Lindin - 06.10.1943, Side 6

80
"Ég hefi haft mi\cla skemmtun af undrun ykkar og játa
Það, að Þið hafið nokkra ástæðu til Þess að gruna mig um glæp.
En ég er gamall einbúi og hefi haft nóg svigrúm til Þess að
gefa nákrvæmar gætur að ýmsu, Þótt ég hafi alið aldur minn á
eyðimörkinni. Ég sá Þaö á slóð úlfaldans, að hann hafði strokið
frá eigandanum, Því að engin mannaför voru á slóðinni eða £
nánd við hana. Ég vissi, að dýrið var hlint a öðru auganu, af
Því að Það hafði ’-croppað grastoppana aðeins öðrum megin vegarins,
og að Það var halt, sa óg á Því, hvernig sporin lágu í sandinum,
einmitt eftir vinstra afturfæti..Ég Þóttist vita, að hann vant-
aði tönn í miðjan skoltinn, af Því að í miðju hitfarinu stóð
mjór grastoppur eftir óbitinn. KÚ, og hvað í böggunum var, gat
ég ráðið af Því, hversu hveitingjarnir (skordýr í heitu löndunum)
voru áfjáðir í að tína eitthvað öðrum megin við sporin og hun-
angsflugumar hinum megin."
Dómarinn dsmdi munkinn Þegar sýknan saka og lofaði
eftirtekt hans. En kaupmennimir löbbuðu sneyptir leiðar sinnar.
(Úr gömlum blöðum) Márus.
----o----
Hvers vegna Þykir mér vænt um Vatnaskóg?

Þessari spumingu eiga flestir Skógarmenn gott með
að svara, og ég veit, að Það er hreinn óÞarfi fyrir mig að
segja frá Því, hvers vegna mér Þykir vant um Vatnaskóg, Því að
við eigum líklega allir sama svarið. En ég ætla nú samt að reyna
að svara henni frá mínu eigin sjónarmiði. Mér Þykir fyrst og