Fjölrit RALA - 10.03.1983, Blaðsíða 35
-25-
Möðruvellir 1982
B. GRASTEGUNDIR OG STOFNAR.
Tilraun nr. 373-73. Stofnar af vallarsveifqrasi, Sandfellshaqa. RL 69
Tilraunin var ekki slegin en metin að vorinu, 9.6.
Stofnar kal, % Þekja sáðgresis, %
Holt 0,0 100
Fylking 6,7 96,7
Svanhovd 1,7 100
Löken 28,3 76,7
Vo 68 40,0 70,0
Atlas 26,7 70,0
Tilraun nr. 358-73. Samanburður á qrastegundum. Lönqumýri
Uppskera þe. hkg/ha Sáðgresi % Kal !
Tegundir. 1982
27.7 Mt.7 ára 28.5. 27.7 28.5.
a. Vallarfoxgr., Korpa 40,5 53,7 35 36 8
b. Háliðagr., Oregon 30,3 47,9 53 54 25
c. Túnvingull, Easas 11 9 20
d. Hávingull, Salten 5 14 15
e. Vallarsv.gr., Fylking 32,1 49,0 68 68 19
f. Snarrðt (frá Skriðukl.) 57,1 62,2 74 96 5
Meðaltal: 40,0 53,2 57 63 14
Meðalfrávik: 4,44 19,12 12,63 10,48
Meðalsk. meðaltalsins: 2,22 9,56 6,32 5,24
Endurtekningar 4
Frltölur f. skekkju 9
Borið á 28.5., 120 N I Græði 2 (23-11-11)
Liðir c, túnvingull (Dasas) og d, hávingull (Salten) voru ekki
uppskornir.
10.6. Korpa er mikið bitin og virðist vera á miklu undanhaldi.
Háliðagras lifir víðast hvar vel, en í þeim reitum er samt iœst kal.
Eru það sennilega ógrðnir kalblettir frá I fyrra. Bendir það til
þess, að fram á haust 1980 hafi þeir verið algrðnir háliðagrasi.
Hávingull virðist horfinn. í þeim reitum er rlkjandi vallarsveifgras
og með því nokkur túnvingull. í Dasasreitunum er þð nokkur
túnvingull, en erfitt er að greina, hvort þar er á ferð innlendur eða
útlendur túnvingull. í Fylkingarreitunum er nær eingöngu sveifgras og
sumt af þvl að minnsta kosti er íslenskt. Snarrðtin þekur alls staðar
sína eigin reiti. í austustu röð (sáð að vori) hefur hún ekki breiðst
út I aðra reiti, nokkuð I miðröðinni (sáð að hausti), en mikið I
vesturröðinni (sáð að sumri). Þar hefur hún breiðst út I flesta reiti
og þar eru snarrötarreitirnir sjálfir þðttastir og best grðnir.