Þröstur - 15.12.1931, Side 3

JOLAKVE&JA.
Þ R Ö S T U H
Kæru Þrastarfelagar,stulkur og drengir, f
Eg vildi nota tæ^ifærið og biðja bl§,ðið okkar að flytja ykkur mmar
beztu kveðju og oslcir um gleðileg jol.Þgtta eru fyystu jo+ Þrastar
Þröstur er^eins og við öll vitum,ungt,famennt,og £atækt felag. Hann
þefur ennþa ekki unnið nein afrek, aðeins veitt fe^agum sinvtm nokkrar
anægjustundir.I minningunni um suraar þessar s^undir/fogsaiaiður, blær
ha£jalla og ymislegt fleira af þvi besta,sem íslensk rjattura hefur að
bjoða hraustum drengjum.En hvorkyi þessar minningar ne n§itt_annað,sem
liðið er^getur verið Þrgsti nægilegi; veganesti til framtiðarinngr. f
Tilverurettur hans er sa _pami og rettur æs$ngmanssins .Hann^er folgin i
þeim skapandi krafti og |>4i lifsfjorj, sem byr 1 vaxandi sal. f
Tim§,rnir, sem við lifum a eru undarlegir. Þeí'r eiru ovenjulega
hættulegir, og ovenjulega rikir af glæsilegmm mogu^eikum, moguleikum til
frama, möguleikum til frelsis 1 hugsun og verki, moguleikum til upp~
fyndinga, til visindaafreka, til forna og kærleik§daða. Við þregtir
hofum stundum reynt *að gjöra,okkur grein fyrir þvi, hvað felst i einkunnar-
orði Br.öen Powels "vert viðbuinh". Okkur hefjr meðal annars skilizt, að
til þess aðt>geta fullnægt þeim kröfum, sem lifijð þega^ minngt varir
kann, að gjörR, til okkar, þarf stöðugan undirbuning, ymist 1 leik eða x±
starfi. Við hofum reynt að festa okkur 1 minni svipaða hugsun með^xxxteanxax-
eigkunnargrði^Þrastar "leitaðu sannleikans”. Leitaðm sannleikang 1
sjalfum þer, i viðskiptunum við umhverfið, leitaðu sannleikans 1 mastti
alheimsins. y
Æskan lifi. Gleðileg jol.
Sigurður Thorlacius.
JÓLAGHjÖFIII.
sqm nun Ætiaoi ao xaupa^iyrir joiagg:oi ngnaa mommu smnx. nug K.oia m
buð. Þar var giikið af fólki og þar var litill drengur mjög fatæklega
til fara en t>o hreinn o^ snvrtileeur. Hann va^ kaupa svuntu, sgrn^
for 1 vasa sinn. að na i
hun
ætlaði
Helga litla hljóp hyatt,„Hun var mgð ilrónupening í hendinp.i,
,ði að kaupa,fyrir jolag|:öf hgnda mommu sinni. Hug. kom inni
• ni V \ -f* Vn r\ n* hor ttq 1 i + i T 1 rJT*n-nm17* m "i r\cr •Pq •t-íP.Xrl o crcx
til fara en þo h^einn og snýrt^legur
ætlaði að gefa mommu sinni í
penrgginn. Hann var t(,þar ekki
ur^buðinni. Helga sá e>kert,.sem
Þvi mammg, hennar var rik
heyrði hun að
hann
U.Ti u ^-L60U.Í • Íla/Illl VgLIj dby bVLIIluLL^. b^Iu ^IldJ.1
i jolagjof. H|.nn fór i,vasa sinn, að na,i e
ki. Hann^var buinn að tyna honum,^Hann-for ut
t,,sen hun gat gefið mömmg. sinni^i jolagjöf.
og átti svo ipikkð. Þ§gar l^un kom ut,ur ^buðinni
einhver var að gratg.. Hun.gekk a,hljoði§, og sej, þa að það
nn, pem hafði tynt aurunum sinum..Hun ^ spurði hann af h
að grata. ,Hann., svaraði: "Af þvi„að eg tyndi aurunuin, sem
IJll VCXyJL _ CL'.A gj-LG/OCL* b Vd.L cLU-L • AX JJ V UJ(I1U.X aui U.I1UÍU , DOiJ
að kaupa^fyrir jolagjóf handa henni mgmmu.,, ^Hættu að gr^ta,
’.fþú-r. aút' u:\ga peninginn niimn, sagði hu^ og. fekk honum kroijuna
y\ Vi*5 l-lrr- ðC i >» C.V1V1 •? -Ptr-n n -r> -í v* n* Vi 1 -i r\ m n 1 "Ki rro Vil n r\Y\
hverju hann
eg ætlaði
ggði-.minn^---------0-- -- , —^---( -v.---------
sina. E^nn þak^a|5i henni fyrir tjig, cg hljgp jnni buðina. Helga þljop
hoira. I'u gat/am..ekkert gef ið ^möimiu sinni i jolagjóf. Straj og hun kom
hoim sagði him nommu^sinnj fra„þe ?su. !,Flpku barnio mitt, þu hefðir aldrei
gorað keyp’; syon-a gcða jolagjöí’ haica mer. Eg gleðst aádrei meira en
gð hlustu, a
a.:diKKH±x
jolagjgf
goðverk barnsins mir.s
.ago í
mamma S-KiiHaxxagxxiíxaiakxiamxkHllinn