Skessuhorn - 26.11.1998, Page 12

12
FIMMTUDAGUR 26. NÓVEMBER 1998

Ab ganga í augun á fólki
Fékk dekkjagang
Hún Guðrún Ágústa Möller í inni“.
Borgarnesi datt í lukkupottinn í síð- Nú eru um 10 ár síðan Frumherji
ustu viku þegar Frumherji hf. gaf hf., áður Bifreiðaskoðun íslands, hóf
tjórum heppnum viðskiptavinum starfsemi sína. Fyrstu árin var fyrir-
dekkjaganga undir bfla sína í tilefni tækið t einokunaraðstöðu hvað
Auglýsingablaðið PÓSTURINN
og Prentverk Akraness hf. urðu þess
óvænta heiðurs aðnjótandi í síðasta
tölublaði Skessuhorns að heilum
leiðara blaðsins var eytt í umræðu um
áðumefnda aðila. Þennan mikla heið-
ur ber að þakka. Því miður vill það
nú verða svo að þegar mönnum er
mikið niðri fyrir vilja staðreyndir
stundum brenglast og í sumum tilvik-
um fara alveg úr böndunum, og það
hefur einmitt gerst hjá þessu héraðs-
fréttablaði. Því sér undirritaður sig
tilneyddan að skýra málið eins og
það hggur fyrir.
Áður en til þess kemur er þó rétt að
leiðrétta alveg sérstaklega það sem
sagt er í byijun leiðarans að Prent-
verk Akraness sé að hluta til í eigu
Prentsmiðjunnar Odda í Reykjavík.
Þetta er alrangt. Prentverk Akraness
var stofnað af Ólafi B. Bjömssyni
árið 1942 og hefur verið í eigu fjöl-
skyldu hans frá þeim tíma til dagsins
í dag. Hins vegar er Prentverk Akra-
ness umboðsaðili fyrir Prentsmiðjuna
Odda og er stolt af því að eiga gott og
ánægjulegt samstarf við slíka prent-
smiðju. Ef leiðara- og fréttaskrif
Skessuhomsins em ekki nákvæmari
og áreiðanlegri en þessi rangfærsla
gefúr til kynna, þá em það ekki ýkja
góð meðmæli með blaðinu.
Snúum okkur þá að aðalefni leið-
araskrifanna. Skessuhom virðist af
einhveijum óskiljanlegum ástæðum
sjá sig tilknúið að láta það koma fram
að þeir hafi gert allt sem í þeirra valdi
hafi staðið til að hægt væri að prenta
blaðið hjá Prentverki Akraness. En er
það svo?
18. febr. sl. kom út 1. tbl. Skessu-
homs. í leiðara blaðsins var mynd af
ritstjóranum Gísla Einarssyni og
framkvæmdastjóranum, Magnúsi
Einhverra hluta vegna ákvað Ind-
riði Valdimarsson prentsmiðjustjóri
að beina spjótum sínum að undirrit-
uðum vegna forystugreinar Gísla
Einarssonar í síðasta tölublaði
Skessuhoms. Af þeim sökum sé ég
mig knúinn til að láta getið á þessum
vettvangi nokkurra atriða sem snúa
að máli þvf sem enn er spunnið við
og snýst um prentun Skessuhoms.
Eg þakka þér, Indriði, fyrir nokkuð
greinargóða kynningu á mér og þeim
starfsvettvangi sem ég hef valið mér.
Eg hef undanfarið hálft annað ár ver-
ið atvinnuráðgjafi á Vesturlandi með
áherslu á markaðsmál. Sem atvinnu-
ráðgjafi og baráttumaður fyrir hags-
munum Vestlendinga varð ég þess
fljótt áskynja í starfi mínu að kjör-
dæmið þarf að eiga kröftugt héraðs-
fréttablað þar sem íbúar kjördæmis-
ins, fyrirtæki, félagasamtök og stofn-
anir hafa vettvang til skoðanaskipta
og almennrar upplýsingamiðlunar.
Ég dreg ekki á nokkum hátt úr því
einlæga áhugamáli mínu að slíkur
miðill verði áffam til, enda er ég þess
fullviss að slfkt er kjördæminu til
framdráttar og jafnframt vilji íbú-
anna. Ástæða þess að spjótunum er
beint að mér er trúlega sú að ég var
titlaður framkvæmdastjóri blaðsins í
fyrsta tölublaði þess þann 18. febrúar
í vetur. Því starfi gegndi ég í afar
skamman tíma eða einungis þar til
framkvæmdastjóri hafði verið fund-
inn til að annast þetta erilsama starf.
Arinbjöm Kúld kom til starfa við
blaðið strax og hann hafði lokið sínu
námi eins og við báðir vitum. Reynt
hefur verið áður að koma höggi á mig
fyrir aðild mína að Skessuhomi sam-
hliða atvinnuráðgjafastarfinu og sagt
get ég þér og öðmm sem það vilja
vita að slíkt er fyrir löngu hætt að
angra mig á nokkum hátt. Einnig get
ég upplýst þig og aðra sem það vilja
vita að tekjur mínar af þessu blaði
hafa ekki náð að jafna kostnað minn
af því og því verður seint hægt að
væna mig um gróðabrask þegar
Skessuhom er annars vegar.
Magnússyni. Fyrir þá sem ekki
þekkja til er þessi sami Magnús
Magnússon atvinnuráðgjafi Vestur-
lands og því er það harla einkennilegt
að hann skuli ekki hafa vitað um
Prentverk Akraness því aldrei á þeim
tíma talaði hann við Prentverkið um
prentun á Skessuhomi. Það hefur frá
upphafi verið unnið í Reykjavík.
Tildrög þess að farið var að gefa út
Póstinn em þau, að þegar Skessuhorn
keypti Pésann, sem unninn hafið ver-
ið í Prentverkinu alla tíð, stóð fyir-
tækið einfaldlega frammi fyrir þeirri
staðreynd að þurfa að segja upp
starfsfólki, sex manns, ef ekkert yrði
að gert. Til að forða slíku var ráðist í
þessa útgáfu. Þessi ákvörðun var að
mínu mati ekki minni hugsjón en sú
að gefa út héraðsfréttablað. Þegar
þetta spurðist út, virtist áðumefndur
atvinnuráðgjafi og einn eigenda
Skessuhoms, Magnús Magnússon
átta sig á því, að til var fyrirtæki í
kjördæminu sem hét Prentverk Akra-
ness. Þegar það var ljóst sendi hann
fax 1. apríl þar sem óskað var eftir til-
boði í prentun blaðsins. Þeirri beiðni
var svarað 8. apríl. 1/2 klst. síðar
kom svar þar sem tilboðinu var hafn-
að.
Þessi niðurstaða varð til þess að
endanlega var ákveðið að ráðast í út-
gáfu Póstsins. 10. júní sl. barst svo
annað bréf frá Skessuhomi þar sem
óskað er eftir tilboði í prentun. í
bréfinu segir m.a.: „Tilboðinu fylgir
að Prentverk Akraness útvegar
Skessuhomi 20 ferm. skrifstofupláss
án endurgjalds í Prentverkinu á með-
an að samningur samkvæmt tilboði
þessu gildir. Skessuhom útvegar allar
innréttingar, en Prentverkið leggur til
2 símalínur og rafmagn.“ Ennfremur
segir í bréfi þeirra: .dafnframt skuld-
Það hefur aldrei verið og mun
aldrei verða ætlun mín að fyrirtæki í
fjórðungnum skaðist af því starfi sem
ég vinn sem atvinnuráðgjafi. Því var
það svo að þegar til stóð að stofna
hlutafélagið Skessuhom ehf. var fyrst
af öllum leitað til Sigurðar Sverris-
sonar þáverandi útgefanda Pésans á
Akranesi sem átti fund með undirrit-
uðum og þér, Indriði Valdimarsson,
um samstarf til að gera slíkt mögu-
legt. Þessu hefðir þú mátt koma að til
að brengla síður staðreyndir, svo ég
noti orðalag þitt. Niðurstaða þessara
viðræðna varð sú að ekki var áhugi til
staðar hjá þér og Sigurði til að hefja
slíkt samstarf og virði ég þá skoðun
ykkar beggja. Frá fyrsta degi vissuð
þið því báðir að útgáfa héraðsfrétta-
blaðs var í farvatninu þegar á sl. ári.
Þegar útgáfa Skessuhorns hófst sá
Prentverk Akraness um prentun Pés-
ans og því þótti ekki eðlilegt að sama
prentsmiðja annaðist einnig prentun
hins nýja blaðs og lái hver sem vill
útgefendum Skessuhoms ehf. fyrir þá
ákvörðun. Hins vegar var sama dag
og gengið var frá kaupum Skessu-
homs á Pésanum í aprfl síðastliðnum
óskað eftir tilboði frá Prentverki
Akraness um prentun á Skessuhomi.
Þú getur þessa réttilega í grein þinni,
en þér láðist að geta þess að prent-
kostnaður skv. tilboði þínu var 89%
hærri en Skessuhom ehf. greiddi þá
fyrir prentun blaðsins í Reykjavflc.
Rekstrartekjur blaðsins leyfðu ekki
slíka kostnaðarhækkun á öðrum
stærsta kostnaðarlið blaðsins. Síðan
þetta gerðist hafa útgefendur Skessu-
homs í tvígang óskað eftir viðræðum
við Prentverkið um prentun blaðsins
enda okkar einlægur vilji að sem
stærstur þáttur vinnslu Skessuhoms
fari fram á Vesturlandi. Ég get ekki
annað en harmað að ekki hafi tekist
að ná samningum um þetta stóra
prentverkefni milli Prentverks Akra-
ness og Skessuhoms ehf. og sætta
þannig sjónarmið margra sem telja að
slíkt væri til góðs. Sveigjanleiki í
samningum og samkeppnishæfni í
bindur Prentverk Akraness sig til að
hætta útgáfu auglýsingablaðsins
Póstsins samningstímann og eigi síð-
ar en 1. júlí 1998. Um aðra sam-
keppni af hálfu PA um auglýsinga-
sölu á Vesturlandi, svo sem í blaðinu
Miðbæ Akranes verði heldur ekki að
ræða nema með samþykki og í sam-
ráði við Skessuhom enda hefur það
sýnt sig að ekki er rými fyrir tvo eða
fleiri prentmiðla á þessum markaði.“
Þessu bréfi svaraði PA 15. júní. Þar
er útgefendum Skessuhoms m.a. gert
ljóst að hvorki þeir né aðrir í þessu
landi stjómi því hverjir gefi út prent-
miðil, það er hverjum frjálst sam-
kvæmt íslenskum lögum og því gefi
fyrrgreint bréf því miður ekki tilefni
til frekari umfjöllunar, en snúist
mönnum hugur og raunhæfari tillög-
ur kunni að skjóta upp kollinum er
PA svo sannarlega opið fyrir þeirri
umræðu.
Æ síðan hefur þeirri kröfu verið
haldið á lofti og síðast í leiðara blaðs-
ins sl. fimmtudag að það væri gmnd-
vallaratriði að útgáfu Póstsins yrði
hætt svo ræða mætti prentun Skessu-
homs hjá PA. Þessari kröfu hefur
stjóm PA að vandlega athuguðu máli
ekki séð sér fært að verða við og þar
við situr.
Að lokum skal það ítrekað að
Prentverk Akraness er að sjálfsögðu
tilbúið að prenta fyrir hvem sem er,
hvað sem er, og nú um mánaðamótin
er að koma ný prentvél til fyrirtækis-
ins sem gefur enn frekari möguleika
á gæðaprentun. En fyrirtækið er hins
vegar ekki tilbúið að láta útgefendur
Skessuhoms ráða hvað prentað er
eða fyrir hvem. Allir sitja við sama
borð. Þökk fyrir birtinguna.
Indriði Valdimarsson, framkv.stj.
Prentverks Akraness hf.
verði og gæðum er þó lykilatriði af
beggja hálfu til að slfldr samningar
eigi að nást og allir geti vel við unað.
Þú getur þess einnig í grein þinni
að það hafi verið krafa útgefenda
Skessuhoms í viðræðum við Prent-
verk Akraness að útgáfu Póstsins,
auglýsingablaðs, yrði jafnframt hætt
ef til samninga um áðumefnda prent-
un kæmi. Þetta er laukrétt hjá þér,
enda held ég að við vitum báðir að
auglýsingamarkaður hér á Vestur-
landi er takmarkaður að stærð og
burðum og því ekki til skiptanna. Það
væri auk þess í hæsta máta óeðlilegt
ef Prentverk Akraness héldi úti sam-
keppnismiðli við héraðsfréttablaðið
sem þitt ágæta fyrirtæki væri jafn-
framt að prenta. Ég taldi og tel enn að
heimamenn hér í fjórðungnum eigi
að leita samstarfs og hagræðingar í
rekstri eins og framast er unnt því
samkeppnin á þessum markaði er
ekki einungis hér innan kjördæmis
heldur einnig annars staðar frá og fer
vaxandi.
Framvegis ætla ég ekki að taka að
mér að svara greinaskrifum annarra
hvort sem það em leiðaraskrif míns
ágæta vinar, Gísla Einarssonar, né
annarra sem í Skessuhom rita. Hins
vegar finnst mér að dylgjutóns hafi
gætt í minn garð þar sem reynt er að
koma höggi á mína persónu fyrir það
að hafa beitt mér fyrir að útgáfa hér-
aðsfréttablaðs á Vesturlandi hæfist
samhliða því að vera starfandi at-
vinnuráðgjafi. Eins og ég áður sagði
taldi ég og tel enn að það hafi verið
kjördæminu til heilla að stutt var við
útgáfu þessa blaðs. Fyrir þessa skoð-
un mína stend ég eða fell um leið og
ég fullvissa bæði þig og aðra lesend-
ur Skessuhoms um að hnútukast það
sem á þessari síðu er nú saman kom-
ið verður mitt síðasta framlag til að
afsaka þátttöku mína í útgáfu Skessu-
homs, blaðs allra Vestlendinga.
Með vinsemd og virðingu,
Magnús Magnússon
Birkihlíð.
þess að nú hafa verið skoðaðir 500
þúsund bílar í skoðunarstöðinni á
Hesthálsi í Reykjavík. Vinningamir
dreifðust þannig að tveir fóru í
Reykjavík, einn í Keflavík og sá
fjórði og síðasti fór í Borgames.
Við afhendingu verðlaunanna gat
Kristján Björnsson starfsmaður
Fmmherja í Borgamesi og Akranesi
þess að það væri gleðilegt að svona
verðlaun fæm ekki öll á Reykjavík-
ursvæðið. „Við eram að beijast við
að halda sem bestu þjónustustigi hér
á landsbyggðinni og því er þetta á-
kveðin viðurkenning til okkar í leið-
Fimmtudaginn 19. október stóð
Stígandi, félag ungs vinstra fólks og
óháðra, fyrir almennum fundi um
sjávarútvegsmál í félagsheimilinu
Rein. Yfirskrift fundarins var: „Hvað
er til ráða í sjávarútvegsmálum?“ og
að sögn fundarboðenda var tilgang-
urinn að skapa umræðu um það hvað
tekið gæti við af núverandi kvóta-
kerfi. Frummælendur vom Jón Sig-
urðsson - fyrrverandi framkvæmda-
stjóri Islenska Járnblendifélagsins,
og Jóhann Ársælsson - fyrrverandi
Alþingismaður.
Jón Sigurðsson kynnti hugmyndir
sínar um opið útboð á leigu afla-
heimilda, þar sem öllum væri frjálst
að gera tilboð og hæstu gallalausu
tilboðunum um magn og verð væri
tekið. Með þessum hætti myndi út-
gerðin sjálf ákveða í opinni sam-
keppni, hversu háa auðlindarleigu
hún treysti sér til að greiða. Auðlind-
arleigan væri þannig ekki skattur,
heldur leiga til þjóðarinnar, eiganda
auðlindarinnar, ákveðin af bjóðend-
Ég vil þakka Indriða Valdimars-
syni prentssmiðjustjóra bréfið hér að
ofan. Þann heiður sem hann nefnir er
hinsvegar óþarft að þakka. Mér næg-
ir sú vitneskja að einhver skuli nenna
að lesa þessa pistla mína og það
gleður mitt litla hjarta.
Hafi það verið ranghermt að Prent-
smiðjan Oddi sé einn af eigendum
Prentverks Akraness hf er mér það
ljúft og skylt að biðjast afsökunar á
þeirri fullyrðingu. Sá misskilningur
kann að vera sprottinn af því að þeg-
ar fulltrúar Skessuhoms mættu til
fundar í Prentverki Akraness fyrir
skömmu þá varð þar fyrir svömm, á-
samt prentsmiðjustjóra, starfsmaður
Odda sem titlaður var stjómarfor-
maður Prentverks Akraness hf. Hvað
sem því líður þá þykir mér það all-
harkalegt ef allur fréttaflutningur
blaðsins er véfengdur útfrá einni
setningu í leiðara enda hefur frá upp-
hafi verið gerður skýr greinarmunur
skoðanir á bflum áhrærir en því var
breytt fyrir nokkmm ámm síðan og
nú starfa nokkur fyrirtæki á þessum
vettvangi. „Vissulega er reksturinn
ekki eins ábatasamur á fámennari
stöðunum úti á landi, en þó er unnið
samkvæmt þeirri reglu að hver
rekstrareining standi undir sér. Nú er
ég til skiptis á skoðunarstöðvunum á
Akranesi og í Borgamesi. Ég er þrjá
daga á Skaganum og tvo daga í
Borgamesi. Þannig má segja að hús-
næðið sé vannýtt en þetta er óhjá-
kvæmilegt þegar fjöldi bifreiða á
unum sjálfum eftir venjulegum
markaðslögmálum framboðs og eft-
irspumar á hverjum tíma.
Jóhann Ársælsson kynnti svipaðar
hugmyndir. Lagði hann áherslu á að
fiskimiðin við Islandsstrendur ættu
að vera sameign þjóðarinnar. Sú væri
ekki raunin í núverandi kvótakerfi,
þótt menn teldu almennt að það þjón-
aði hlutverki sínu sem fiskveiði-
stjómunarkerfi nokkuð vel. Lausnin
til að sameina gott fiskveiðistjómun-
arkerfi við skilyrðið um sameign
þjóðarinnar væri að leigja út allar
veiðiheimildir á Islandsmiðum á
opnum markaði. Til að hverfa frá nú-
verandi kerfi skyldi notaður 5 ára að-
lögunartími, þar sem hlutfall úthlut-
aðs kvóta í heildarkvótanum yrði
trappaður smám saman niður.
Milli 30 og 40 manns mættu á
fundinn og eftir erindi ftummælenda
var fundargestum gefinn kostur á að
leggja orð í belg eða bera fram
spumingar og spunnust úr því lífleg-
ar umræður.
á fféttaflutningi og leiðaraskrifum í
Skessuhomi.
Ekki var það meining mín að fara
að troða illsakir við hinn ágæta
prentsmiðjustjóra og þótt Indriði telji
ástæðumar fyrir umræddum skrifum
óskiljanlegar þá koma þær að mínu
mati skýrt fram. Útgefendur Skessu-
homs hafa frá upphafi sætt gagnrýni
fyrir að nýta sér ekki þá prentþjón-
ustu sem til er í kjördæminu. Því
þótti mér mál til komið og sjálfsögð
kurteisi við lesendur blaðsins að
skýra frá ástæðum þess. Ég mun að
öðm leyti eftirláta félaga mínum
Magnúsi Magnússyni að svara bréfi
prentsmiðjustjórans enda hefur Ind-
riði af einhverjum ástæðum kosið að
beina spjótum sínum að honum
vegna skrifa minna.
Með bestu kveðju
Gísli Einarsson
ritstjóri
Prentara svarab
-opib bréf til Indriba Valdimarssonar
Gu&rún
Kristjáns
I
Agústa tekur vib ver&laununum úr hendi
Björnssonar.
svæðinu er hafður til hliðsjónar.
Fyrst og fremst er
þó takmark fyrirtæk-
isins að halda úti
eíns góðri þjónustu
og kostur er við
landsbyggðina og
það kann fólk vel að
meta“, sagði Kristján
Bjömsson.
-MM
Fundur um
sjávarútvegsmál
Frá ritstjóra