Stjarnan - 01.12.1944, Blaðsíða 5

S T J A R N A N
unum, en kom aldrei aftur. Um leið og
tárin streymdu niður kinnar hans sagði
þessi Guðs maður: “Eg fæ að sjá hann
aftur. Eg mun faðma hann að mér. Hann
verður með mér á rnorgni upprisunnar.”
Þá vér munum þekkja hver annen. Guði
sé lof fyrir þá dýrðiegu fullvissu. En
hvernig getum vér komist ti'l himins, ver-
ið fullvissir um að vér verðum þar? Svar-
ið finst í Jóh. 14:6. “Eg er vegurinn sann-
leikurinn og lífið, enginn kemur til föðurs-
ins nema fyrir mig.” Vér verðum að fylgja
Jesú. Lifa með honum og fyrir hann. Lifa
í samfélagi við hann.
Hefir þú meðtekið Jesúm? Er hann
frelsari þinn frá synd og dauða? Guð gefi
þér náð til að meðtaka hann nú.
Voice of Prophecy.
Að hverju keppir þú?
Það er því miður satt sem kenneth I.
Brown yfirmaður á Denison University
segir: Heimurinn hefir ait of marga með-
almenn, en alt of fáa sem skara fram úr,
sem hafa vitsmuni, hugrekki og framsókn-
aranda. Svo bendir hann á ýmislegt sem
getur hjálpað ungu fólki að komast á
hserra stig heldur en að fylgja fjöldan-
um.
Margir ung'lingar sækjast einungis eftir
eigingjörnum hagsmunum og skemmtun-
um. Vér þurfum fleiri sem setja sér það
markmið að verða nýtir og góðir borg-
arar.
Heppni manns í lífinu er að nokkru leyti
komin undir kringumstæðum, sem hann
ræður ekkert við. En líf þitt verður göf-
ugra og gagnlegra ef þú ekki notar þetta
sem afsökun frá því að keppa eftir sem
hæstu takmarki framfara og fullkomnun-
ar, sem þú með Guðs hjálp getur náð.
Kannastu við ófullkomlegleika þína, en
gleymdu þeim strax aftur en hugsaðu um
möguleika þína og tækifæri, sem þér bjóð-
ast, og legðu fram krafta þína til að leysa
af hendi skyldur yfirstandandi tíma og
keppa að því takmarki sem þú hefir sett
þér.
Lærðu að njóta gleðinnar gegn um þá
reynslu sem ekki kostar peninga og ekki
93
fæst fyrir peninga, þekking á náttúrunni,
lestur góðra bóka og sönglist.
Met vináttu mikils. Afla þér vina og
vertu trúr vinur. Sönn vinátta dofnar ekki
gegn um mótlæti og erfiðleika.
Tem þér hugrekki og vonargleði. Þetta
er eiitt af því nauðsynlegaista fyrir mann-
inn. Ef þér heppnast að láta loftkastala
þína verða veruiegleika þá er það af því
þú hefir unnið með áhuga, verið þraut-
seigur, og haldið fast við vonina og áform
þín.
Klifrastu upp stiga ástarinnar. Skoðaðu
stofnun heimilis ábyrgðarmikið vanda-
verk. Það er vel þess vert sem þú getur
borgað fyrir það með öllu heiðarlegu móti.
Virtu hið umliðna að verðleikum en
minstu þess að ekkert er svo vel gjört í
dag að ekki sé hægt að giöra það betur á
morgun.
Bið Guð að leiðbeina þér í öllu. Fylg
bendingum hans og gjör skyldu þína. Þú
mátt ekki vænta þess að hann gjöri fyrir
þig það sem þú getur gjört sjálfur. Ekkert
fæst án erfiðis og fyrirhafnar, hvorki í
andlegum né tímanlegum efnum, ekki
heldur fæst það á mentabrautinni.
L. E. C.
Molly miáti af skrúð-
göngunni
Molly Manners var lítil stúlka sem bjó
hjá foreldrum sínum í Maryland ríkinu,
þegar George Washington var forseti. Hún
hafði aldrei séð forsetann, svo þegar það
fréttist að ihann ætlaði að heimsækja þorpið
þá var efnt til skrúðgöngu honum til
heiðurs.
Foreldrar Molly höfðu alt undirbúið svo
þau gætu farið og séð forsetann. Börnin
áttu að taka þátt í skrúðgöngunni og Molly
vonaði hún gæti verið með þeim.
Molly fór á fætur með birtu skrúðgöngu-
daginn. Ráðgjört hafði verið að hún og
faðir hennar færu snemma, því það var
góður kippur til þorpsins og vegurinn
var slæmur. Móðir hennar ætlaði að vera
heima hjá ömmu.
Molly varð fyrir sárum vonbrigðum
þennan morgun. Um nóttina meðan hún