Hamar og sigð - 01.04.1931, Qupperneq 2

2
HAMH OG SIG®
■tí..:-
^ ÁYAEP
til Terklýð ssskuimsr í Borgarnesi.
Þegar merkisberar verklyðslrreyf—
iragariimar, sem ná eru komnir a efri
ár, fá ykkur starfið í hendur, og |>ið
takið að ykkur að halcLa uppi merki
Tiiuna eldri stjettarbrsðra ykkar, tak-
ið |)ið ykkur fyrir hendur mikilvsgt
sáásEf, is. ef þið aðeins skýljið ykk-
ar hlutverk, er jeg viss um að þið
er^ð starfinu vaxin.
Verklýð shreý fingin er jafngöm-
ul auðvalcLsskipulaginu. uinir undir-
okuðu biafa ávalt haft^vakandi auga
fyrir vel'fe _ ðamálum sinum og hafa hvað
eftir mnað gert uppreisn gegn kúgurua
sitram, sem jafnan hafa verið reiðu-
hunir til að ksfa slíkar frelsishreif-
ingar 1 bloði, og hefir par verið þeim
til aðstoðar samtakaleisi verkalýðs-
ins. , , ,
lu er verkalýðshreúfingin aftur a
moti komin á að stig og samstarf
verkalýðsins orðið svo mikið, ^að at-
vinnudrotnarnir finn'. til vanmáttar
síns.
BI1HÆTTDR AUHViiIDSBMEhiSMn.
Það sem einkennir auðvalds-
blöðin hv?.ð mest, er það hversu
vandlega þau jafnan^forðast að
koma nalsgt stefnumálunum. Jafn-
vel stefnuskrár dorgaraflokkanna
eru ekkert annað en misjafnlega
leiðinlega samonsett orðagjálfur
um annaðhvort lxtilfjrlegar iptm-
bstur innan hins borgaralega þjoð-
fjelags, eða þa helber hje^omi.
Ritháttur þessara blaoa er^
raunar ofur skiljanlegur. Hann
að preyna að koma inn þeirri tru
Iijá almenningi að þau hjegomamal,
sem þeim er tiðrsddast um, sjeu
pau einu sem nokkrru ^skipta og dragc.
pannig huga ncrs frá stefnumalunum.
Verkalýður íslands þarf aðx
skilja það, að deilumál borgaranna
og blaðaskrif þeirra eru skolla-
leikur einn, sem eimungis er til
bess gerður, að deifa stjettarmeð-
vitund hans og draga huga hans frá
sínum eigin ahugamalum.
Verkal.yðsböðlarnir um heim allan —00OO00—
skjálfa ná af hraðslu við hin vantan-
legu fullnaðarátök hinna vinnandi
stjetta.
Verkalýðsæska hjer 1 JSorgarnesi !
hátið ekki skosveina auðvaldsins villa
yður sýn! Fylkið yður undir merki stjette
arhræðra yðar.og vaknið til meðvitundar ^
um það, að það er yðar stjett^. sem held-ná forlögin kveðja oss alla.
ur bjcðfjelaginu. uppi,en er þo fotum- Uppreisnaromarnir gjalla.
trooin af valdhöfunum.
Sameinist undir jnerki stjettar—
hræðra yðarog látið kjörorðin vera:
Yfirráðin til alþýð-
u n n a r!
Lifi alræði öreiganna!
—00OO00—
- H V ö T -
Við átök hins þrælandi öreigalýðs,
er auðvaíidsins riki að falla.
fram til hins siðasta fjcllnaðar-
striðs,
og
Með hendurnar kreptar um hamar
sigð
Vjer höggvum á síðasta handið.
Vjer festum við öreigann falslausa
tryggð,
sem framar ei neitt fær grandið.
HÚ leggjum vjer undir oss landið.
FÍLUFÖR.
Um það leiti sem verkalýðsfjel-
agið var stofnað um daginn, skeðu
þau undur, að maður nokkur sem hin~-
að til liefur þott heldur tregur tii
skilnings á hagsxminum verkalyðsins
fyltist heilagri vandlætingu yfir
sinni eiijin spillinguv
Kom maður þessi á stofnfund
fjelagsins og vildi oðfás gerastjneð-
linror þessv Ekki leist þo verkamönnum
þorpsihs þo betur ájpilt þenna en það
að íionum var vísað a dyr með samþykki
mikils meiri hluta fundarins.
ý/onandi haldam verkamenn áframL,
að sína þeim mönnum, sem koma til'
þeirra með hrssnisgriinu auðvalds-
þrslanna tilhlíðilega virðingu,
—00OO00—
Er ná verður árslitaorustan hað
skal íhaldsins þrælsotti
su stjett sem a
vikx:
ma ei sína köllun svíkja^
Þa mun alrsði öreigans ríkjí
íður var arðrsnd
og smáð,
—00OO00—
Til að fyrirbyg^ja misskilning
skal þess getið, að blað þetta er
að engu átkomið fyrir ynilligöngu
eða með aðstoð VerkalýðsfjeELags
horgarness, og er með öllu ohað
þvíýfjelagi.
tarmaður: Karl I. Björnsson.
—..........■ -......—» ..