Skátablaðið Faxi - 22.10.1967, Blaðsíða 5

^ e fp f Qf
4 ti C& li •>
..
y'Jr .rfí^^W ■
//;. %
ÍL j!
*■• H*‘’**'**-zff if
y&P
nú se e<rt,v. ekki rettí arstiiainn til beas a"* hreyta sund,
þa vita allir, eond er hoil og géh f5rcStt. eem hefur veri5
ihku'ð hé:c fr& bv:t lanð byggxíst„ En‘ fcurtsá^ fvé holinðtunni er
skátuai nau5sy.nl egt ab kunna sunö, tii bess a* vera færir ua ab
bjarga félki frá drufckn.ua. Til besa a*, n& séraréfi í snndi h&rf
skátinn a5 leysa eftirtalin a.trí oi;
1. Stúlkur: Geta synt 500 m án viístSbu ne!K frjálsri aM’crM
brongir: 1000 m.
2* Stdlkur: Geta synt 50 m. á bafci án viSntöðu me'á fr.jálsrí a*.fcr*:-
Drengir lOOr.
3.. Stdlfcur: Geta synt 20 « og geta tefcih a? því loknu án vi.5etö5u
jafníngja sinn og synt harm 20 œ íseð björgunarsundstöYom
(mai*va H a 15fcum).
Drengir: (Þa^ sarno, nema 25 ® £ stáH> 20'.
4. Syna av‘ honn {hún; kunni lifgunara'tferH, brennakonar bjvrgtanar-
sundsgrin og helztú atrí^i leyeítafca*
5. Geta nefnt 6 fconur eHa karla dr íelendingssögunutó, een vcru
góMr sundmenn.
'ur
?yrstu brjú atriMn fcoma efck' nema ájfingunni. Skátixin vcr"
a.5 æfa sig vel» byrja á a5 s.ynda fáeino metra og beta snátt og sr.átt
viBj _ bar tíl tílsfcilinni vegalengd er ná5.
i'i’l skulum athuga 4« ntri5i5 beturv -Biástursn’iferHin ér aulvcldastf
og éhrifaríkastö Ó5fer\in vi5 lífgun ur dau5aðái. Abf3rHir.ni er 'l.v'st
x nýjustu títgö.fu af TTjaip i vi5l3gura eftir Jón Oddgeir, cg sleppuá
vib bví afc lýaa henni hor.
bla^ur sem 'heldur an hann sé a5 örufckna ver*ur ofsahr.'odðnri
dru:<!c.nanni raac-ur nóx taki a honuíH, me
ti'l hann sér fitari á a£ grína í hinn drufcknanúi. rann cf
l nrang, om
F-irziig gt? i:\ir honn farib í k&f
nofcfcru ahur en
fcemur ao hinum
ðrufcknandi manni og gripib um fœtur hans, vixllagt þoxr og snuil honujr-
vi5t bannig a5 hann geti gripið hann sftanfrá*
Ef drukfcnandi manní tekét ssmt sem á5ur a5 ná tafci á björgunsrmaanir.ux
ver^ur hanrs al* geta loea5 sig tafsrlaust. Þess vegna er nauHsynleRt
fyrir skáta a5 kv.-nna og æfa í’eysitðk*
1* EP gripib ©r usi iSlnliM björgunoraanns OPAIí FHA? sveiflar harrn
hðnöunws milli arma bess, sem hánn er aH fejarga, upp og iSt ti'I hli'Mr.
2« 3F gripib er um dlnli5i bjöiygunamiönns 23FAi» PRS, sveiflar hnnn
hðndum inr.y nilui- og ut é v£5.
3-4. EF griniH er uni hönd eba anr. ofan frá, leysir bjargsndinn- tsfclb
mex bví aH sveifla aendinni unc á vi.5^ um Iei.1 og hann béýgir oxtsími,
en ni5ur á ví5. ef ariniB er* ne'-an' -fr*á- Biarrrandinrs. o-etnr* einni jt
en jrii^ur á við, ef gripi.5 er neMn frá« Bjorgar.dinn geti
flýtt fyrir i?.eH bví a5 beitc beirri henði til hjólpr-r, s«
xur exnn
h.'jaiprr, sem laus ér«
Tekur hann henrd uni hnefa þei rar handsr, sem haldi* er, og fcippir
upp eM ni^ur eftir bví hvor-t gripi’i er ofan fr-á ,e-5a ne>ían
frh•. a nsjstu sxnu.