Skátablaðið Faxi - 03.08.1969, Page 4

JiFTIh F. HaYDN DIMMOCK
„Þú svar£fr"~ekki spurningu
ninni, Davfð. ~£g spúfði, ...
við hvern þú hefðir átt
tal, síðan þú konst hingað
og ég vil fá ’að. heyra
allan sannleikann."
Davíð fann, að hann var
koninn í klípu. ii-nn varð
að segja sannleikann, hjá
því varð ekki konizt, en
gat hann ekki sagt honun
eins og var, þátt hann
dr?jgi eitthvað undan?
Heínn hugsaði nálið, en
hikið varð til þess, að
það snerist í' ganla nann-
inun. „2g bíð enn eftir,
að þú svarir nér, Davíð:,
..sagði hann. „Eg hitti
nokkra stráka úr þorpinu,"
sagði hann neð hsgð. „Eg
var á gangi og rakst þá á
bá. Þeir voru.............*
voru.... að liinbra á ninni
náttar, fjárir gegn einun*
frandii, og þess vegna
reðst ág á pá og gaf þein
‘dálitia ráðningu*"
Benjanín brosti*
„Þá sögðu þeir nér frá
Alfi Kiggins," hélt Bevíð
áfran. „Þeir sögðu, að
hann nundi lunbra á nér
fyrir að troða nér í ská-
burstarastarfið við skál-
ann, en það kvað hann hafa
haft áður... en heyrðu,
frandi, var hann rekinn,
svo að ég kafeist að?"
„Nei , auðvitc'.ð ekki. Þú
nátt trúa því, að skála-
strárinn hefði ekki látið
slxkt viðgangast. Nei,
Higgins var rekinn af því
að hann var þjáfáttur,
Þá veiztu, hvernig piltur
hann er og hvers vegna ég
vildi segja lögreglunni
til hans. Konun gekk ekki
gott til að kona hingað í
kvöld, Mer ksni ekki
ávart, þátt hann vari einn
af þein áþokkun, sen
hafa farið ceð ránun hérna
un sýsluna siðustu vikur.
Lögreglan getur ekki haft
hendur á hári þeirra."
„i5g er sannfairður un, að
álfur Eiggins er ekki eins'
slnnur og þú vilt vera
láta," sagði Davíð og brá
hvergi.
•iHja - jœjai. Og hvað
veldur peirri vissu?.
„sen sagt dálítið, sen
hann sagði nér x kvöld."
((0g hvað var það$"
"Eann sagði nér, að hann
mtstí. gFcátí ."
'■iiaiuai sagði þér, að hann.
vari........." Benjarxín
hristist af hlátri. Hann
var nokkra stund að jafna
sig, svo. að hann gnti
haldið áfraru gíliggins
hefur aldrei verið skáti
og verður aldrei. Hann
hefur ill a á þig leikið,
drengur ninn* Vildi ná
sanúð binni svo að
hfegara vsri urx vik að
konast unclan. Hann er log-
andi ásköp sláttugur, ekki
vantar það, og ég rcað þér
til að hafa ekkert sanan
við hann að snlda. Skáti
o. sei-sei:. Einu skát-
arnir á bessun sláðun eru
hér í skálanun - og hann
gat ekki fyllt þeirra háp
þátt hann hefði viljað,
Nei, skáti er hann ekki,
brennt fyrir það."
Bavíð hairði enn ekki
sannfsizt. Hann gat
raunar dregið 1 efa, að
hann vari skáti, en hann
trúði ekki, að hann vsri
eins útsnoginn og frcndi
hans vildi vera láta. .

því að
allar
flotta
hef ði
hygg,
„Mig furðar á bessu,
frsndi," sagði hann eft'i:
stutta þögn. „Mér þykir
leitt, að hann skuli ekki
vera skáti, en þo er ég
glaður í aðra röndina,
hann hefði brotio
skátareglur neð
sínun, ef hann
verið skáti. Eg
að sannur skáti
hefði horfzt x augu við
hsttuna, en ekki hopaö
svona, er á hálninn var
konið."
Davíð hélt, að ganli
naðurinn nundi taka náliö
af dagskrá, en það var
öðru nar, Hann ávítti
hann aftur harðlega fyri.r
að bregðast skyldu sinni,
og ninnti hann á, að hann
stti fyrst að
hlýða skipunun, síðan
gnti hann spurt. Dayxð.
var honun þakklátur fyrir
að ninnast ekki aftui’ á
Alf Eiggins og áflogxn
við. strákana. En vsnst
þátti Ixonun þá un, að,
Toni Becket'; skyldi ekki
vera nefndur á nafn eöa
vikið að leiðangrinun
daginn eftir.
Loks tdlkynnti frsndi
hans, að konin va>rx
háttatíni, og Davíð varð
feginn. Hann ýtti frá
sér bákinni, sen hann
haföi verið að lesa un
kvöldið, ták til x her-
berginu og bauð ovo
frsnda sfnun gáða nott.
—4—