlaugsson í Hesta-
mannafélaginu Hring. Það er
auðheyrt, að minningarnar um
löngu liðna hesta og hesta-
mennsku eru honum kærar og
tengjast minningunni um gamla
félaga á þeim vettvangi, Tryggvi í
Brekkukoti kemur þar mikið við
sögu. Og Ingibjörg tekur undir,
að gaman hafi verið að koma í
Brekkukot til gamla fólksins.
Minnist þess, að oft hjólaði hún
þangað frá Dalvík til að vera þar
í heyskap þegar þurrkur var,
enda fengu þau sjálf lánaðan
engjablett til slægna árum saman
hjá þeim Brekkukotsmönnum.
Langt er nú liðið síðan 17 ára
unglingurinn fluttist með foreldr-
um sínum frá Ólafsfirði inn fyrir
Múlann. Lengi var hann að sætt-
ast við nýja umhverfið og margar
átti hann ferðirnar norður yfir
Dranga, bæði að vetri og sumri til
að hitta gömlu kunningjana í
æskubyggðinni. Hann hafði yndi
af skíðagöngu eins og allir sannir
Ólafsfirðingar. Reyndar átti
hann þátt í að glæða skíðaáhug-
ann hér á Dalvík. Einhvern tím-
ann seint á vetri 1936-37, þegar
skíðasnjór var og ágætisveður,
negldi hann upp á tröppur gömlu
Kaupfélagsbúðarinnar óundir-
skrifaðan miða með þessunt
hvatningarorðum skrifað stórum
stöfum: Allir á skíði. Árangurinn
var ótrúlega góður, fjöldi manns
dró næsta dag fram skíði, sem lít-
ið höfðu verið notuð áður, og
arkaði upp í Hóla og Fjall. Þetta
var eiginlega byrjunin á vaxandi
skíðaáhuga hér, sem haldiö hcfur
áfram æ síðan. Og gaman er að
minnast þess, að dóttursonur
Björns er nú einn fræknasti
skíðakappi landsins og hefur
kontið nafni Dalvíkur rækilega á
blað íslenskrar skíðasögu.
50 ár eru ekki lengi að líða,
þegar nóg er að gera, hjónin sátt
og börnin lánast vel, auka kyn
sitt og nýir ættliðir fæðast. Þannig
hefur það verið hjá þeim Birni og
Ingibjörgu, þau eru orðin lang-
afi- og amrna fyrir mörgum árum
síðan. Kynslóðirnar ganga hratt
frant í ættinni samanber hina
óvenjulegu ntynd af langmæðg-
unum 5, sem hér fylgir nteð.
Gullbrúðhjónin mega horfa yfir
farinn veg nteð stolti og ánægju.
Ferðin fram í Velli í hríð og
kulda fyrir hálfri öld síðan var vel
ráðin og hefur borið góðan
ávöxt. Dalvíkurbær væri stórum
fátækari ef hún hefði aldrei verið
farin.
Norðurslóð árnar gullbrúð-
hjónunum og fjölskyldu þeirra
allra heilla.
F.h.: Barnið Heiða, móðirin Guðlaug, langamman Árný, langalangamman Ingibjörg í Svæði og amman Ingibjörg
Valdimarsdóttir. Ljósm.: Hilm. Dan.
Arsfuttíð
Svarfdælingasamtökin í Reykjavík og nágrenni
halda árshátíð sína 12. nóvember n.k. í Félags-
heimili Seltjarnarness. Húsið verður opnað kl.
19.00. Borðhald hefst kl. 19.30. Skemmtiatriði
Veislustjóri verður Gunnlaugur V. Snævarr.
Hljómsveit Villa á Karlsá leikur fyrir dansinum.
Miðapantanir hjá Sólveigu Jónsdóttur; sími 91-
71005 dagana 6. til 8. nóv. milli kl. 16 og 20 alla
dagana.
Athugið: Jólakort Samtakanna verða til sölu á árs-
hátíðinni, en einnig fást þau hjá Stellu, sími
39833 og hjá Hrönn, sími 656115.
Mcetum öíí ívress og kát
Stjórnin
Kaupfélag Eyfirðinga Dalvík
óskar viðskiptavinum heilla og hamingju á
komandi vetri og þakkar gott samstarf á
liðnu sumri.
Vöruinst hættur, verum tryggð.
Verslum öll í heimabyggð.
ÚKED