Stjarnan - 01.02.1951, Blaðsíða 2

10
STJARNAN
náðaraðstoð Krists, þá munt þú verða fær
um að sjá og inna af hendi þær skyldur,
sem þú ert í efa um.
Ein sönnun er öllum ljós, svo hinum
lærðustu sem hinum fáfróðustu; það er
sönnun reynslunnar. Guð býður oss að
reyna sjálfum veruleik orða sinna og sann-
indi fyrirheita sinna. Hann býður oss að
taka eftir og sjá hvað Drottinn er góður.
Vér eigum að taka sjálfir eftir, en ekki
að reiða oss á orð annara. Hann segir:
„Biðjið, og þér munuð öðlast“. Fyrirheit
hans munu uppfyllast. Þau hafa aldrei
brugðizt og geta aldrei brugðizt. Þegar vér
komum til Jesú og gleðjumst í fyllingu
kærleika hans, þá mun efi vor og myrkur
hverfa fyrir ljósinu af ásjónu hans.
Páll postuli segir að Guð hafi „hrifið
oss frá myrkusins valdi og flutt oss inn í
ríki síns elskulega sonar“. Og sérhver, sem
er kominn frá dauðanum til lífsins, getur
vottað að „guð er sannorður“. Hann getur
vitnað: „Ég þarfnaðist hjálpar og fékk
hana hjá Jesú. Á öllum skorti var bót
ráðin, hungur sálar minnar var sefað og
nú veit ég að ritningin er opinberun Jesú
Krists. Spyr þú, hvers vegna ég trúi á
Jesú? — Af því að hann er guðdómlegur
frelsari minn — Hvers vegna trúi ég ritn-
ingunni? — Af því að ég hef komizt að
raun um það að hún er orð Guðs til mín“.
Vér getum haft „þann vitnisburð í sjálf-
um oss“ að ritningin er sannleikur og
Kristur sonur Guðs. CDg vér getum vitað
að vér fylgjum ekki „spaklega uppspunn-
um skröksögum“, þegar vér trúum þessu“.
Pétur postuli áminnir bræður sína um
að „vaxa í náð og þekkingu Drottins vors
Jesú Krists“. Þegar Guðs börn vaxa í náð-
inni fá þau sífellt ljósari og ljósari skiln-
ing á orði hans. Þau munu verða vör við
nýtt ljós og nýja fegurð í hinum helgu
sannindum þess. Þetta hefir átt sér stað
í sögu kirkjunnar á öllum tímum, og svo
mun það verða til enda veraldar. „Gata
réttlátra er sem skínandi ljós sólarinnar;
þess birta eykst allt til hádegis“.
Með augum trúarinnar getum vén.séð
fram til hins komandi heims og tileinkað
oss loforð Guðs um að vaxa í þekkingu,
er mannlegir hæfileikar sameinast eigin-
leikum guðdómsins og sérhver sálargáfa
er beinlínis tengd uppsprettu ljóssins. Vér
getum fagnað því, að allt það, sem oss
hefir verið hulið í stjórn forsjónar Guðs,
verður þá ljóst; þá verður það útskýrt,
sem erfitt er að skilja; og vér munum sjá,
að þar er fullkomið og fagurt samræmi,
er hin takmarkaða skynsemi vor sá ringul-
reið eina og ófengin áform. „Því nú sjá-
um vér í gegnum gler í ráðgátu, en á síðan
augliti til auglitis; nú þekki ég að nokkru
leyti, en þá mun ég sjálfur þekkja eins
og ég er sjálfur þekktur“.
—5---------☆------------
XXI. Hin ófyrirgefanlega synd
„Til er synd til dauða, fyrir henni segi
ég ekki að hann skuli biðja“. lJóh. 5:16.
Jesús gefur viðvörun gegn henni. „Hver
sem mælir orð gegn mannsins syni, honum
mun verða fyrirgefið, en hver sem mælir
gegn heilögum anda honum mun eigi verða
fyrirgefið, hvorki í þessum heimi né hin-
um komanda“. Matt. 12:32.
I. Hver er heilagur andi?
1. Hann er meðstarfandi Guðs og
Krists. „Kristnið allar þjóðir, skírið
þá til nafns Föðursins, Sonarins og
hins Heilaga Anda“. Matt. 28:19.
2. Hann tók þátt í sköpunarverkinu.
„í upphafi skapaði Guð himin og
jörð. En jörðin var þá auð og tóm
og myrkur grúfði yfir djúpinu, og
Guðs andi sveif yfir vötnunurti“.
lMós. 1:1.—2.
3. Hann sté niður yfir Krist þegar
/ hann var skírður. „Og er Jesús var
skírður sté hann jafnskjótt upp úr
vatninu, og sjá himnarnir opnuðust
fyrir honum, og hann sá Guðs anda
stíga ofan eins og dúfu og koma
yfir hann, og sjá rödd af himnum
sagði: Þessi er minn elskaði sonur
sem ég hef velþóknun á“. Matt.
3:16.-17.
4. Hann er sérstakur fulltrúi Krists á
jörðinni. „En huggarinn, andinn
heilagi, sem faðirinn mun senda í
mínu nafni, hann mun kenna yður
alt og minna yður á alt, sem ég hefi
sagt yður“. Jóh. 14:26.
„Fari ég ekki burt mun huggarinn
ekki koma til yðar, en þegar ég er
farinn mun ég senda hann til yðar“.
Jóh. 16:7.