Verslunartíðindi - 01.06.1920, Blaðsíða 4

62
YERSLUNARTÍÐINDI
getið, að ull frá nýlendunum hafi fallið imi
10—15% á uppboði, sem haldið var í Ant-
werpen í maílok. Enn sem komið er hefur
eigi frjetst um verðfall á neinu svæði á
Norðurlöndum.
Af þessu sjest, að verðfallið er að meira
eða minna leyti staðbundið; í hverju landi
eru sjerstakar ástæður, sem valdið hafa verð-
fallinu, og er því eigi um að ræða allsherjar
verðfall á heimsmarkaðinum. Mest bar á verð-
fallinu síðari hluta maímánaðar, og síðustu
fregnir benda í þá átt, að verðfallinu sje að
mestu lokið fyrst um sinn, og að sumar vör-
urnar hafi jafnvel hækkað aftur í verði. For-
vaxtahækkanir þær, sem liafa átt sjer stað
um öll lönd, og vaxandi sparnaður meðal al-
mennings ætti að stuðla að því, að verðlækk-
unin hjeldi áfram; í sömu átt bendir það, að
verkamenn eru farnir að tapa verkföllum,
sem hafin eru til kaupgjaldshækkunar. Aftur
á móti er margt, sem virðist vera því til fyrir-
stöðu, að veruleg verðlækkun geti bráðlega
átt sjer stað. Það er kolaverðið, sem ræður
mestu um verð á ótal öðrum vörum. Meðan
kolin halda sínu geypiverði, eru í raun og
veru engar líkur til þess, að járn og stál
lækki í verði, og þá er um leið útilokað, að
iðnaðarvörur yfirleitt lækki verulega í verði.
Þá hefir kolaverðið eigi lítil áhrif á skipaverð
og farmgjöldin, og kemur það sjerstaklega
niður á oss, sem verðum að flytja annars
staðar að næstum allar oldtar neysluvörur.
Margir virðast halda, að alt sje fengið með
skjótri verðlækkun, en slíkt er auðvitað hin
mesta fjarstæða. Or verðlækkun er jafn skað-
leg sem ör verðhækkun. Þegar vörur falla í
verði, minkar frUmleðislan. Framleiðendur
missa kjarkinn og draga saman atvinnu-
rekstur sinn, en eina vonin til þess, að hagur
almennings batni í nánustu framtíð er ein-
mitt, að framleiðslan aukist að miklum mun.
Hríðfalli vöruverðið, dregur það alt annað
með sjer. Háa kaupgjaldið hverfur auðvitað
um leið og vöruverðið lækkar. Hættan, sem
yfir vofir, er, að afturkippur komi í fram-
leiðsluna, en þar af leiðir óhjákvæmilega
vinnuleysi meðal almennings. Því er að vona,
að verðfallið komi skaplega. svo framleiðsl-
an verði eigi fyrir óbærlegum halla.
Fiskiveiðarnar við ísiand,
stutt yfirlit yfir þær og starfsemi þá,
er þeim var samfara.
Eftir yfirkennara Bjarna Sœmundsson.
(Frh)..
4. Fiskiflotinn og veiðin.
Það leiðir af sjálfu sjer, að bæði tala fiski-
skipanna og aflinn er mismunandi á ári
iiverju. Til þess að gefa dálitla hugmynd um,
hvernig þessu er varið, skal jeg setja hjer út-
drátt úr síðustu fiskiveiðaskýrslunum. Þær
eru að vísu frá árinu 19161), og því nokk-
uð á eftir tímanum, en hafa aftur á móti
þann kost, að þá var áhrifa stríðsins lítið
farið að gæta á íslandi. Samkvæmt þessari
skýrslu tóku þát.t í fiskveiðuniun:
21 botnvörpungar, 6 lóðaskip, 81 mótorkúttar-
ar, yfir 12 tn. og 97 seglskip 2847 menn.
405 mótorbátar minni en 12 tn... 2056 menn.
976 róðrarbátar.............. 4550 menn.
Fiskiflotinn þá til samans 1586 skip með
9453 mönnum.
Þegar um afiann er að ræða, verður að
slá þann varnagla, að hæpið er að talan geti
orðið rjett, vegna þess, að undirstaðan, sem
íslensku fiskiskýrslumar bvggja á, er ekki
ávalt nákvæm. íslensku fiskimönnunum er
ekki enn þá um það gefið, að skýra frá aflan-
um, eða þeir draga að minsta kcst.i dálítið frá.
Eftir að greinin er skrifuð hat'a komiS út
fiskiveiðaskýrslur fyrir 1017.