Stjarnan - 01.12.1940, Qupperneq 4

H U 1T A M M A 5 A G B I M B R.
. . / / / /
, Einu; smni yoru fejon ■«> bæ. ,M=>u. »^tu frju "börn. qg v«-r |>a5 elzta 10
ar=> ,næstq 6 r*r,n Qg.yngsta 4 ar.q . A a’SfAnga4»g j-olp atti að vera
Jcy'óldsongur i kirkjunni ,sen var J;ar skomTnt fra og for allt heimilis-
folkið. til kirkju nema ,bÖrnm, þvi snjor var mikill. Börnin höfðu öll
fengið rauða. sokk-',i jclqgj'óf,sem |au voru mjög hrifm af. Þegar
folki^ vor fanð foru hörym qð leika ser og,segja hvert við onnað:,
"Sko raiqn rauða fgt’'. ha,er hurhnni allt i einu hrundið upp og í
dyrunuip stendur stor,og 1 jptur ,karl, sem segir ,með dimmri rödd: "3ko
roi.nn fot,sko mmn graa dingulfot ’ . Sldri hörnm urðu dauðhrædd,en
yngsta hornið gekk til hans og sag^i; "Srt pu frelsarínn, sem fædd,ist,
a j olunuip?" Þa hvorf karlinn al,lt i einu. E'n folkið kom heim rett a
eftir og sögðu pa hörnin fra J;vi,sem fyrir hafði komið.
Gunnar Th. Svanherg.
í-K-A-U-T-A-F-E-R-Ð-I-H
Ella litla atti oð fa að ford o sKauta í fyrsta skipti a æfmni .
Hun var lika aðeins 8 ara. Ilun ha.fði,haft nog að gera myð a,ð yndir-.
hua sigjipeðal ann^rs ha.fði hun orgað i rumt korter,a,f J.vi að hun atþi
að fara í ullarsokka. En nú var hun loljsin^ hætt og Jia lögðu |?ær,-hun
og Anna systir hennar af stað,. ITiður hja Frikirkj'U vor margt folk og
fekkti Ellá sumt pf Jvi. Þarna var Stm^ litla.,Magga frænka,sem allt-
pf gaf henni hru^u a. hverjum jolum
og iþartja var hann heimski/Svemki.
En nu voru,xær komnar niður að
tjörn og nu . ajti . kennslm ah hyrja
Anpa spennti o sig Qkautana og
hjalpaði svo Ellu,sið^n lögðu þær
af stað. Eyr.st gekk allt slysa-
lyust. El.la studdi s;g við systur
sina , sem_ sa.gðí henni a eftir a ;
hún hefði verið tqlsvQrt liþ kalfi,
sem kemur ut í fyrsta smn a æf-
ínni. fprna voru otal kraíjkar,
syngjapdi Qg.æpandi,sumir a hjoli
aðrir. a skiðasleða,enf 1 estír a ,
skautum. Þegyr þær systur voru komnar ut a miðja tjörnma,kom stor
strákur á fljugandi fer ð á mcti þeim. Kað varð heljararekstur. Ella ,
skoppaði goðan spöl en komst loks a fætur og varð fljot aa taka a.f ser
sk^utana og leggja af stað heim. En a tjörnmm hömuðust krakkarnir
fram a kvöld.
Ragnheiður Hermannsdottir
S-P-Ö-K. -
*' • .. / / / ...
Eg a^fallega kind 5/sem heitir Spdh. }fu n er hvit að lit. Eiir.u si.nni
þeg^r eg kom ut,sa eg að hruturmn og hun voru að Qtangast og þa,hrotn-
yði annað hornið af aummgja ,Spök og hlæddí ,mikið ur stuhhanum. ,Eg fór
mn og syg^i fra þ>essu,en hrcðir minn for þa ut og rak hrutmn í hurtu
Spök eignyðist tvö lömh,hrut og gimhur. Gimhrin var kölluð Mjöll,
af þvijqð hun v°r hv}t,en hrutur i r»n, sem var ,g raf!ek>ottur var þ^tinn
heita í höfuðið q skaldi einu. Einu smni saum við að Spok hljop aftyr
og' fram við skurðhakkann nKri a tuninú. Við hlupum til hennar,og þa
hra okkur heldur en ekki i hrun. Mjöll 1 ítla hafði dottið ofan í skur5#>
inn. við fórum heim með Mjöll og settum hana fyrir framan miðstöðinp.,
þvi að henn^ ,var svo kalt a 5 hun hriðskalf. En henni gyt ekki hlynað
og svo do hun. Aummgja Spök stoð jarmandi heima við hus beið eftir
Mjöll litlu. , . ,
Kristm I ngimarsdottir.