Stjarnan - 01.05.1954, Blaðsíða 5

STJARNAN
37
Guð snýr því þér til bíessunar
Það hefir verið dásamleg reynsla fyrir
þá, sem voru veikir og vonlausir, að mæta
Jesú persónulega. Hann vakti nýja von
hjá þeim, sem voru niðurbrotnir, huggaði
syrgjendur, reisti til lífs hina dánu og
kendi fólkinu um hið eilífa og ævarandi,
svo von þeirra náði til hins komandi heims.
Guðdómur hans hlýtur að hafa skinið inn
i hjörtu fólksins og vakið himneska endur-
hljóma og innilegt þakklæti í hjörtum
þeirra.
Oss liggur við að öfunda þá, sem nutu
þessara einkaréttinda að mæta Jesú per-
sónulega og fá hjálp og leiðrétting hjá
honum. En það fer fyrir oss eins og Jakob,
að vér skiljum ekki að Guð er með oss af
því vér sjáum hann ekki. Þetta getur or-
sakast af því, að vér sjálfir hindrum hann
frá að opinbera sig fyrir oss. Vera má vér
undrumst.það í eilífðinni, þegar vér lær-
um að Guð var oss nálægastur, þegar vér
gengum gegn um þyngstu erfiðleikana.
Ég hafði þau einkaréttindi að lesa
Biblíuna með konu, sem hafði kristilegt
uppeldi á æskuárum, en sem seinna leyfði
efa að hindra sína kristilegu framför.
Framkoma hennar hafði eyðilagt heimilis-
líf fjölskyldunnar og nú var hún ein eftir-
skilin með 5 börn. Þetta gjörði erfiðara
með að hafa það rólegt meðan Biblían var
lesin. Konan vildi halda áfram Biblíu-
lestrinum, en hún fékst ekki til að biðja.
Hún efaðist um að Guð hefði fyrirgefið
sér. Ég var farinn að hugsa, hvort það væri
ekki tíma eytt til ónýtis að lesa með
henni.
Eitt skifti, er ég kom þangað, sat hún í
sólskininu á verandanum bak við húsið.
Yngstu börn hennar 5 og 3 ára voru að
leika sér skamt frá. Við fórum að lesa, en
ég gat einhvern veginn ekki fest huga minn
við lexíuna, sem ég hafði undirbúið, svo
ég tók í þess stað loforð Guðs um nýjan
himin og nýja jörð og vort eilífa líf með
Guði í hans dýrðarríki. Ég hafði farið yfir
þetta efni með henni áður. Hún virtist
veita meiri eftirtekt heldur en venjulega,
og litli drengurinn hennar þriggja ára
gamall, hætti að leika sér, hlustaði á og
reyndi að skilja það, sem við töluðum um.
Á leiðinni heim var ég að hugsa um,
hvað hægt væri að gjöra til að hjálpa
henni. Ég hafði talað um frelsarann við
hana og beðið með henni, en hún vildi
ekki játa trú sína á Krist.
Daginn eftir frétti ég, að litli drengur-
inn hennar hefði staðið fyrir framan eld-
stæðið og það hefði kviknað í fötum hans.
Það var strax farið með hann á sjúkra-
húsið en hann dó rétt á eftir.
Þetta var sorglegt slys. Ég flýtti mér
að heimsækja móðurina og bjóst við, að
hún væri gröm og reið í uppreisn móti
Guði. Mér til undrunar sagði hún grát-
andi: „Það var alt mér að kenna, Guð
leyfði að þetta kæmi fyrir til að kenna
mér lexíu“. Svo sagði hún mér, hve mikið
Biblíulesturinn frá deginum áður hefði
hjálpað sér til að standast þessa reynslu.
Ég hafði bæn með henni. Nú hafði hún
snúið sér til Guðs.
Barn hennar var tekið frá henni, en
nú hafði hún innri frið og lagði alt í Guðs
hönd. Litlu seinna var hún skírð og gekk 1
söfnuðinn.
í eilífðinni munum vér skilja leyndar-
dóm vonbrigðanna. Þá munum vér sjá, að
bænir vorar, sem ekki var svarað ásamt
sorg og ýmsum erfiðleikum, varð oss til
hinnar mestu blessunar.
—PETER FLYNN
-----------Á------------
Líknarstarf
Að elska náungann eins og sjálfan sig,
meinar það að vera fús og reiðubúinn að
veita hjálp af fremsta megni hvar sem
þess er þörf, hvort sem það er í Canada
eða við yztu takmörk jarðarinnar. Sjöunda
dags Aðventistar fylgja þessari reglu. Þeir
hafa sent 20 skippund af fatnaði og 20
tunnur af skóm til Kóreu. Fimm skippund
af sumarfatnaði til Filippa eyjanna, og 10
tunnur af skófatnaði til Indíána skólans í
Arizona.
Þeir sendu 51 skippund af þurkuðum
eggjum til Frakklands, ítalíu, Júgóslavíu,
Spánar, Nigeria, Gold Coast, Haiti,
Pakistan, ísrael, Bolivia, Germany, Liberia
og Egypt.
Hálft skippund af þurkaðri mjólk til
Pusan Kórea og eitt skippund af hrís-
grjónum til Seol.
5,000 dollara til Hollands til hjálpar
gegn um flóðið 1953.