Pillur - 15.09.1924, Side 2

PILLUR
---------:---
körlunum Auk þess prerlikar liftiwi
jafnaSarmensku og heimtar aö allir
haíi það jafn „skittl'. .Eu. J>A. veröa
karlarnir vondir og láta hann ofan
i siairitusglas og þá verður séi'a Lepp-
ur 'sæll, vegna þess að lionum þykir
vtra gert stáss af sér með því að
„fitstilla“ sér þannig, — hann hefir
nefnilega eins og þú veist skrúfu,
sem er hálfláus, annars mundi hann
ekki vera eins og hann er. Sko; Pét-
ur bróðir minn, séröu ekki að liann
er sæll — ólukku gleriS skyggir á
— nú skal eg skera stykki úr þvi
svo þú sjáir betur. — SjáSu, nú er
stykkiö fariö —. Séröu virkilega ekki
hvað hann er óumræðilega sæll méö
húfuua s'íná, frakkann og helskóna,“
sagði Gunna litla ennfremur, og
Pétur sagði: „Jú, Gunna uiín“.
Grein þéssi fánst
hér á gotunútn.
Eigand'i vitjí
handritsins trl
finnánda.
Það var dimman desembéidag í
miðjum júlí. Sólin ringdi. Regnið
skein. Krostið bræddi isinn af eng-
inu. Alt var liljótt og hávært. Það
sást hv.ergi maðiu'. utan kýr ein,sem
stóð grafkyr á harðaspfetti viðþjóð-
veginn.
Alt í einu, eftir stundarkorn kom
gangandi eldgaraall unglingur, er
hljóp eftir vegiuum. Hann var einn
í stórum hóp. Og þá er hann í flýt-
iniun liljóp í liægðum sínum eftir
veginum, datt hann ofan í gryfju á
miðri götunni.
Hann vissi ekki hvernig liann ætti
að komast upp.
Þá datt honum vond hugsun í
hug.
Haún fór lieim og sótti stiga, gekk
haun niður, og komst þaunig upp.
Síðan hélt hann áfram í gegn um
stóraú eikarskóg, • þar sem uxu hin
| fegúrstu beikitré.
Alt í einu féll grenitró í höfuð
j honuni og hitti fætur hans.
Hann meiddist ekkert.
Mjög slftsaður gekk hann heimtil
sín, þar sem hann bjó í lágu einlyftu
timburhúsi úr grásteini. Þar settist
hann út í liorn á miðju gólfi, og
1A þar, þar til kona hans kom
út út hliðarhérbergi, semvarbeintá
n'íóti. Ilún tók liann niðnr af gólfinu
og bar haun.í rúmið.