Stjarnan - 01.04.1947, Blaðsíða 1

STJARNAN
APRÍL 1947 LUNDAR, MAN.
Afstaða Guðs til vor, og afstaða vor til Guðs
“Með eilífri els'ku elska eg þig því hef
eS þér náð varðveitta.” Jer. 3:31.
Alt sem Guð skapaði var fagurt fuil-
hornið og gott, alt var það fyrir manninn
'gjiort honum til yndis og notkunar. Heim-
ilið í Bden, líkams hreysti, fögnuður lífs-
ins. Pullvissa um eilift líf var manninum
emnig gefin ef hann hlýddi skapara sínum.
Maðurinn fél*l, en þá sýndi sig fyrst
Ghiðs, óútmálanlega elska til vor. Orð hans
gat e:kki brugðist. Boðorð hans voru ó-
'Umbreytanleg. Það var alveg óhjákvæmi-
tegt að ilaun syndaTÍnnar væri dauði. En
dvílíkur kærleikur. Skaparinn gaf son sinn
lausnargjalds fyrir syndugt m'ankyn.
Og Jesús, hann sem er Ijómi Föðursins
dýrðar og ímynd hans veru, sem öllu stjórn-
a'r með orði sins mláttar, hann var fús ti'l
að yfirgefa dýrð himinsins og taka á sig
veiklaða, spilta nátttúru mannsins til þess
aÖ geta liðið fyrir okkur dauðahegninguna
sem vér höfðum verðskuldað. Um leið og
hann sameinaði í sjálfum sér guðdóminn
ýg manndóminn, þá veitti hann okkur
dlluim sem á hann trúum, ekki einrmgis
fyrirgefningu allna vorra syrnda, heldur
emnig hóf O'ss til þeirrar tignar fyrir gjöf
sms 'heilaga anda, að vér mættum verða
synir og dætur lifanda Guðs erfingjar hans
dýrðlega rí'kis og samaffar Krists, hans,
sem er erfingi al*lra hluta. Endurfæddir af
Guðs lifandi og ævarandi orði.
Guð fer ekki í mann'greinarálit. Hann
vill að allir verði hólpnir og komist til
þekkingar á s'annleikanum. I. Tím. 2:4.
Til iþess að gjöra þetta mögulegt hefir hann
kallað oss til samfélags Sonar síns, Drott-
ins vors Jesú Krists, og í honum býr öl
fylling guðdómsins líkamlega Gamall ís-
lenzkur málshóttur segir: “Það dregur hver
dám af sínum sessunaut.” Vér verðum
ósjálfHátt fyrir áhrifum frá þeirn, sem vér
erum stöðugt saman með. Ef vér lifum í
samfélagi við Jesúm þá munum vér líkjast
honum meir og meir. Jesús sýnir oss bæði
með fcenningu sinni og dæmi hvernig vér
getum verið sannfarsæli'r hér og lifað með
honum eilíflega í hans dýrðarríki. Hann
segir till vor: “Eins og faðirinn hefir elsk-
að mig eins hefi eg elskað yður, verið stað-
fastir í minni elsku. Ef þér haldið mín boð-
o'rð munuð þér halda minni elsku, eins og
eg hélt Iboðorð Föður míns og held hans
elsku.” Hver er tilgangur hans með að
áminna okkur um þetta? Hann segir oss
það sjálfur: “Þetta hefi eg talað til yðar,
svo að minn fögnuður verði hjá yður var-
anlegur og fögnuður yðar fullkominn.”
Sömu hugsun framsetur heilagur andi
fyrir munn Jesajasar spámanns, er hann
segir: “Ef að þú vildir gæta minna boðorða
þá mundi heill þín verða^sem vatnsstraum-
ur, og hamingja þín sem bylgjur sjávar-
ins.” Blessun Drottins mundi þá einnig ná
til 'bama vorra, því hann segir ennfremur:
“Nöfn niðja þinna mundu þá ekki afmást
eður að engu verða í augsýn minni.” 1
Opinberunarbókinni lesum vér: “Sá, sem
sigrar skal skrýðast hvítum búningi, hans
nafn sfcal eg ekki afmá af lífshó'kinni. Eg
skal kannast við nafn hans fyrir mínum
Föður og fyrir hans englum.” Op. 3:5.
Nú skulum vér at'huga afstöðu vora
gagnvart Guði. Vér erurn gæddir skyn-
semi og höfum frjálsræði til að^velja og
hafna. Guð hefi'r opinberað oss vilja sinn
í sínu heilaga orði og boðið oss kraft síns
iheilaga anda, ef vér viljum mæta skil-