Skólablaðið - 01.12.1940, Side 2

HEGDUN BifiWATTN;i og EBGSIi^AtutEGLUR.
" ~ 'gs,l er mJog onægjalsgt aö geta flutt
foreldrom og aðstandenijum barnanna þær íregnii, að
frami-roma barnanna í skolanum ,faefir, næotua undan-
ísifdr.garlaast, verið mjð'g goð, Svo áö \rait verður
~á hetr& koaiö. 011 hafa börnin eýnt einlægan viija
á því að halöa "þær fáu, en sjaifsógöu reglur, sem
. afcolinn setti i haust. Sem dæmi nm >að, hve vel "þau
hafa brugöist við, má t.d.nefna, að hvergi mun sjast
í öllum siolanum blýantsstryl, eöa hníisstunga a borö
i eða vegg. Við leggjum áherzíu á að syna hörnunum
traust, latum þau finna "það, að við treystum "þeim
|ullicomlega. Traust veicux avallt traust, enda hygg
eg, að "það hafi ei-cki brugðist i samstarfi oitkar i
vetur. Börnin hafa bvi sýnt 'þaö, að hau eiga yfir-
leitt auðvelt með að beygja sig undir hinn milöa aga
skolans, og eru "það mixíl meðmæli rneö "þeim.
Eins og eg hefi annarsstaðar minnát á,
er mildur, en alvöru'þrunginn agi, hverju.bárni omiss-
andi, iLíxt og matur og dryxxur. Og fullyrða ma, að
hann se að miklu leyti siciþyröi fyrir tví, hvernig
nemandi barniö veröur í skolanum, og hvernig T?ví
farnast namiö. Poreldrar ættu^því að athuga >að mjög
vel, að til tess að ala upy goðan nemanda og goöan
■þjoöfelagebegn, "þarf ao beygja barnið mjög snemma'
unöir aga, temja "því vissar venjur og lata "það hlýða
settum reglum a heimilinu. Þa.Ö ’þarf að xenna "því að
texa tillit til annara manna, og,temj'a ser ymsa fagra
h^göunars^ði,, sem eicici verður hjá icomi?t aö syna í
nutima ‘þjoöfélagi. Allsiconar fxeicja og ruddasicapur
í ^hegðun barna er skaðlegur grundvöllur fyrir sicola-
namiö, og getur haft hinar alvarlegustu afleiðingar
fyrir siðíeröi og framtið ‘þeirra síðar.
Heimilin mega aldrei gleyma því stóra
og vandasama hlutverici sínu, aðþau eru og verða^allt-
af hið ieiðandi afl i uppeldi barnsins, allt íra fæð-
ingu og þar til j?að hefir náð fullum þros.'ca. ^Það er
mjög miicill missicilningur. sem i.r.am icemur hja sumam
foreldrum, að .eftir að bernið cr xomið i eicoiann,
beri hann, sicolinn, aðalaoyrgö^na ,a uppeldi þess.
Hann getur faö eicici eins og sja ma af þvi, að barnið