Stjarnan - 01.01.1939, Síða 5

STJARNAN
liinn yfirgnæfandi mikilleiki máttar hans gagn-
vart oss er trúum. En þetta er sami áhriía-
mikli voldugi mátturinn, sem hann sýndi á
Kristi, er hann vakti hann frá dauðum og lét
hann setjast sér til hægri handar á himin-
hæðum. í Kolossu-bréfinu 1:9-11 talar Páll
um þennan kraft oss til handa: “Þess vegna
höfum vér einnig frá þeim degi vér; heyrðum
það, ekki látiS af aS biSja fyrir ySur og beiS-
ast þess, aS þér mættuS fyllast þekkingu á
vilja hans, meS allskonar speki og andlegum
skilningi, svo aS þér hegÖiÖ ySur eins og
Drotni er samboSiS, honum til þóknunar á
allan hátt, og fáiS boriS ávöxt í góSu verki
>g vaxiS aS þekkingu á GuSi; verSiS styrktir
meS hvers konar krafti eftir mætti dýrÖar
hans, svo aS þér fyllist þolgæÖi í hvívetna og
umburÖarlyndi.” Hví skyldum vér tala um
aS þjóna GuSi meS “vorum veiku kröftum,”
þegar vér getum veriÖ “styrktir meS hvers
konar krafti eftir mætti dýrSar hans.” Hv?
skyldum vér titra af hræSslu eSa vera hug-
deigir fyrst hann hefir alt vald á himni og
jöröu, og hann hefir lofaS aS vera meS oss
alt til enda veraldar.
1 hvaSa tilgangi veitir GuS oss þennan
kraft? Til þess vér getum sigraÖ synd og
freistingar í voru eigin lífi, og líka flutt öSr-
um hiS dýrSlega fagnaÖarerindi, sem er kraft-
ur GuSs til sáluhjálpar hverjum þeim, sem
trúir. BoÖskapur sá, sem Páll flutti heiSingj-
unurn og heiminum var fagnaSarerindiÖ um
fullkomna frelsun frá synd. í Postulasög-
unni 26:14-18 stendur: “Eg heyrSi rödd, sem
sagSi viÖ mig . . . Til þess birtist eg þér til
aS kjósa þig aS þjóni og votti, bæSi um þaS
aS þú hafir séS mig og um þaÖ er eg mun
hirta þér. Hefi eg tekiS þig út vir lýSnum og
út úr heiSingjunum', og sendi þig til þeirra tii
aS opna augu þeirra svo þeir snúi sér frá
myrkri til ljóss, og frá satans valdi til GuSs,
svo aS þeir öBlist fyrirgefningu syndanna og
arf meS þeim, sem helgaSir eru fyrir trúna
á mig.” Arfur heilagra er kraftur til aS lifa
heilögu, GuSi þóknanlegu lífi. Vér getum
ekki áframhaldandi öSlast þennan kraft nema
vér notum hann öSrum til hjálpar.
Einhver hefir sagt meS sönnu: “ÞaS er
ekki krafturinn, sem vér framleiSum, heldur
krafturinn, sem vér veitum til annara, sem
mest er verÖur. Kraftur meStekinn en ekki
notiSur öSrum til hjálpar er manni til skaÖa.”
Sumt verSum vér aÖ gefa í burt til þess aS
geta notiÖ þess áfram sjálfir. Þegar ísraels-
5
menn ætluSu aS geyma “manna” án skipunar
Drottins þá skemdist þaÖ. Daggardroparnir
endurnæra grasiÖ og blómin og glitra eins og
perlur og demantar í morgunsólinni. DauSa-
hafiS er dautt (engin skepna lifir í því), af
því þaS tekur sífelt á móti en gefur ekkert
frá sér. “GefiS og mun ySur gefast,” er
regla fagnaSarerindisins. Jesús var smurSur
meS heilögum anda og krafti, og þannig út-
búinn gekk hann um kring, gjörSi gott og
græddi alla, sem af djöflinum voru undir-
okaSir.
Loforð um guðdómlegan kraft.
Jesús bauS lærisveinum sínum aS fara út
um allan heim og flytja gleSiboSskapinn allri
skepnu, gjöra allar þjóSir aS lærisveinum.
Hann lofaSi þeim aS heilagur andi skyldi koma
yfir þá, og þeir áttu aS vera vottar hans í
Jerúsalem, Júdeu, Samaríu og til yztu endi-
marka heimsins, og þeir voru meS einum huga
stööugir í bæninni. Hvítasunnudagurinn kom
eins og árdegisljómi í hinum syndum myrkv-
aÖa heimi. Fyrir samverkun heilags anda
fluttu postularnir fagnaÖarerindiS út um allan
heim á fáum árum. Þúsundir manna sneru
sér frá myrkrinu til ljóssins, frá valdi satans
til lifandi GuSs. En svo kom fráfalliS, þar
sem menn sneru sér frá krafti GuSs en bygSu
traust sitt á mönnum. Ef söfnuSur Krists
hefSi haldiS sér stöSugt viS GuÖs orS, þá
mundi kraftur heilags anda, sem veittur var
postulunum, ennþá sýna sig meSal þeirra,
sjúkir yrSu læknaSir og illir andar út reknir,
þá væri kristnin voldug og óvinirnir mundu
óttast hana. Einn af starfsmönnum Drottins
hefir sagt: “Eins og postular Krists og læri-
sveinar gengu út fyltir heilögum anda til aS
fíytja fagnaÖarerindiS eins eiga sendiboSar
hans aS gjöra í dag. . . . Til hvers var Postula-
sagan rituS, sem vitnar um hvernig postul-
arnir, fyltir heilögum anda, voru óþreytandi
aS starfa? Þetta - var ritaS oss til uppörf-
unar og hughreystingar, svo vér skyldum
fylgja dæmi þeirra. ÞaS, sem GuS gjöröi
fyrir lærisveina sína þá, er alveg eins nauS-
synlegt fyrir börn hans nú á tíma, og hann
er jafnfús á aS gjöra þaS fyrir þau . . .
Sarna starf og GuS framkvæmdi fyrir sendi-
boSa sína á og eftir hvítasunnudaginn, er hann
fús og reiSubúinn aS framkvæma fyrir oss á
yfirstandandi tíma.” Vér megum ekki standa
í vegi fyrir áformi hans. “MeÖtakiS þér
heilagan anda.”