Stjarnan - 01.01.1939, Qupperneq 6

6
STJARNAN
Kæru vinir mínir, eg þrái svo hjartanlega
a‘Ö vér megurn meðtaka gjöf heilags anda, “til
þess að fullkomna hina heilögu, til að láta þeim
þjónustu í té Krists líkama til uppbyggingar,
þangað til vér verÖum allir einhuga í trúnni
og þekkingunni á Guðs syni, verðum eins og
fullorðinn 'maður, og náunr vaxtartakmarki
Krists fyllingar. Efes. 4: “Guðs ríki er
ekki fólgið í orðurn heldur krafti.” Söfnuð-
ur Krists mun aftur fylgja kenningu Meistara
sins. Hann mun verða gagntekinn af Krists
óumræðilega kærleika, og efna til starfs, sem
nær yfir allan heiminn, og ganga að verkinu
þar til ummynduð af anda Drottins að kirkj-
an verður það, sem hún var í upphafi, og
altaf átti að vera, það er trúboðskirkja.
Bæn mín er að þetta rnegi verða reynsla
Guðs bar.na á þessum síðustu tímum . . . .
“Guð vonarinnar fylli hjörtu yðar öllum fögn-
uði og friði í trúnni, svo þér megið verða
ríkir af von fyrir kraft heilags anda.”
D. Nettleton.
Guð sendi hana
Ellen stóð í dyrunum með litla körfu i
hendinni þegar faðir hennar keyrði heim á
hlaðið. “Það er gott þú ert tilbúin,” sagði
hann, “eg ætla að taka þig yfir í skemtigarð-
inn hennar Mrs. Lee til að sjá nýja hrein-
dýrið.”
“Ó, eg þakka þér fyrir, pabbi, en eg get
ekki farið núna. Dýrið verður þar á morgun
líka og þá get eg séð það. Eg þarf að fara i
sendiferð,” svaraði litla stúlkan.
“Hvert þarftu að fara?” spurði faðir
hennar.
“Ó, eg þarf að fara með þetta,” sagði hún
og hélt körfunni á lofti.
Faðir lienar brosti og spurði: “Hver send-
ir þig?”
“Eg sjálf, nei, líklega ekki. Eg ætla :
sendiferð fyrir Guð.”
“Þá skal eg ekki hindra þig, elskan min,”
sagði faðir hennár blíðlega, “get eg hjálpað
þér nokkuð?”
“Nei, eg ætla að færa Pétri garnla appel-
sínuna, senr eg fékk rneð miðdagsmatnum.”
“Er Pétur gamli veikur?”
“Nei, eg vona hann sé það ekki. En hann
hefir aldrei neitt gott að borða, en hann er
þó altaf svo góður og þakklátur. Fólk gefur
honurn bara dálítið af köldum mat og brauð-
bita, svo eg lmgsaði að appelsína væri nýnæmi
fyrir hann og mundi gleðja hann. Heldur
þú ekki pabbi, að fólkið sem er heilbrigt
þurfi stundum glaðning engu síður en sjúkl-
ingarnir ?”
“Vissulega, barnið mitt. Eg er hræddur
unr að við gleymum því oft þangað til hungur
eða veikindi þrengja að þeim. Þú hefir rétt
fyrir þér, þetta er sendiferð fyrir Guð. Eg
þarf að tala við mömmu þína, svo skal eg bíða
þangað til þú kemur aftur, og taka þig svo
yfir til að- sjá hreindýrið. Hefir þú títu-
prjón, Ellen?”
“Já, pabbi, hér er hann.”
“Plér er 5 dollara seðill, sem þú getur nælt
á skinnið á apelsínunni, sem þú gefur Pétri.
Það er sending frá Guði líka.”
Litla Ellen hafði kent vitrum rnanni lexíu.
Hún var. rnjög glöð er hún nældi seðilinn á
appelsinuna.
Baptist Weckly.
Náð Guðs reynir að gjöra
alla menn að Sjöunda
dags Aðventiátum
Hjá Títusi í 2. kap. n. versi lesum vér:
"Því að náð Guðs hefir opinberast sáluhjálp-
lega öllum mönnum.” Hvað mörgum? “Öii-
urn mönnum.” Hvað hefir Guðs náð opin-
berað? “Sáluhjálp.” Þá hafa allir tækifæri
til að verða sáluhólpnir eða frelsast. En náð
Guðs framkvæmir verk sitt með, því að
kenna. “Og kennir hún oss að afneita óguð-
leik og veraldlegum girndum, og lifa hóglát-
lega, réttvíslega og guðrækilega í heimi þess-
um.” Tít. 2:12.
En að lifa réttvíslea og guðrækilega er að
hakla öll Guðs boðorð. “Tunga mín skal
ma-ra orð þitt, því öll þín boðorð eru réttlæti.”
Sál'in. 119:172. Ef öll boðo^ðin eru réttlæti
þá er hvíldardagsboðorðið það líka. Svo náð
Guðs reynir þá að kenna hverjum einasta
manni að halda hvíldardaginn. Hvað er það
ennfremur sem guðs náð kennir? “Bíðandi
hinnar sælu vonar og opinberunar hins mikla
Guðs og frelsara vors Jesú Krists.” 13. vers.
Svo náð Guðs reynir að gjöra alla rnenn að
Sjöunda dags Aðventistuim. Það þarf. aðeins
4 vers til að sanna það.
0. Soule.