Huginn - 01.02.1952, Blaðsíða 3

jfj 1 Ritstjóri:
jll í Ritnefnd;
!ll :
I.* '
Páll Grudbjartsson
Baldur Halldórsson
Magnús Kris tin s s on
út,
Þetta er í annao skiptiö á þossu ári, sen „Huginn"
erfiölei karm r
vio uxgaxu
keraur
svona
ítta blao iiefoi ekki komio út,
eí
Þatí segir sig sj '.lft, atí
'nrxLgagns eru tcluveröir, o0 jpexta oxao
viö heföura elcki notiö liösi.inis nokkurra ágætisaanna. Er _þá
sérstaklega atí uinnast Kristins Gunnarssonar, yfirkennara.
Viö höfuoi oröio atí ganga á eftir neuendun ueö grasiö í
skónuu til þess aö fá hj i jþeiu greinar. Þó eru jþar undantokn-
lenzka
feiuni
Suuir segja,st
tungu, aörir h;
o,-, uannafælni.
sóiu
vera svo
rfa horio
Því er eklci
taklega
vaaritfærir
fyrir
sig hinni
ao leyna, aö
A
c. > o
göulu íslenzku
þessir menn
En svo eru
eru i uiklun meirihluta, seu greinilega ná
þar nokkrir, sen hafa notaö hina ganalkunnu þverúö asnans,
neitað afdráttarlaust.
og
Þetta er svo seu ekkert einsdæui. Þessari félagsskíts-
hugsjón hregöur fyrir í öllux þáttuu skólalífsins. Þao eru
haldnir uálfundir hálfsnánaöarlega, en eru atí leggjast niöur
- vegna áhugaleysis nemenda. Sú tilfinning, seu kennd er viö
skyldu, viröist algerlega vera þorrin. Menn eru hættir atí
sækja dansæfingarnar. Menn eru hættir ao skrifa, tala, hugsa.
Yfirleitt allt, sen kennt er viö anda, er horfití, gleyut,
ekki til lengur. 1 staöinn hefir konio andleysi, kvikuynda-
„dellur", stanzlaust flakk ux hinar nargtroönu götur heimsk-
unnar.
Þaö er vissulega óglæsileg frantío, seu hlasir vio sam-
vinnuhreyfingunni, ef þáð ætlar ao vera hlutskipti Samvinnu-
skólanenenda aö gefa sig á vald hugsunarleysis. Hvernig
veröur framtioin, ef enginn hofir kraft í ser til þess aö tala
á nóti kaupuannavaldinu? 1 da& rfkir þao sana kaupuaniicavald,
sen hefir alltaf veriö hér. Og þörfin fyrir duguikla • menn,
nælska og velskrifandi sauvinnunenn ern engu uinni nú en áöur.
Slefburtíur kaupnrn.na o0 kaupu nnasinna er ekkert uinni nú en
hann hefir áöur veriö. óhæfuorö Verzlunarskólananna sanna haö
ujög áþreifanlega. Þaö væri líka hininhrópandi skóun og svi-
viröa, ef þ,ao sannaöist á Sanvinnuskólanenendur, aö þeir gætu
ekki haldio uppi nerki sanvinnuhreyfingarinnar, eirns og hingaÖ-
til hefir verio gert.
Hvers konar ónytjungsháttur verour atí leggjast á hilluna,
en í staóinn veröur hver natíur ao taka þaö upp, seu í henclur
hans er lagt, heita því gegn þein hættun, sen kunna ao settíja
aö. Þaö dugir engin foinni, nannafælni, andleysi og kæruleysi,
heldur saneinaour kraftur nanua.
Sanvinnuskólaneuendurii Vio vonun, aö þaö veroi auöveldara
aö fá hjá ykkur skrifao mál fr-^mvegis eri þao hefir verið hingað
til. Viö neituu ao viöurkenna þá staöhæfuleysu, aö nenn, sen
hafa vorio í skóla frá 7 ára alari, geti ek.di. skrifaö nokkrar
setningar á nóournálinu, án þess atí skammast sín fyrir þaö.
Vití neitun. því, aö nokicur feiuni s6 til, og vonun, atí nemendur
viöurkenni það«