Skátablaðið Faxi - 03.08.1969, Qupperneq 9
frh. af bls.O
ánagður . þð ,, hhnn gatti
eklii fxð • siÍJj' -ór- steig því J
á ni'lli;,-' '?.ánari«inar og j
gúianíbáf sin'S', • en var {
bjargað upp í bátinn. j
Seinastur fór Bjössi og j
allur hinn farangurinn. j
Surtseyjarferð II
kafli.
Við er eftir urðuu, I
Siggi, Ded.'.i, Vit'ii, Lási }
og 'ép;, stóðun á strönd- I
inni, rennblautir veif- !
andi til beirra, er £ \
susturv. g til Eeinaeyjar t
héldu. uerr.r við höfðuu j
veifað nór tókun við \
fúnníbátinn róða og \
konua honu.. á oinn stað. j
bá var hlaupið x opretti- {
nun upp íhlýjan Pálsbo, j
ög farib úr blautu görn- {
unuiá í þurra. 3f. eftir, I
nð ráétán'-’höf ðu , Llýjað sér \
á -góðun bó'nuehntun ' og j
kaffi, vo.r skriðið í {
rekltju
. i'íánudagur ranh "upp, neð ;
geiníö'runun á tunglinu og i
sólskini, Við tókun dag- í
inn ekki snerx.n og risun' :
úr pokunun un 10 leytið. j
iEftir, að við höfðun
nýlokið við að í&ða okkur i
á. kornfleksi og Iiunlu- j
njólk gall í talstöðinni. i
„Surtsey, Surtsey
Snörin kailar". Steinar {
Surtseyingur ;:aut að !
talstöðinni or svaraði. |
Snörin h'afði bað erindi j
við Surtsey, að hún þurf- í
ti að kojia tviá^úr ,'Frökk- !
uh í land til nyndatöku j
og bað nú Steinar að taka ;
á nóti þei . Inn í þetta \
santai kon svo einnig i
Gísli J. Johnsen, se.n j
einnig þurfti að kona i
nanni í land. Var sá ;
s .enslcur og Dök+or. ■
Var oví ei til setuoaar !
boðið, og eftir að Stein- j
ar hafði klaðst gúnnx- i
galla pein, er frosknenn :
klsðast jafnan við köfun, i
gengun við niður í
flæðarnálið. Uti fyrir i
ströndinni sirldi Snörin i
og nokkru fjar var Gísli. j
Nokkurt ’oras var að ;
gera(. "gújyuíbátinzi góða ;
kláránn, því_ nikið þol- ;
indað£svei,k',yar: að greiða i
nsloþlínú, 'bág er/uundin{
var í, ; skut hans'. Sá j
háttur var bafður á að j
hnýtt var lína x skut i
hans, og'var hún föst í i
landi, en síðan: var örnxur ;
•lxna bundiii í stafn i
gúii'iíbátsins góða og lá
hún út í Sí'jörina. Þannig j
gátu ocjörvar-nenn dregið j
bátinn út til sín en viö j
síöan aftur að landi.
-eynáar áttu Saörvar nenn j
engan nothcjfan spotta í ;
betta, en þar var þá Gíslíj
J. Johnsen koninn og j
hafði spotta. Fóru tveir :
froskx.enn frá Sfjörinni út i
í hann og sóttu línuna á i
gúnníbát og farðu okkur,
en henni var sxðan fest í ;
gúníbátinn góða. Loks i
var hann settur og Scoörv- ;
ingar drógu hann til sín.
begb.r. h’ami kon að , hlið {
Sáorvarinriar sti,gú þrír i
rienn . un borð, tveir vop- i
naðir nikklun nyndavéluu,
er nú voru í p.Iastsekk i
einun góbun', sá' þriðji i
var Boktarinn snnski af i
Gxsla. Nú tókun við að j
toga í línuna af öllun j
kröftun og dróguu bátinn |
að landi. ,Állt virtist ;
ganga ágátlega unz korxið i
var nærr.i landi þá var j
orðið erfiðara að draga ;
því Sfjörvirigar gáfu ekki j
nógu vel eftir, skipti nú ;
éngun togun aö alda ein j
reis og kolsteyptist gún- !
báturinn ,, svo allt hans {
dót flaut í sjóinn, tveir j
sanlandar De Gaulli'j \
einn Svíi og nyndavéla- i
pokinn. En þeir er óðu \
á rxóti sýndu það snarrfjði i
að bjarga öllu sanan. j
Tveinur Frönsurun er j
öskruðu "Caneras" "Caner- j
as" einun Sýía og nynda- \
vélunun, sen Frakkarnir \
nptu svo sárt eftir. |
E.ftir að við höfðun \
geng£ð frá Gúnníbátnun j;
fórun við upp 1 Pálsbn, |
en þar; voru Frakkarnir
korxnir, höfðu ekki nennt ;
að hjálpa okkur neð ;
batinn, ". en sanski dokt-
orinn hafði. ’ 'vagþð
eitthVjað út á\ eyju uéð
s/n nælitíaki á\ bakinu.
Er við höfðun hresst
okkur á kaffi, fórun við
út og grcfun betur frá
Fálsbn, bannig. að hsgt
er nú c.ð losa hann af
stöpplun þe'ih er hann
stendur á og rétta hannu
Unnun við fjórir við
þetta er. Siggi J. fór að
’liokka í okkur á ueðan
Frakkana sáun við hins
vegar ekki þeir höfðu
gengið út á eyju klyf-
jaðir sínun 1 C'irxeras"
einnig var Gteinar að
huga . að veðurathugunar-
teskjun þein, er á eynni
eru.
liétt í því er . við
höfðun lokið verkinu kon
Sig; i £ dyrnar og kallaði
1-ÍÁTUR. Var klukkan . þá
un 3. Fórun vi3 þá inn
og faddun okkur. : Við
höfðurx nýlokið við að
fæðast, er Steinar kon
til að faða sig. Er
allir vöfðu nú faðzt,
fóruix við að pakka
okkar pjönkun sauan,
því fara átti hein un
7 leytið neð Gísla John&
sen, og atlaði Steinar
einnig að skreppa hein.
Un.5 leytið fórun við
þrír, Dedc'ii, Grétar og
ég oatluðun að kanna
helli þanr. betur, er við
höfðun farið í ailir á
laugarda skvöldið, en
þerc.r til kon reyndist
ófrjrt a.ð kcnast iengra en
farið var :á, nerxa fleiri
sanan og neð .etri bönd
en við hififðun :ieð okkur.
Vorun viö að bauka þetta
til un hálf 3jö en konun
þá aftur niður í Fálsbcj,
Þar' voru þá allir sanan-
korxnir og voru Frakkar-
nir að pakka sínun nynda-
vélun í plastsekkinngóða,
serx reyndar hafði áður
verið áburðarpoki.
Urx sjöleytiö vorurx við
síðan allir korxnir niður
x fjöru. Dezta veöur var
og alveg dauður sjír.
frh. á bls 11