Morgunblaðið - 18.12.2018, Side 9

aða trú á því að það stæðist þá
verður að segjast að drægnin
lækkaði almennt í nokkuð beinu
hlutfalli við ekna kílómetra, og það
þrátt fyrir að bíllinn hafi í ferðinni
sjaldnast verið stilltur á annað en
sport mode, orkufrekustu still-
inguna. Ólíkt bensínbræðrum sín-
um eyða rafmagnsbílar minna inn-
anbæjar þegar þeir geta
endurheimt hluta orkunnar, og í
slíkum akstri er uppgefin drægni
Niro allt að 615 kílómetrar. Það er
því hæpið að fólk lendi mikið í því
að keyra um með lífið í lúkunum
og fimm kílómetra eftir á mælinum
í leit að næstu hleðslustöð. Gerist
það hinsvegar er hægt að hlaða
Niro upp í 80% á um fimmtíu mín-
útum í hraðhleðslustöð, svona sirka
einu hamborgarastoppi í næstu
vegasjoppu.
Innandyra er Niro afskaplega
rúmgóður, og ætti auðveldlega að
geta farið vel um fjóra fullorðna og
allt þeirra hafurtask í langferðum.
Sökum þess hvar rafhlaðan er
staðsett situr ökumaður eilítið
hærra í raf-Niro en tvinnútgáfum
bílsins, sem veitir gott útsýni yfir
veginn. Bíllinn er, verandi rafknú-
inn, hljóðlátur og veghljóð, sem oft
vill verða ærandi þegar ekkert er
vélarhljóðið til að skyggja á það, er
merkilega lítið. Niro er líka ríku-
lega útbúinn af öryggiskerfum og
hinni ýmsu aðstoð við ökumann.
Skynjarar nema til dæmis akreina-
merkingar og hægt er að stilla bíl-
inn þannig að hann leiðrétti stefnu
sjálfkrafa sé hann að fara út af ak-
rein án þess að stefnuljós hafi ver-
ið gefið. Þá er hann búinn svoköll-
uðu ,,smart cruise control“ sem
heldur fyrirfram ákveðinni fjar-
lægð frá næsta bíl og bremsar eftir
þörfum án aðstoðar ökumanns. Það
viðurkennist að mér leið alls ekki
vel þegar bæði þessi kerfi voru
prófuð í einu á 130 kílómetra hraða
á franskri hraðbraut. Hvort
tveggja virkaði hinsvegar prýðisvel
og bíllinn sveigði þegar þurfti og
hægði á eða gaf í eftir þörfum.
Þetta þýðir þó ekki að ökumaður
geti ráðið krossgátur í langferðum,
því bíllinn minnir á sig sleppi mað-
ur stýrinu of lengi. Öryggiskerfi
bílsins nemur líka athygli öku-
manns, og bendir honum á að taka
sér kaffipásu þyki hún vera orðin
takmörkuð.
Niro ætti að vera fullkomlega
raunhæfur kostur sem fyrsti bíll á
heimili, með næga drægni, gott
pláss fyrir farþega og farangur og
fínustu aksturseiginleika. Ég
kvaddi Niro og hlykkjóttu fjallveg-
ina sem við höfðum spænt gegnum
saman að minnsta kosti með tölu-
verðum söknuði. Enda ekki á
hverjum degi sem maður hittir bíl
sem er hægt að keyra eins og baví-
ani, með góðri samvisku, og án
þess að hafa áhyggjur af því að
enda rafmagnslaus úti í móa.
milisbíll
Drægi bílsins er sýnt skýrt og greinilega í leiðsögukerfinu.
Ökumaður situr örlítið hærra en í sprengihreyfilsútgáfunum.
Upplýsingagjöf til ökumanns er góð og margt sem hjálpar við aksturinn.
Snyrtilegt hólf fyrir hleðslusnúruna, svo hún flækist ekki fyrir.
Rafvæddur Niro kemst n.v. eins langt á hleðslunni og hann segir.
Skottið er mjög rúmgott og hægt að fella aftursætin niður.
E-Niro sýnir vel þær miklu framfarir sem orðið hafa í smíði rafmagnsbíla á undanförnum árum. Réði e-Niro vel við franska fjallavegi.
MORGUNBLAÐIÐ | 9