Norðurslóð - 24.11.1993, Blaðsíða 3

NORÐURSLÓÐ —3
fþróttir:
Körfuboltinn leggur
Dalvík að fótum sér
- Meistaraflokkur sækir í sig veðrið
Það fer ekkert á milli mála að sú
íþróttagrein sem hefur mestan
meðbyr hjá íslenskum æskulýð
um þessar mundir er körfubolt-
inn. Varla er til sá húsgafl að
ekki sé búið að festa upp á hann
körfuhring og þar leika drengir
og stúlkur sér öllum stundum að
því að skora stig. Að ekki sé
minnst á alla meðfylgjandi dellu,
svo sem myndir af bandarískum
körfuboltahetjum sem ganga
kaupum og sölum.
Þótt forsvarsmenn annarra
íþróttagreina bölvi árangursríkri
markaðssetningu þeirra sem ráða
ríkjum í bandarískum körfubolta
er margt jákvætt að segja um þessa
tískubylgju. Hún virðist höfða til
bama og unglinga sem ekki finna
sig í öðrum greinum íþrótta. Hún
er ódýr og auðvelt að koma upp
aðstöðu fyrir hana að heita má
hvar sem er. Og þótt strákar séu
fjölmennastir iðkendur körfubolt-
ans virðist hún ekki síður höfða til
stelpna. Sumir hafa sagt að ástæð-
an sé sú að hann sé ekki eins harð-
ur og ofbeldiskenndur og sumar
aðrar greinar sem notið hafa mik-
illa vinsælda.
Of stuttur salur
Dalvíkingar hafa ekki farið var-
hluta af körfuboltatískunni. Sem
dæmi má nefna að lengi vel hafa
staðið tveir illa famir og ryðgaðir
körfuboltastaurar á planinu austan
gamla skólans og notið takmark-
aðra vinsælda, þangað til í fyrra að
fleiri komust að en vildu. Þá var
gripið til þess að bæta við fjórum
splunkunýjum hringjum á veggi
skólans og Víkurrastar og þeir fá
varla nokkum frið. Það er verið að
hamast í þeim alla daga fram í
rauðamyrkur, svo fremi skólalóðin
sé ekki á kafi í snjó.
Og nú æfa um fjörutíu manns
körfubolta reglulega í Víkurröst á
vegum UMFS. Þar ráða rfkjum
þeir Jónas Pétursson og Olafur
Hauksson sem þjálfa yngri flokk-
ana tvo, að ógleymdum Guðmundi
Bjömssyni sem þjálfar og leikur
með meistaraflokki.
Meistaraflokkur tekur nú þátt í
Islandsmóti 2. deildar í fjórða sinn,
og að þessu sinni hefur liðið í
fyrsta sinn raunhæfan möguleika á
að komast í úrslitakeppni um sæti í
1. deild. Liðunum á Norðurlandi er
skipt í tvo riðla og er Dalvík með
liði Menntaskólans á Akureyri,
Völsungi frá Húsavík og liði
Laugaskóla í riðli. Keppt er í
þremur hrinum og er sú fyrsta bú-
in, en sigurvegarinn kemst í úr-
slitakeppnina fyrir sunnan.
„Það gekk nú ekki alveg nógu
vel,“ sagði Guðmundur. „Við unn-
um tvo leiki af þremur en ætluðum
að vinna þá alla. Við lékum ekki
nógu vel gegn Laugum. Við höf-
um sótt um að fá að halda næstu
hrinu hér á Dalvík og ef við fáum
undanþágu vegna salarins verður
keppt hér í byrjun febrúar. Völlur-
inn er of stuttur, en að öðru leyti er
salurinn mjög góður, gólfið gott og
andinn í húsinu góður. Það þyrfti
hins vegar að lengja salinn og end-
umýja körfumar sem eru orðnar
dálítið þreyttar."
Stemmning gegn Leiftri
I haust tók lið Dalvíkur í fyrsta
sinn þátt í bikarkeppni KKI. Ár-
angurinn var viðunandi því liðið
Margrét Jóhannesdóttir greiðir atkvæði í Dalvíkurskóla, kjörstjórn fylgist
með. Mynd: -ÞH
Sameining
Framhald afforsíðu
sem styrki þá skoðun hans að tími
til kynningar og umfjöllunar hafi
ekki verið nógu langur. Hluta af
nei-unum megi því túlka sem
beiðni um umhugsunarfrest.
Trausti sér ekki forsendur fyrir því
að ný tillöga verði lögð fyrir að svo
búnu, telur vænlegra að doka við
og freista þess að vinna tillögunni
um stórt eyfirskt sveitarfélag fylgi,
enda sé sú niðurstaða líklegust til
að færa okkur þau sóknarfæri sem
við þurfum til að efla byggðina og
mynda sterkt mótvægi við höfuð-
borgarsvæðið.
I sama streng tekur Sveinn
Jónsson, oddviti á Árskógsströnd.
Hann telur að jákvæð niðurstaða á
Ströndinni hafi orðið vegna þess
að eftir mikla umfjöllun um málið,
hafi fólk talið lfklegra að stórt sam-
einað sveitarfélag gæti brugðist
kröftugar við og tekið á bæði at-
vinnumálum og eflingu þeirrar
þjónustu sem sveitarfélögin séu
með samvinnu um nú þegar. Með
því að standa saman sköpuðust ný-
ir möguleikar. Smærri sameiningar
breyti möguleikum sveitarfélag-
anna til að taka við nýjum verkefn-
um eða bregðast við breyttum að-
stæðum í t.d. atvinnumálum lítið.
„Tími stórra sameininga
ekki runninn upp“
Úrslitin komu Atla Friðbjörns-
syni, oddvita í Svarfaðardal, ekki á
óvart. Fyrirfram hafi verið vitað
um andstöðu einstakra sveitar-
stjóma sem þó hafi samþykkt að
tillagan yrði lögð fram þar sem hún
gengi lengst þeirra hugmynda sem
ræddar voru og því rétt að kanna
hvort hún ætú hljómgrunn meðal
íbúanna. Hann telur að nú muni
menn setjast niður og skoða hvaða
möguleikar séu í stöðunni þegar
ljóst sé að stóri bitinn hafi staðið í
mönnum. Menn vilji sjá þetta þró-
ast í minni skrefum. Þá þurfi ríkis-
valdið að svara skýrar hvaða verk-
efni verði flutt til sveitarfélaganna
og hvemig og sveitarfélögin að
finna leið til að mæta því.
Tillögurnar víða
„munaðarlausar“
Á mörgum stöðum á landinu virð-
ast tillögur umdæmanefndanna
hafa hreppt mikinn mótbyr og
hlýtur það að vekja upp spumingar
um stöðu og ábyrgð sveitarstjóm-
armanna sem höfðu víðast lagt
blessun sína yfir tillögumar því
lögin kváðu á um að tillögumar
yrðu mótaðar í samvinnu við sveit-
arstjómir. Sveitarstjómarmenn
hafa reyndar ítrekað ályktað um
nauðsyn sameiningar á vettvangi
Sambands sveitarfélaga. Þrátt fyrir
það virtust tillögumar sumsstaðar
meira og minna munaðarlausar
eftir að þær komu fram og á fáum
stöðum virtist gerð tilraun til að
skapa um þær stuðning eða
stemmningu. Það er augljóst mál
að ef menn vilja efla sveitarstjóm-
arstigið og styrkja þannig byggð-
ina um landið þá verða sveitar-
stjómarmenn að leggja meira á sig
við að birta íbúunum raunhæfa
framtíðarsýn; kynna raunverulega
valkosti. Vart er við því að búast
að almenningur flykki sér um til-
lögur til breytinga ef sveitarstjóm-
armenn, sem eiga að hafa mesta
þekkingu á möguleikum og að-
stæðum, tala ekki fyrir þeim.
Boltinn kominn af stað
Það er Ijóst að þessar kosningar eru
ekki einangrað fyrirbæri, án for-
sögu eða eftirmála. Þegar úrslit
lágu fyrir töluðu menn um boltann
sem kominn væri af stað og hversu
jákvætt það væri að umræðan fór
fram, líklega hefðu menn ekki í
annan tíma verið jafn vel uppýstir
um málefni sveitarfélaganna. Það
liggur jafnframt fyrir að það er vilji
til þess að flytja fleiri verkefni til
sveitarfélaganna. Og umræðan
mun halda áfram um möguleika
byggðanna til að takast á við
breytingar í atvinnumálum, þjón-
ustu, ný verkefni, fækkun eða
fjölgun fbúanna og hlutverk sveit-
arfélaga. Það má því allt eins gera
ráð fyrir þvf að innan fárra ára
munum við sjá ýmsar breytingar á
sveitarfélagamörkum.
Það verður spennandi að fylgj-
ast með næstu skrefum umdæma-
nefndanna og því hvaða niðurstaða
fæst ef lagðar verða fram nýjar til-
lögur. Og því verður ekki trúað að
óreyndu að meirihluti sé fyrir því í
mörgum fámennissveitarfélögum
að „fá að deyja út í friði“ eins og
íbúi eins sveitarfélags vildi frekar
fyrir hönd sinnar byggðar en að
sveitarfélagið yrði sameinað ná-
grannasveitarfélögunum.
SJ
Jónas Pétursson, Ólafur Hauksson og Guðmundur Björnsson eru forsvars-
menn körfuboltans á Dalvík. Myndir -þh
vann Þrym frá Sauðárkróki og, síð-
an Leiftur frá Olafsfirði í hörku-
leik, en tapaði síðan stórt fyrir Þór
á Akureyri í úrslitaleik Norður-
landsriðilsins. Það er engin furða
því Þór er 1. deildarlið sem lék til
skamms tíma í úrvalsdeildinni og
það er mikið stökk milli deilda
eins og Guðmundur segir. Hann
hefur reynsluna því hann lék í
nokkur ár með Þór og UFA á Ak-
ureyri í I. deild. *
„Það er mikill áhugi á körfu-
boltanum hér á Dalvík eins og sjá
má af því að áhorfendur að leikn-
um gegn Leiftri voru fleiri en að
leiknum gegn Þór sem fór fram í
Iþróttahöllinni á Akureyri. Það var
virkileg stemmning og gaman að
leika þann leik,“ segir Guðmund-
ur.
Að hans sögn er liðið blanda af
yngri og eldri strákum, frá 16-33
ára. Tólf manns eru í hópnum og
munar verulega um þá Guðmund
og Ágúst Olafsson en þeir voru fé-
lagar í Þór áður en þeir gengu til
liðs við Dalvík.
Ekki dýr íþrótt
Áhuginn er ekki minni í yngri
flokkunum. Þeireru tveir: 5., 6. og
7. bekkur saman og 8., 9. og 10.
bekkur saman. í eldri hópnum eru
16-17 strákar sem er stærri hópur
en æfir með Þór á Akureyri. í þeim
yngri eru heldur færri, en meðal
þátttakenda eru tvær stelpur.
Jónas Pétursson þjálfar yngri
flokkana í samvinnu við Ólaf
Hauksson auk þess sem hann leik-
ur með meistaraflokki. Hann er að
vonum ánægður með þann meðbyr
sem körfuboltinn nýtur nú um
stundir. En hvað um fjárhagshlið-
ina?
„Við keppum undir merkjum
UMFS og fáum styrk þaðan. En
þetta er ekki dýr íþróttagrein því
við greiðum allan ferðakostnað
sjálf með eigin fjáröflun, auglýs-
ingum á búningum oþh.“
Svo óskum við dalvískum
körfuboltamönnum góðs gengis í
framtíðinni og vonum að þeim tak-
ist að virkja sem flesta með sér.
-ÞH
Nordisk Forum
í Turku 1994
Nordisk Forum er kvennaráðstefna sem
haldin er að tilhlutan Norrænu ráðherra-
nefndarinnar eins og sú sem haldin var í
Osló árið 1988. Þangað mættu hundruð ís-
lenskra kvenna hvaðanæva af landinu.
Ráðstefnan verður haldin í Turku í finn-
landi dagana 1.-6. ágúst 1994. Nánari upp-
lýsingar um ráðstefnuna liggja frammi á
bæjarskrifstofunum í Ráðhúsinu.
Jafnréttisnefnd
Dalvíkurbæjar
£fóóÁcu>ei*tí($Íny
e/* (/() fo(j/y\r
«§2 t 1 ivA'tu oi/uir /oma (/qy/eya út /ua/Hjar
n/jja/' /)œ/u/1
«§2 f/jö/(/{ á/ajjaoe/'ú/'a /ó/a/>e(ja/' /om//ui
J'é />(>/{/> a/{j/j,q/ce-s'f /ú/t /já o//u/'
ffetum úfoecjaJ /xe/u/' á/'/taJa/' q/Z/ifú/x/-
um, ef/xmtaJ e/' meJjjódííotfj/'ú'oa/a
í/ó/ ffuJ/cuujs, (/'aAona/', . c/(ja/'ta,sa/t( fie){t
nú feja/' (í/'ítuJ c oe/w/uuú/u
cl^ers/imúv(Sa^/n/