Polyvitamin - 31.01.1946, Blaðsíða 4

4
POL YVÍTAMÍN
Valíns þáttur og Kristlers.
Saga þessi gerist á tímum nylon og nýjunga,
teygjubeita, Coca-Cola og Egils sterka.
Tignaðir voru hinir æðstu guðir, Austur og
Vestur, og þeim fórnað kokkteilum og vodka.
Fyrir Stórfysika hinu mikla réð Valín voldugi.
Lutu honum lönd mikil og auðug. Var Sprituosa
þeirra ríkast. Hægri hönd Valíns var Kristler
undirkonungur- í Spirituosa; var hann Valin
þægur þjónn; þá enda af honum gjafir stórar
og tignar stöður.
Að Fysika lá land eitt lítið en blómlegt, sem
Farmasía hét. íbúar þar fóru dagsfarslega að
friðsælum störfum, og sinntu eigi vígum. Þeir
þóttu því lítt líklegir til landvarna og annarra
stórræða.
Dag einn, er Valín hafði látið brenna galdra-
lækna nokkra fyrir trúvillu og kukl, varð hon-
urn litið yfir landamærin til Farmasíu, og fann
sér brenna girnd í augum. Upp frá því sótti
hann djarft til áhrifa og valda þar í landi og
sást eigi fyrir. Hafði hann stefnu með Kristler
og r ddu þeir ýtarlega áætlun um innlimun
Farmasíu í Stór-fysiku, með vélum og belli-
brögðum, er færa mundi þeim feitan feng og
aukinn metnað.
Að gerðum þessum áætlunum elfdu þeir nú
traust ríkis síns með f jölgun íbúanna. Jón Krist-
ler nú svo mjög fegurð og girnileik kvennanna
með ilmandi olíum frá bróður sínum kónginum
í Jarley svo engir karlar fengu staðist þær, og
ieiddi það til stórrar fjölgunar. Valín gerði stór-
kostleg innkaup til sjúkrahúsa, svo þau gætu
tekið inn mikinn fjölda særðra og áhöld og
remedíur voru sendar út um allt ríkið.
Brátt fundu hinir friðsælu íbúar Formasíu að
kostur þeirra þrengdist og íhlutun Valíns óx,
svo mörgum kotbóndanum þótti þröngt fyrir
dyrum og kurr varð meðal almúgans. Kom þar
loks að stefnt var til þinga. Varð þar vakning
mikil og róstur, og hétu menn að verja rétt og
helga dóma. Var samin frelsisskrá og sóru henni
fulltingi allir íbúar landsins. Var nú hafnað allri
íhlutun og gerðar skeleggar kröfur til frelsis.
Er tíðindi slík spurðust til Fysiku fylltist Valín
unnar og vildi hafa, en Surtur rak upp öskur
mikið og brá undan hænunni. Við þetta fældust
þursar allir frá beitunni. Putar ginu í fyrstu
við agninu, en ældu óðara er þeir fundu agn-
haldið í kverkum sér. Brást nú Tröllið hið versta
við og-----framhald að ári, því nú hafa putar
slíðrar sverð sín og halda ársfögnuð sinn.
furðu og réttlátri reiði. Þótti honum stórlega að
garmar þeir skyldu hafna vernd hans og forsjá
fyrir ásóltn Samlaga, Corporatíva og annara
illra vætta. Krafðist liann þegar, að stjórn
Formasíu væri send á sinn fund til að gera skil
þeirri hneykslan. Var Formasíu sá kostur einn
ao verða við þeirri skipan. Bjuggu sendimenn sig
út með dýra gripi, rök og rnannvit, sem mættu
þeim vernd veita við gjörningum og písium í
höllu Valíns. Voru þeir leiddir í sal til Valíns.
Sat hann þar í hásæti og risti rúnir. Leit hann
sendimenn seinlega og benti þeim utar á bekki.
Að stundu liðinni lukust upp dyr og Kristler
gekk í salinn. Bar hann skrautlegt tákn, eina
fagra pípu og hneigði sig djúpt og lengi, en Valín
sinnti honum eigi en hóf ræðu mikla og hvassa
af heift og mælgi. Jós han Formasíu-menn fjúk-
yrðum. Sakaði þá um undirferli, svik, heimsku,
vanþekkingu, fláttskap og vanþakklæti.
Stóðu sendimenn upp hver af öðrum og
reyndu að stöðva þann straum stórra orða og
fluttu orð lands síns af eldmóði og dirfsku. En
Valín og Kristler voru verndaðir brynju stór-
mennskunnar svo ekkert kunni á þeim að bíta.
Höfðu þeir í heitingum, stukku upp títt og gengu
á borð og í glugga og hlógu ferlega. Stóð þing
þetta leyti dags, svo eigi var sinnt eldi né örn-
um, færðist þá mæði á menn og meiri kyrrð á
ræður. Reyndu þá Valín og Kristler að beita
gjörningum og gyllingum, en það gerði eigi
Farmasíumönnum grand og stóðust þeir alla
töfra.
Loks féll Kristler úr leik og leyfði þá Valín
sendimönnum að hverfa á braut, lítt meiddum,
því eigi mátti hann við þá einn glíma. Þótti nú
ei friður fagur en vá í vændum, því brátt stefndi
Valín öllu sínu liði.
Þótti þá Farmasíu friður slitinn, skar upp
herör og sendi her sinn til móts við Valín. Varð
þegar mikil orusta og verður síðar frá henni
skírt.
Vlð símairn.
Ása: Ég er búin að bíða eftir þér a. m. k.
tíu mínútur. Hvað á þetta að þýða ?
Kristensen: Jeg har da andet i min Arbejds-
tid at göre end at staa paa Pinde for dig (snýr
sér við sigri hrósandi): Saadan skal þetta kven-
folk tas! Stóð ég mig ekki vel?
Eftir hádegið mætti Kristensen ekki; var las-
inn.
Ábyrgðarm.: Sigurður Ólafsson.
Steindórsprent h.f.