Stjarnan - 01.06.1942, Qupperneq 4

44
STJARNAN
verður óslitin skemtun. Þar verður aldrei
einvera eða tilbreytingarleysi.
Bezt af öllu er þó að vér getum talað
við Jesúm. Konungurinn mun tala við
oss. Fólk hér er heldur upp með sér, ef
það getur sagt að Englandskonungur hal'i
talað við sig. Oss er sagt að Jesús muni
gefa oss nýtt nafn, og þegar ihann mætir
oss mun hann ávarpa oss með hinu nýja
nafni, sem hann hefir gefið oss. f þessum
heimi höfum vér svo fáa sanna vini, en
Guði sé lof, Jesús er vor eldri bróðir. Eg
elska hann af því hann elskaði mig að
fyrra bragði. Hann er bezti vinur minn.
Nú getur einhver spurt: Hvernig get
eg komist þangað. Alt, sem Jesús krefst
af þér, vinur minn, er að þú meðtakir
hann sem frelsara þinn frá synd. “Hann
megnar að varðveita yður frá hrösun og
láta yður mæta fyrir sinni dýrð óflekkaða
í fögnuði.” Júd. 24. Vilt þú meðtaka
Jesúm? Vilt þú vera þar?
Hvað hefir heimurinn að bjóða, sem
getur jafnast við fjársjóðu himinsins?
Páll postuli sagði: “Eg álít alt fyrir tjón
hjá því ágæti að fá þekkingu á Jesú
Kristi, Drotni mínum.” Hvað sem það
kostar þig að fá þekkingu á Jesú Kristi sem
frelsara þínum, þá er hið dýrðlega endur-
gjald, sem bíður Guðs barna þúsund sinn-
um meira virði. Láttu ekki Satan freista þín
til að vantreysta Guði, eða efast um kær-
leika hans. Láttu hvorki þjáningar, tatækt,
né erfiðleika veikja traust þitt á Guði. Hér
er aðgöngumiði þinn til hins himneska
heimkynnis: “Sælir eru þeir, sem breyta
eftir hans boðorðum, svo þeir nái að kom-
ast að lífstrénu og megi innganga um
borgaúhliðin inn í borgina. Op. 22:14.
Þegar vér komum til hinnar nýju jarð-
ar munum vér ekki gleyma Jesú, sem
keypti oss til handa alla þessa dýrð. Frá
heimili voru á nýju jörðinni munum vér
ferðast til höfuðborgarinnar til að tilbiðja
hann.
“Á viku hverri, hvíldardaginn, skal al!
hold koma til þess að falla fram fyrir mér,
segir Drottinn. Jes. 66:23 (nýja þýðing-
in).
Allur hinn mikli skari hinna útvöldu,
frá öllum tímum, mun hefja raust sína
með fagnaðarsöng: “Verðugt er það
slátraða lambið að meðtaka vald og rík-
dóm, vizku og kraft, heiður, dýrð og þakk-
ir.” Op. 5:12.
Vinur minn, vilt þú vera þar? Jesúm
langar til að þú verðir þar; mig langar til
þess líka. Eg bið til Guðs fyrir þér.
R. S. Fries.
Treyátið Guði
Björgunarmenn eru venjulega viðstadd-
ir á baðstöðum og skemtistöðum við sjáv-
arströndina. Eitt sinxi var maður i heim-
sókn á slíkum skemtistað við strönd
Atlantshafsins. Hann sagði við björgun-
armanninn: “Hér eru þúsundir manna á
sandinum og i vatninu, sem gjöra enda-
lausan hávaða. Hvernig getur þú aðgreint
hljóðið þegar einhver í hættu kallar um
hjálp?”
Björgunarmaðurinn svaraði: “Það
skiftir engu hve mikill hávaðinn er. Það
hefir aldrei komið fyrir, ekki eitt einasta
skifti, að eg hafi ekki getað heyrt kallið
um hjálp. Eg get ætíð aðgreint það.
Hversu miklu framar getum vér verið
fullvissir um að hvað sem gengur á í heim-
inum, jafnvel óhljóð stríðsins, þá bregst
það aldrei að Guð heyri neyðaróp manns-
hjartans, sem hrópar til hans uin hjálp
i hættu og hafróti lífsins.
Hvers vegna? Ekki af þvi það sé
skylduverk hans eins og björgunarmanns-
ins; ekki af því vér verðskuldum að oss
sé bjargað, ekki fyrir það að vér getum
borgað með gulli, silfri eða dýrmætum
fjársjóðum. Ekki af því hann sé skuld-
bundinn að veita oss hjálp, heldur ein-
ungis vegnn þess hann elskar oss. Þess
vegna er honum svo ant um oss og velferð
vora.
Einu sinni meðan Cromwell stjórnaði
Englandi, sendi hann skrifara sinn í áríð-
andi erindum til meginlandsins. Eina nótt
varð skrifarinn að gista í litlu þorpi við
höfnina. Hann bylti sér alla vega í rúm-
inu en gat ekki sfnað. Samkvæmt venju
þess tíma svaf þjónn hans í sama herbergi