Skátablaðið Faxi - 01.06.1968, Síða 8

(J
Undirbúningur var alveg geigvænlegur. Þaðvar ys og þys 1 bænum
Þegar Apus hóí undirbúning. Það var lif í tuskunun eins og að vanda
enda stóðu hendurnar langt'' fran úr ernunun (þa3r voru brettar upp) .
Drög að undirbúning frankvæmdana. voru lögð fram nokkuru áður en verk—
legar frankvændir undirbúningsins fóru fran, því eins og að vanda er
allt skipulagt og þrauthugsað hjá þessun dugandi ungu nönnun.
Þeir stigu á„ skipsfjöl eftir að verklegun frankvændun var lokið.
Þeir róðu ekki ferðun skipsins, ef svo hefði verið hefði skipið farið
sen hugur nans, eins og V— 722. Það voru sveinar neð ólgandi sjónanns—
blóð í æðun og óþrjótandi orku til aJLlra, verka sen stigu á land þennan
undurfagra norgun 'sen speglaðist eins og túlipani 1 drullupolli. Þessi
glæsilegi hópur ungra og vaskra. sveina, stolt og sóni íslenzkrar ssku
hélt eins og hans var vaninn, beint á Hressó. Þar var tekið til matar—
ins að vxkingasið, því enn leynast erfðir narrsnna víkinga sen stigú
hór land, og hafa ef til vill tekið til natarins akkúrat á sönu slóðun.
Frá hinni glæsilegu höfuðborg Islands var haldið til hins áður
glæsilega,.göfga og friðsæla staðar, Krísuvíkur. Uppsetning hliðsins
var eins og x hraðlýginni hraðlygasögu svo að Munkhásen hefði roðnað,
ef hann hefði sáð til verkframkvænda sveinanna. Þannig var var neð
alla uppsetningu "tjaldbúðanna". Þessir hugnyndarxku ungu og efnilegu
nenn tóku tæknina í sína þjonustu og þurfti ei annað pn að toga. í spotta
svo að "tjaldbúðirnar" spruttu upp eins og gorkúlur fxkjulaust). Það
var ekki að furða þótt allir nyndu líta við er sveitin gekk tigharlega.
°g frjálsmannlega til nótssetningar. I fæði jafnt sem klæði kona erfðir
víkinganna fram. Ekki nóg neð það að þessi glæsinenhi horfi björtun
augun til frantfðarinnar heldur hafa. þeir einnig horft til baka. og
fylgsk neð. þéirri þróún sen orðið hefur í klæðaburði norrænna kynslóða.
Þetta er upphefð fyrir íslénzkah landbúnaðariðnað hvernig þeir bera, *
hinar íslenzku gærur neð glæsibrag. Það kon pjxgun á óvart þegar þessir
ungu nenn voru kvadair til nætiirgæzlu, peirrar einp á. nótinu. Þeir
stóðu sen klettar í brotsjó og gættu nótsvæðisins sen væri það sjáaldur
augna þeirra. Hvert lítið líf 1 litlu tjaldi var verndað og hlúð að
þvi með blíðu og nákvænni. Það var sen lítið kertaljós lifði í hondum
þeirra 1 S.-A. 14.
Morgunstund gefur gull 1 níind. Morguninn rann upp fagur og lit—
skrúðugur ueð syndrandi sól’á. bak við skýin. Þau yeittu okkur þær unaðs—
legu tilfinningar að dveljást svo náfægt okkar yndislegu fósturjörð, að
tjaldbúðir sveinanna voru nú í éssinu sínu." Un pón bil lögðum við upp
í hina eftirnynnilegu ferð er við' liðun un landið lýkt og svoraský i
austan 18 á Stórhöfða. Ei var í þa.ð; spáð hvhrt vegir væru góðir eða '
slænir, áfran var haldið sen hugui’ nanns eins og þeirra pr vaninn yfir
láð og legi. Aðeiná tuttúgújmfnúndum eftir,brottför liðun vór njúkt og
hljóðlega inn yfir landauæri Ileykjavíkur. Sultur hafði nerginn sogið í
strangri ferð un íslenzt láð ög dró okkur ósjálfrátt.að kræsingun Sæla—
kaffis. Þar heyrðun við óma í íslenzka útvarpinu er færði okkur þær
frátt. er varð sem hnífsstunga. í hjörtun vorum. Röddin hljónaði með
dranatýzkun hrein en þó með vonbrygðablæ, að skátanótinu í Krísuvxk
væri slitið, ,Þar neð lauk þessu glæsilega, óviðjafnanlega og .sárstæða
Vornóti Hraunbúa. með töfraljóna er verð-ur s.en rauður þráður í lifi okkár.
Með vinsemd, virðingu og skátakvéðju
APUS ,1 og o o ?