Tímarit lögfræðinga - 01.04.2012, Blaðsíða 71
það til baka rétt fyrir opnun markaðar sem leiddi til verulegrar
lækkunar á gengi bréfanna við opnun markaðar.
Héraðsdómur taldi að með háttsemi sinni hafi F gerst sekur um
markaðsmisnotkun. Dómurinn taldi óeðlilegt að nokkrum sekúnd
um fyrir opnun markaðar hafi F dregið til baka kaup og sölutilboð
sín. Jafnframt taldi dómurinn að umrædd tilboð hefðu verið mjög
frábrugðin gengi annarra tilboða F í sömu uppboðum, sem hann
dró ekki til baka. Einnig var litið til þess að háttsemi F leiddi til þess
að opnunarverð bréfanna var mjög frábrugðið síðasta skráða gengi
þeirra. Dómurinn leit svo á að vegna þekkingar F hefði hann gert
sér grein fyrir að með háttsemi sinni kynni hann að hafa gefið verð
hlutabréfanna ranglega til kynna. Fyrir dómi bar F m.a. að hann
hafi talið gengi bréfanna í Biotech og Öresund hafa verið rangt og
markaðurinn með bréfin hefði verið mjög grunnur. Ekki var fallist á
þessar varnir í forsendum dómsins.
5. DÓMUR HÆSTARÉTTAR Í MÁLI NR. 52/2010 (MIÐLARI OG
SJÓÐSSTJÓRI)
Í febrúar 2009 voru miðlari hjá Kaupþingi banka hf.62 og sjóðsstjóri
peningamarkaðssjóðs hjá Rekstrarfélagi Kaupþings banka hf.63
ákærðir fyrir markaðsmisnotkun með því að hafa í sameiningu, í
sex tilvikum sett inn kauptilboð í tiltekinn skuldabréfaflokk Exista,
sem var skráður í Kauphöll Íslands, við lokun markaðar, sem viku í
öllum tilvikum verulega frá fyrirliggjandi tilboðum í þeim tilgangi
að hafa áhrif á dagslokaverð bréfanna og gefa þannig eftirspurn eft
ir bréfunum og verð þeirra misvísandi til kynna. Í ákærunni var
ofangreind háttsemi heimfærð undir 1. tl. 1. mgr. 117. gr. vvl., þ.e.
bæði a og blið. Ákæruvaldið virðist því hafa talið að báðir liðirnir
ættu við um brotið. Héraðsdómur taldi að efnislýsing í ákæru svar
aði aðeins til aliðar 1. tl. 1. mgr. 117. gr. vvl.64 en taldi ekki að vörn
hefði verið áfátt þó að í ákæru hefði verið vísað til 1. tl. í heild sinni.65
Heimfærsla héraðsdóms er í samræmi við umfjöllun í kafla 3.1 hér
að ofan. Þar kemur fram að skýrasta dæmið um markaðsmisnotkun
í formi raunverulegra viðskipta, sem er í alið 1. tl. 1. mgr. 117. gr.
vvl., er markaðsmisnotkun við lokun markaðar.
62 Hér eftir nefndur miðlarinn.
63 Hér eftir nefndur sjóðsstjórinn.
64 Aliðurinn er svohljóðandi: „Eiga viðskipti eða gera tilboð sem gefa eða eru líkleg til að
gefa framboð, eftirspurn eða verð fjármálagerninga ranglega eða misvísandi til kynna.“
65 Dómurinn hafnaði einnig kröfu verjanda um sýknu á grundvelli þess að refsiheimildin
í vvl. væri óskýr og þar með andstæð 1. mgr. 69. gr. stjórnarskrár lýðveldisins Íslands nr.
33/1944.