Smári - 01.02.1927, Síða 2
2
SMAR!
nú að kefja munaðarþrána eða full-
nægja henni? Langsamlega mestur
hluti manna hefir svo öldum skiftir
krafist þess, að sjer leyfðist að full-
nægja munaðarþrá sinni, og þá helst
í áfengam drykkjum, sem gjörðir
voru af mannahöndum, en eigi af
guði skapaðir. Menn drukku og drukku.
En hverjar eru afleiðingarnar? Hvað
segir reynslan og vísindin ? Takið nú
eftir. Svör þeirra eru eitthvað á þessa
leið : Öll gæði áfengisins eru sjón-
hverfingar einar. Nýjustu rannsóknir
sanna, að aldrei geti annað af vín-
nautn leitt, en andlega og líkamlega
veiklun, jafnvel þótt í hófi sje drukk-
ið. Sjerstaklega fái þó vínnautnin á
hina æðri andlegu hæfileika manns-
ins, eins og sjálfsþekkingu, stillingu,
skynsemi og hógværð. Dæmin sjeu
deginum ijósari. Menn verði viti sínu
fjær, drýgi glæpi, berjist og úthelli
ókvæðisorðum. í stuttu máli: Vín-
nautnin spillir manninum.
En reynsla og vísindi hafa meira
að segja um sjónhverfingar áfengis-
ins: Áfengið lamar, altjend í bili,
ýmsar heilafrumur neytenda sinna,
svo að þeim finst sjer aukast þrótt-
ur og fjör við vínnautn. En reynslan
sannar hið gagnstæða. — Áfengið
svæfir sorg og sult, áhyggjur og sam-
viskubit, með því að lama og veikla
líkams og sálarþróttinn. Það kœlir
raunverulega líkamann, nema ef væri
rjett í bili, þó að mönnum finnist
af framangreindum orsökum það hita
sjer. Af þessu leiðir, að áfengið
freistar manna meira en nokkur
önnur munaðarvara og knýr eins og
ósjálfrátt til endurtekinnar og aukinn-
ar nautnar, eða til ofdrykkju. Á hverju
ári verða fleiri eða færri ofdrykkju-
fýsninni að bráð. En samt ryður nú
á tímum sú skoðun sjer altaf meira
og meira til rúms, að áfengið sje
mannkyninu skaðlegast alls munað-
ar. Þá skoðun styðja reynsla og vís-
indi. Þá skoðun hyilir Qóðtemplara-
reglan og vill sannfæra allan heiminn
um rjettieika hennar. Reglan getur
vel játað því, að munaðarþrá manna
beri að fullnægja innan vissra tak-
marka, en aldrei þó með víni. —
„Nú horn og glas ei hreyfum vjer,
þótt hefðum fyr þann sið; —
þeini heljardrykk vort heróp er
þín hönd ei snerti við“.
Barnasíúkurnar á Austfjörðum.
I. Vorperla nr. 64 'Á Norðfiröi.
Hana stofnaði br. Sigdór V. Brekkan
kennari hinn 11. júní 1922. Voru
stofnendur rúml. 30. Þessi eru helstu
atriðin úr ársskýrslu gæsiumanns 1.
febr. 1927:
LFjelagar, eldri og yngri, 87. Fjölg-
að á árinu um 16. Verndarstúka:
Nýja Öldin nr. 65.
2. Eignir aukist um nái. 100 kr.
3. Reglulegir stúkufundir 12 á árinu.
Auk þess 2 opinber skemtikvöld
með leiksýningu, söng og upplestri
barnanna sjáifra; 1 afmælisfundur;
7 knattspyrnuæfingar fyrir drengi
og um 40 nefndarfundir.
4. Helstu hagnefndaratriðin: Upplestur
(18); sögur sagðar (6); erindi flutt
(5); stutt ávörp (4); Júddi og Pilli
(dvergar) tala um stúkumál; „Niku-
lás“ og 2 jólasveinar í póstferð
(818 brjef).
5. Ný störf: Undirbúningur leiksýning-
ar tii ágóða fyrir sjóð stúkunnar.
Ennfremur að koma skipulagi á
knattspyrnuflokk innan stúkunnar.
— Gæslumaður stúkunnar er
Vald. V. Snævarr.