Hamar - 12.04.1954, Qupperneq 1

Xo ár 12.r,príl 1954 lo.tbl.
Blað AlþýðufloldcDins í Ncskpjapstað
FIEIE FEAMIÍBI'HAi
Brátt líður að þoin tím,að skðlun
læjarins fari að 1 j‘úl:a og or þá olclci ann
að sýnilogt,cn að hár skapizt sana vanca
nálið og vant cr á hvcrju vori.
letta stöðuga vandanál ersHvað er hægt
ao gcra fyrir unglingana í atvlnnuskynií
Á hvern vcg er unnt að leysa vandann
un þarfir þcirra fyrir atvinnutelcjur og
3afnfrar.1t fá þcin hæfilegt verk aö vinna
scn veiti vionrxi vaxandi lcröftun,án þess
að ofhjóða þroki þeirra?
Að vísu eru nokkuö nargir,sen hctur fer
sen eiga þoss lcost tr,Ö fara í sveit á
sunrun,en þó hvergi nærri allir.Svo er
þess að gæta,aö hugur þeirra hneigist
nisjafnlega fast til sveitavinnu,þó holl
só og sicenntilog.
Margir eru þcir unglingar væntanlega í
þessun hæ,sen hafa fullan áhuga á þvx
aö lconast á sjó og lcynnast sjóvinnu af
eigin raun.lað 'cr lílco, efanál,hvort ann
aö starf cr hollara og heilsusanlegra
fullhraustun unglingun cn sjóvinna að
sunarlagi við góð.a aðhúð,
iað er orðið nilcið áhyggjuefni nargra
hór í hæ,hvo sjónannastóttin er orðin
fáliðuð og skal ekki reynt hór að rök-
xtyðja frekar dstæöuna til þess,það hef
ir oft verið gert hór áður.
Hitt ná öllun ljóst vcra,aö þráðurinn,
son tongir æsiai nútfnans viö hinn foma
atvinnuveg hæjarhtia,s jósólcnina,vcröur
æ veilcari ncö hverju ári.Uppvaxandi og
ungir nenn sælast til annars frekar en
aö fara út á hata-og togaraflotann til
að leggja þar gjörva, hönd aö franleiðsl
unni.
Pað veröur þó a.ö tclja ncesta ólíklegt,
að sjónannshlóöiö svelli síour í æöun
uppvaxandi kynslóðar en niðaldra nann°
sen elclci lcusu sór annað st.arf frekar en
sjósókn vio niklu lalcari aðstæöur en nú
tíökast.Og holdur er þaö ótrúlegt,að
unglingarnir -he.fi tii" að hera ninni æfin
týraþrá.,sen sjónannalíx'iö svalar oft og
tíðun hetur en önnur vinna,en feður
og afar drengjanna höfðu..
Hvaö nundi þá. vanta?
Gildar líkui* henda til,að þaö só að-
staöan,sen vantar fyrir'drengina til
þess aö reyna fanghrögö við Kánardæt-
ur.
Greindur og gegn sjónaöur kon aö nál:.
viö nig un ap.ginn og viö rædaun laus-
lega un huguynd,sen hann varpaði fra:
Hún var;í stuttu náli sú,aö hærinn
eÖa önnur opinhor santök heittu ser
fyrir þvx að leigja hát eða háta nú
í vor og sendu þessa farkosti undix'
stjórn og forsjá rcyndra yfirnanna
til veiöislcapar,t.d, á handfæraveiöa
viö•Langanes,nannaöa?aÖ ööru lcyti
unglingsdrengjun,so£i. fýsti aö afla
sór re;/nslu og kunnáttu í veiðskap o.
ueöferð fiskjar frá öndveröu.
Jafnfran yrði rejnt aö lconast að saix
ingun viö útgcx’ðamenn þávscn senda
háta sína á síldveiöar. á lconandi ver- •
tíö ,að talca þá di'ongl ,sen hug hefðu á
og vel reynzt á síldarhátana upp á
einhver franhærileg lcjör fyrir háöa
aðila.
A þp.nn hátt taldi hann,að- unnt nundi
vera að velcja á ný áhuga ungra nanna
í bænun fyrir s jónannsstöx'funun og
glæð'a trú þeirra á þcssun undirstöðu
atvinnuvegi olckar.Jafnfrant gætu svo
drongirnir fengið talsveröa undix'-
stööuþokkingu í neöferö afla,hand-
hrögðun viö s jónannsstörf og nolclcuð s
náske álitlcgan skcrf,í aöra hönd ef
vel fiskaöist.
Mór fannst þossi tillaga fullrar at~
hygli verö.Iöenist þaö í frankvænd og
sæniloga tælcist til,di’eg eg elclci í
efa að það nundi ýta verulog undir
hrausta og dugandi unglinga-og serx
hetur fer eigurx viö þá riargá;- aö
ÍGggja sitt fran til aö hefja til vcg
atvinnu feöra sinna og forfoðra.